EQ: «Η βία πια δεν είναι εναντίον του συστήματος, αλλά εναντίον του συνομήλικου»

Σε μια ουσιαστική συζήτηση, τρεις διακεκριμένες επιστήμονες έρχονται στο στούντιο της εκπομπής «EQ» της Έλενας Παπαβασιλείου και ρίχνουν φως στο φαινόμενο της εφηβικής βίας και παραβατικότητας που σημειώνει δραματική αύξηση τα τελευταία χρόνια.

Η κάθε μία, από την δική της επιστημονική σκοπιά, αναλύει στοιχεία και προτείνει ενδεχόμενες λύσεις για την αντιμετώπιση των παραβατικών συμπεριφορών που μαστίζουν τη σύγχρονη κοινωνία.

Αρχικά, η διακεκριμένη ψυχολόγος Ελίνα Κεπενού, καλεσμένη στο «EQ» ρίχνει «φως» στο φαινόμενο της εφηβικής βίας και παραβατικότητας που σημειώνει δραματική αύξηση τα τελευταία χρόνια, υπογραμμίζοντας ότι «η βία δεν είναι πλέον όπως παλιά, εναντίον των ενηλίκων του συστήματος, να διαγράψω ένα σύστημα. Πλέον, υπάρχει στους συνομήλικους , αυτό είναι το ακραίο, αυτή η βία που βλέπουμε, δηλαδή η ένταση, το ακραίο είναι στις πολύ μικρότερες ηλικίες. Οπότε τα παιδιά σα να βρίσκουνε κάπως μια ψευδή ηδονή να «λυτρωθώ» μέσα από το κακό. Κάτι λέει αυτό, κάτι που εμείς δεν το πιάνουμε. Μια κοινωνία ξαφνιάζεται, μια κοινωνία μουδιάζει όταν ακούει κάτι αποτρόπαιο. Πώς γίνεται να μουδιάζει όταν κατά βάση αυτή είναι υπεύθυνη;».

Στη συνέχεια τον λόγο είχε η γνωστή ψυχολογός και ψυχοθεραπεύτρια, Πόλυ Κεφαλά, η οποία έδωσε οδηγίες για το πώς μπορεί ένας γονέας να μιλήσει στο παιδί του όταν εντοπίζει ότι έχει παρεκκλίνουσες συμπεριφορές. Μάλιστα, εξηγεί ότι «όταν μιλάμε για όρια, δεν μιλάμε για τιμωρία. Τα όρια δεν πρέπει να μπαίνουν με «όχι» και «δεν», αλλά εξηγώντας την αποδεκτή συμπεριφορά, εκφράζοντας το συναίσθημα και δείχνοντας τον τρόπο».

Τη σκυτάλη παίρνει η εγκληματολόγος Μαρία Αλβανού, η οποία έδωσε μια πιο πρακτική διάσταση στο ζήτημα της βίας ανάμεσα σε παιδιά και εφήβους, δίνοντας στοιχεία για το πού εντοπίζονται πλέον τέτοια περιστατικά. Η ίδια ανεφέρει ότι «τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι η παραβατικότητα έχει ξεφύγει από χώρους, περιοχές πόλεων, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι υποβαθμισμένες. Το βλέπουμε και στην Ελλάδα αυτό. Μάλιστα, βλέπουμε παιδιά από οικογένειες που δεν υπάρχει κάποιο έλλειμμα οικονομικό. Εκεί πρέπει να δούμε και άλλους τρόπους που βλέπουμε το έγκλημα στην εγληματολογία».