Απολογισμός της Covid -19 με πικρία από την ΠΟΕΔΗΝ: «Μετά μας πήρε και μας σήκωσε»
Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 26 Φεβρουαρίου 2024, από το πρώτο κρούσμα κορονοϊού στην Ελλάδα. Σε αναλυτική δήλωσή του, ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος κάνει μια αποτίμηση του τότε και του τώρα. «Το δημόσιο σύστημα υγείας απέδειξε τον αναντικατάστατο ρόλο του» επισήμανε ο ίδιος.
«Με την αυτοθυσία του λιγοστού προσωπικού, με περικοπή αδειών και ρεπό πολέμησε στην πρώτη γραμμή του υγειονομικού πολέμου. Με ηρωισμό και αυτοθυσία. Λέξεις που ξεχάστηκαν», υπογραμμίζει ο κ. Γιαννάκος, αναφερόμενος στα δημόσια νοσοκομεία, καθώς, όπως επισημαίνει, «ο ιδιωτικός τομέας δεν έβαλε πλάτη».
Η δήλωση του Μιχάλη Γιαννάκου
«4 χρόνια σήμερα covid 19 στη χώρα μας.
Τι έταξαν. Ποια είναι η κατάσταση.
Σήμερα 26 Φεβρουαρίου 2024 συμπληρώνονται 4 χρόνια από την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος κορονοϊού στη χώρα μας. Πρώτα ψάχναμε ύποπτα κρούσματα. Και 26 Φεβρουαρίου πριν 4 χρόνια το πρώτο κρούσμα. Μετά μας πήρε και μας σήκωσε η πανδημία.
Το δημόσιο σύστημα υγείας απέδειξε τον ανεκτίμητο και αναντικατάστατο ρόλο του παρά τις σοβαρές ελλείψεις. Με την αυτοθυσία του λιγοστού προσωπικού, με περικοπή αδειών και ρεπό πολέμησε στην πρώτη γραμμή του υγειονομικού πολέμου. Με ηρωισμό και αυτοθυσία. Λέξεις που ξεχάστηκαν.
Ο ιδιωτικός τομέας δεν έβαλε πλάτη. Εκμεταλλεύθηκε την μονοθεματική λειτουργία των νοσοκομείων και περιέθαλπε non covid-19 περιστατικά αυξάνοντας τα κέρδη του.
Παρά τις δεσμεύσεις τότε για την αναγκαιότητα ισχυροποίησης του δημόσιου συστήματος υγείας βλέπουμε την λειτουργική κατάρρευσή του λόγω των σοβαρών ελλείψεων προσωπικού και της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών όπως τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή.
ΧΑΣΑΜΕ 30 συναδέλφους από κορονοϊό ξεχάστηκαν. Ζητήσαμε να χαρακτηριστεί ο θάνατος εργατικό ατύχημα, για να μπορούν οι οικογένειές τους να μαζέψουν τα κομμάτια τους. ΤΙΠΟΤΑ.
Ζήτησαν κάποιες οικογένειες υγειονομικών που έχασαν τη ζωή τους από covid-19, βεβαίωση από τα νοσοκομεία για να προσφύγουν δικαστικά ότι ο θάνατός τους ήταν εργατικό ατύχημα και έλαβαν ως απάντηση ότι δεν πιστοποιείται από πουθενά ότι κόλλησαν τον covid-19 εντός του νοσοκομείου σε ώρα εργασίας. Τότε θυμίζουμε ότι υπήρχε καραντίνα και δεν βγαίναμε από το σπίτι.
Χειροκροτηθήκαμε τότε από όλη την κοινωνία.
Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για την στήριξη του ΕΣΥ και των υγειονομικών.
Προσλήψεις προσωπικού γίνονται με το σταγονόμετρο.
Η προκήρυξη του έτους 2019 ακόμη δεν ολοκληρώθηκε και η εφετινή προκήρυξη θα ολοκληρωθεί το έτος 2030 λόγω χρονοβόρων διαδικασιών του ΑΣΕΠ. Και όταν γίνονται ανακυκλώνεται το ίδιο το προσωπικό.
Χάνουμε 300 υπαλλήλους το μήνα, επικουρικό προσωπικό δεν προσλαμβάνουν πως θα τα βγάλουμε πέρα.
Υπάρχει κύμα μαζικών αποχωρήσεων εξ αιτίας των χαμηλών αμοιβών, των δυσμενών συνθηκών εργασίας, της εργασιακής ανασφάλειας.
Το ΕΣΥ δεν είναι ελκυστικός χώρος εργασίας.
Έταξε τότε στην πανδημία ο πρωθυπουργός στους συμβασιούχους… Ελάτε βάλτε πλάτη στην πανδημία και εμείς θα αναγνωρίσουμε τη προσφορά σας και θα σας μονιμοποιήσουμε. ΤΙΠΟΤΑ. Διαρκής ομηρία με ολιγόμηνες παρατάσεις των συμβάσεων και επιστροφή των εργολάβων που στοιχίζουν διπλάσια χρήματα στο δημόσιο και προσφέρουν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.
Ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση των προκηρύξεων για μόνιμο προσωπικό έχουμε ανακύκλωση του ιδίου προσωπικού. Δηλαδή επικουρικοί καταλαμβάνουν θέσεις μονίμων.
Έταξαν την ένταξη μας στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα των υγειονομικών.
Τίποτα. Έφτιαξαν επιτροπή στο Υπουργείο εργασίας η οποία εδώ και τρία χρόνια παρέδωσε το αυτονόητο θετικό πόρισμα το οποίο δεν νομοθετήθηκε και αραχνιάζει στα συρτάρια του υπουργείου εργασίας. ΆΚΟΥΣΟΝ. ΑΚΟΥΣΟΝ. Οι νοσηλευτές δεν είναι ενταγμένοι στα ΒΑΕ.
Έταξαν αυξήσεις στους μισθούς και κίνητρα.
Τίποτα Οι μισθοί των υγειονομικών είναι εξευτελιστικοί γι αυτό και το κύμα μαζικών αποχωρήσεων από το ΕΣΥ.
Οι μισθοί μας σε πολλές των περιπτώσεων είναι χαμηλότερες από το κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη.
Με 1.850 ευρώ μισθό στο γιατρό και 800 στο νοσηλευτή ή στον διασώστη δεν συγκρατείς, δεν προσελκύεις προσωπικό στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Έταξαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Τίποτα Ξύνουν το πάτο του βαρελιού με συνεχείς μετακινήσεις προσωπικού για να μπαλώσουν τα κενά. Έτσι κλείνουν μία τρύπα και ανοίγουν μια άλλη.
Δεν υπολογίζουν ότι εμείς πέφτουμε κάτω από την κούραση, την εργασιακή εξάντληση.
Το ΕΣΥ βρίσκεται σε λειτουργικό κατήφορο παρ ότι περάσαμε μία πανδημία.
Χρειάζονται χρήματα από το κράτος που δεν φαίνεται διατεθειμένο να δώσει.
Έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση στο ΕΣΥ μας φοβίζει».
