Τροπάριο της Κασσιανής: Η μέρα που πρέπει να γιορτάζουν οι ευφυείς και αντισυμβατικές γυναίκες
Του Λουκά Βελιδάκη
- Εκ γυναικός τα χείρω.
– Και εκ γυναικός τα κρείττω.
Ο παραπάνω διάλογος αποδίδεται στον αυτοκράτορα Θεόφιλο και στην Κασσιανή, κατά τη διάρκεια της γνωριμίας τους όταν ο πρώτος αναζητούσε σύζυγο.
Ο αυτοκράτορας, θαμπωμένος από την ομορφιά της, τη συνδύασε με τη βιβλική αμαρτία της Εύας. Εκείνη, απαντώντας με θράσος για τα δεδομένα της εποχής, απέδωσε τη γυναικεία φύση στη δημιουργία ζωής, στο όμορφο.
Ποιήτρια, συνθέτρια, ευφυής, δημιουργική και όμορφη. Κυρίως αντισυμβατική. Μια σπάνια γυναικεία φιγούρα που τιμάται από τον ανδροκρατούμενο και κυρίως μισογυνικό χριστιανισμό.
Τη Μεγάλη Τρίτη, μαζί με το τροπάριο της Κασσιανής, πρέπει να γιορτάζουν οι ευφυείς, δημιουργικές και αντισυμβατικές γυναίκες. Οι αληθινά όμορφες, πέραν του φυσικού τους κάλλους.
Χρόνια τους πολλά...
Το Τροπάριο της Κασσιανής
Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,
την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,
οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,
ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.
Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,
ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ,
κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,
ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.
Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,
αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις,
ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα,
τω φόβω εκρύβη.
Αμαρτιών μου τα πλήθη
και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει,
ψυχοσώστα Σωτήρ μου;
Μη με την σήν δούλην παρίδης,
Ο αμέτρητον έχων το έλεος.
