Κώστας Συνολάκης στο Action 24 για την κλιματική αλλαγή: «Να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει plan B για τον πλανήτη»

Ο ακαδημαϊκός καθηγητής Κώστας Συνολάκης παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη για τα ακραία φυσικά φαινόμενα στην Ελλάδα αλλά και για τις εναλλακτικές λύσεις σε κινδύνους που ελλοχεύουν με την κλιματική κρίση.

Ο διακεκριμένος καθηγητής μίλησε στη δημοσιογραφική εκπομπή «EQ» με την Έλενα Παπαβασιλείου του Action 24. «Η Ακαδημία Αθηνών ιδρύθηκε το 1926, ο ρόλος της Ακαδημίας είναι διττός. Αφενός να συμβουλεύει το κράτος και συγχρόνως να αποτελεί ένα μεγάλο τείχος απέναντι στον λαϊκισμό, και στις διάφορες αντιλήψεις που δεν είναι επιστημονικές», τόνισε ο κ. Συνολάκης.

«Με τις παρεμβάσεις τους, ιδίως παλαιότερα, οι ακαδημαϊκοί, με τις παρεμβάσεις τους στον Τύπο ή με τα χρονικά της Ακαδημίας Αθηνών, προσπαθούσαν να εξηγήσουν τι γίνεται γύρω μας καθαρά από τους νόμους της φύσης και της επιστήμης». 

Ο Κώστας Συνολάκης, που είναι τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2016, υπογράμμισε: «Στη δουλειά μου πολλές φορές αισθάνομαι "Κασσάνδρα". Έχω κάνει και εκτιμήσεις που δεν είναι αποδεκτές. Όπως είχε γίνει στο παρελθόν όταν μίλησα για το Μάτι. Δηλαδή αν υπήρχε εντολή εκκένωσης θα είχαν σωθεί ανθρώπινες ζωές. Αυτό που είχα πει για το Μάτι δεν άρεσε σε πολλούς ανθρώπους. Αλλά σε κανέναν δεν αρέσει να ακούει πως έκανε λάθος».

Σε ερώτηση της Έλενας Παπαβασιλείου για το πώς ξεκίνησε το πάθος για τις επιστήμες, ο κ. Συνολάκης ανέφερε: «Σαν μικρό παιδί μου άρεσε η επιστήμη, μου άρεσε να βλέπω τη μητέρα μου στο εργαστήριο, ήταν μικροβιολόγος... Μετά ήμουν πολύ τυχερός. Βρέθηκα σε ένα πανεπιστήμιο, στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας, το οποίο έχει λίγους φοιτητές, είναι ένα "μπουτίκ" πανεπιστήμιο θα έλεγε κανείς. Πάντα συγκαταλέγεται στα τρία πρώτα πανεπιστήμια στον κόσμο. Σε αυτό το πανεπιστήμιο υπήρχε το πάθος για γνώση, για την επιστήμη. Βέβαια, σε ένα βαθμό αυτό καλλιεργήθηκε και στο Κολλέγιο Αθηνών που ήμουν».

Αναφερόμενος στο ακανθώδες ζήτημα της κλιματικής κρίσης, τόνισε ότι «δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην καταλαβαίνει ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ» και για την Συμφωνία του Παρισιού είπε πως «μάλλον δεν θα τα καταφέρουμε να εξαλείψουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου». «Αυτό που θα μας βασανίζει και σαν Ελλάδα και σαν Ευρώπη είναι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ο ελληνικός νόμος είναι ουσιαστικά ένα μονοπάτι που μας δείχνει πώς μπορούμε να φτάσουμε στην κλιματική ουδετερότητα», πρόσθεσε.

Σημείωσε πάντως πως για το 2050, ο παγκόσμιος στόχος, που είναι ό,τι παράγεται να μπορεί να απορροφάται και να αποθηκεύεται, είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί. «Να συνειδητοποιήσουμε σαν ανθρωπότητα ότι δεν υπάρχει plan B για τον πλανήτη», σημείωσε. 

Για Θεσσαλία

"Σαν κοινωνία, αυτό που κάναμε λάθος στη Θεσσαλία, είναι ότι ο σχεδιασμός των έργων έγινε πολύ γρήγορα, στη δεκαετία του '50 και το '60, με τις αποξηράνσεις στους βάλτους. Χρειαζόταν βέβαια να υπάρχουν εκτάσεις για καλλιέργειες, η Ελλάδα έβγαινε μετά τον εμφύλιο. Αλλά αποδείχθηκε ότι ο άλλος λόγος που έγιναν οι αποξηράσνεις, δηλαδή η ελονοσία, αποδείχθηκε ότι ήταν λάθος. Δεν έχουν τέτοιο αποτέλεσμα όσο νομίζαμε. Το βασικό πράγμα στις πλημμύρες, αυτό που δεν είχαμε ούτε σαν κοινωνία αλλά ούτε σαν Πολιτική Προστασία, ήταν να σχεδιάσει κανείς για το πιο ακραίο φαινόμενο που γίνεται».

«Γιατί είχα πει για σεισμό 8,5 Ρίχτερ»

Συνεχίζοντας, ο κ. Συνολάκης είπε: «Θα φέρω ένα παράδειγμα, είχα ερωτηθεί όταν είχε γίνει σεισμός στην Τουρκία, ποιος είναι ο μεγαλύτερος σεισμός που μπορεί να γίνει στην Ελλάδα. Είχα απαντήσει, το λέω και τώρα, ένας σεισμός 8,5 Ρίχτερ. "Γιατί το λέτε αυτό;", "αυτό είναι κινδυνολογία, μα δεν γίνονται αυτά", μου έλεγαν. Η απάντηση είναι γιατί έχει γίνει στο παρελθόν. Έχει γίνει το 1303 μ.Χ., το 365 μ.Χ. Άρα ξέρουμε τουλάχιστον δύο γεγονότα, ιστορικά, για τα οποία υπάρχουν μελέτες. Είναι αντίστοιχο αυτό με τις πλημμύρες. Κανένας δεν θέλει να ακούσει ποιο είναι το πιο ακραίο σενάριο. Γιατί φοβούνται όλοι ότι αυτό δεν θα είναι αντιμετωπίσιμο».

Ο γνωστός καθηγητής, μεταξύ άλλων, είπε ότι αν η κακοκαιρία Daniel είχε γίνει στην Αττική, θα είχαμε πλημμυρίσει. «Εισακούστηκα με το 112. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που εισακούστηκα. Χαίρομαι, γιατί αυτό είναι ένα κατόρθωμα. Φανταστείτε, το 112 τώρα υλοποιήθηκε στην Ισπανία. Πρέπει να εξελιχθεί κι άλλο». «Στις καταστροφές σκέφτομαι τον ανθρώπινο πόνο», υπογράμμισε σε άλλο σημείο της συζήτησης με την Έλενα Παπαβασιλείου.