Προστατευόμενο …σκάνδαλο

Η υπόθεση που αποκλήθηκε "σκάνδαλο Novartis", εξαρχής, δεν είχε πολλές ελπίδες να διαλευκανθεί.

Έχει αποδειχθεί από τις αρχές της δεκαετίας του '90 ότι τα οικονομικά σκάνδαλα που δημιουργούν υποψίες εμπλοκής πολιτικών δεν είναι κατα βάση νομικές υποθέσεις. Αλλά πολιτικές. Κι έτσι πρέπει να είναι.

Την μεγαλύτερη σημασία από όλα είχε να κατονοήσουν τα πλήθη, τι έγινε και γιατί έγινε στην υπόθεση Novartis. Ιδίως όταν είχαν περάσει (απο πάνω τους) μερικά μνημονιακά χρόνια.

Στην καθομιλουμένη η λέξη "clawback" και η λέξη "απιστία κατ'εξακολούθηση" δεν λέει μία. Είναι οι γλώσσες των οικονομολόγων του φαρμάκου και των νομικών επιστημών. Αυτές δηλαδή που ο κόσμος δεν μιλάει.

Το αντίδοτο στην "εστέτ" ορολογία για την υπόθεση της Novartis, δεν θα μπορούσε να είναι ή άκρατη συνομωσιολογία που απευθύνεται στα πλέον απαίδευτα πολιτικά μυαλά. Απλούστατα γιατί συντηρεί την έλλειψη πολιτικής παιδείας.

Το στοιχειώδες πολιτικό επιχείρημα που έλεγε πως δεν είναι δυνατον να συμβαίνουν τα … "μύρια όσα" κάτω από την μύτη μιας κυβέρνησης και κανένας συναρμόδιος υπουργός να μην γνωρίζει τίποτε, ήταν το πλέον πειστικό. Αρκούσε. Αλλά τελικά ήταν το μόνο στο οποίο δεν δώθηκε και μεγάλη σημασία.

Έτσι πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου, πλέον σήμερα όλοι μιλάνε για τους "προστατευόμενους μάρτυρες". Το αν θα αποκαλυφθούν η όχι τα ονόματατά τους, αν θα αρθεί η όχι το καθεστώς προστασίας.

Σημαντικό το θέμα.Ιδίως από την στιγμή που θεσμοί ενθάρρυνσης ανθρώπων που θέλουν να καταγγείλουν όσα συμβαίνουν στά άδυτα τωνμεγάλων εταιριών έχουν αποδώσει στο εξωτερικό. Όχι όμως -μέχρι στιγμής- και στην Ελλάδα.

Αν θέλει κάποιος να δεί την ουσία όμως το πραγματικόπρόβλημα είναι το "προστατευόμενο σκάνδαλο". Αυτή η "κουκούλα" είναι πουδεν βγαίνει με τίποτε.

Η πολιτική συγκυρία, οι προθέσεις της κυβέρνησης, η παρέλευση του χρόνου και οι ιαματικές του ικανότητες, πιθανοί πολιτικοί συμψηφισμοί, οι "δεινοσαυρικής" νοοτροπίας διαδικασίες της δικαιοσύνης, η αδιαφορία πια των πολιτών, διασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρξει πρόοδος.

Εκτός πια αν διαψευσθούν εμπειρίες σχεδόν 50 χρόνων για το που καταλήγεί η συντριπτική πλειοψηφία των προαακριτικών κι εξεταστικών κοινοβουλευτικών επιτροπών ή των μετέπειτα δικαστικών διαδικασίών.Πόσο μάλιστα της τρέχουσας προανακριτικής, που δε σκοπεύει καν να αναδείξει το σκάνδαλο αλλά μία σκευωρία.

Ποιός όμως μπορεί να είναι αισόδοξος σε τέτοιους καιρούς; Θα ήταν προκλητικό.