Lockout Kορονοϊός: Απειλή απόλυσης έρχεται για τους συνδικαλιστές

Νέα προσκόμματα έρχονται για τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες σχετικά με τις διατάξεις του νέου εργασιακού νόμου, «οι συνδικαλιστές που θα εμποδίζουν την είσοδο απεργοσπαστών κατά τη διάρκεια απεργίας» θα αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης.

Τι σημαίνει «εμποδίζουν» και πώς αυτό αποδεικνύεται; Σύμφωνα με άρθρο της Χριστίνας Κοψίνη, το σχέδιο νόμου δεν αναμένεται να δώσει διευκρινίσεις. Η ερμηνεία της σχετικής διάταξης θα επαφίεται στους καταγγέλλοντες τους συνδικαλιστές.

[caption id="attachment_1709794" align="alignnone" width="1024"] EUROKINISSI[/caption]

Η διάταξη, σύμφωνα με πληροφορίες, εμπεριέχεται στο σχέδιο νόμου για τον «ουσιαστικό εξορθολογισμό» -όπως έχει ήδη αναγγείλει ο πρωθυπουργός- του συνδικαλιστικού νόμου 1264/82 και πρόκειται σύντομα να δοθεί σε διαβούλευση.

Καθώς πλησιάζει η ημερομηνία ανάρτησης του σχεδίου νόμου για διαβούλευση, εξαιρουμένης της ηγεσίας του ΣΕΒ, ουδείς άλλος εκ των αποκαλούμενων κοινωνικών εταίρων έχει λάβει γνώση των διατάξεων που συντάσσονται στο υπουργείο Εργασίας. Δεν αποκλείεται δε, η δημοσιοποίηση του σχεδίου να συμπέσει με την κορύφωση της πανδημίας, αποκλείοντας οποιαδήποτε μορφή μαζικής αντίδρασης των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Από τις διαρροές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας απουσιάζουν άλλες επίμαχες διατάξεις, όπως αυτή για την αύξηση του επιτρεπόμενου ορίου υπερωριών και τη δυνατότητα αντισταθμίσματος με ρεπό ή άδεια, ενώ στις διατάξεις περιλαμβάνεται και η μεταφορά της επίλυσης των εργατικών διαφορών από το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), χωρίς όμως να υπάρχει οποιαδήποτε εγγραφή μεταφοράς πόρων για τη στήριξη του ΟΜΕΔ που παραπαίει.

Υπό σκέψη είναι και η ρύθμιση για τις αλλαγές που θα γίνουν στις συνδικαλιστικές άδειες που δικαιούνται οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα ή και σε συνδικαλιστικά στελέχη μεγάλων πρωτοβάθμιων οργανώσεων (αν και συνήθως για τις μεγάλες επιχειρήσεις οι ημέρες άδειας που δικαιούνται οι συνδικαλιστές ρυθμίζονται με τις επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όπως συμβαίνει στις ΔΕΚΟ και σε όλες τις μεγάλες Τράπεζες στις οποίες μάλιστα οι διοικήσεις συνεχίζουν να συντηρούν τα δικαιώματα όχι με έναν αλλά συχνά με δυο προέδρους Συλλόγων που ενσωματώθηκαν στην επιχείρηση ύστερα από συγχωνεύσεις και εξαγορές).

Η κυβέρνηση προτίθεται να ικανοποιήσει τα αιτήματα της εργοδοτικής πλευράς που θέλει δραστική μείωση των συνδικαλιστικών αδειών, ιδιαίτερα στις μικρές επιχειρήσεις, στον τομέα της βιομηχανίας και των υπηρεσιών. Όμως για αυτές τις αλλαγές χρειάζεται και τη νομιμοποίηση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, το οποίο έχει καταθέσει την εξής πρόταση:

«Για την κάλυψη των συνδικαλιστικών αδειών σε επιχειρήσεις με περιορισμένο αριθμό εργαζομένων να δημιουργηθεί ένα κοινό ταμείο με πόρους όλων των εργοδοτών ώστε να μην αποκλειστούν οι μικρές επιχειρήσεις από το δικαίωμα της εκπροσώπησης των εργαζομένων τους. H πρόταση του ΔΓΕ ουδεμία σχέση έχει με το αλήστου μνήμης Ταμείο των εργατοπατέρων, το οποίο καταργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990». (πηγή ΕΦΣΥΝ).