Χρυσή Αυγή: Το βιβλίο του Κ Παπαδάκη, συνήγορου Πολιτικής Αγωγής, στη δίκη της οργάνωσης

Χρυσή Αυγή: Η δίκη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε στις 20 Απριλίου 2015 στο Α΄ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Οι αγορεύσεις των 14 συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής ολοκληρώθηκαν πριν τη διακοπή της λειτουργίας των δικαστηρίων λόγω των μέτρων προστασίας από την πανδημία.

Στο διάστημα αυτό και σε αναμονή της συνέχειας, ο Κώστας Παπαδάκης, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των Αιγυπτίων ψαράδων, εξέδωσε μια «εκ των υστέρων έγγραφη αποτύπωση  κατά το μεγαλύτερο μέρος τής προφορικής διήμερης και συνολικά εννιάωρης αγόρευσης» στην οποία προέβη, με τίτλο «Το "άλλο άκρο" στο εδώλιο: Δικαιοσύνη ή ατιμωρησία ξανά;».

[caption id="attachment_1618352" align="alignnone" width="1024"] (EUROKINISSI)[/caption]

Ο έγκριτος νομικός, διά βίου μάχιμος υπερασπιστής κατατρεγμένων ανθρώπων όπως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, τους οποίους η κοινωνική ιεραρχία κατατάσσει στις χαμηλότερες βαθμίδες της, καταθέτει το βιβλίο αυτό -opus magnum, θα πω- που συμπυκνώνει τον επιστημονικό λόγο υπέρ αδυνάτου, εμψυχωμένο από τη ζώσα εμπειρία τού συγγραφέα στο αντιφασιστικό κίνημα.

Μεταφέρει όλα τα στάδια και όλες τις πτυχές της διαδικασίας της δίκης της Χρυσής Αυγής. Από τη μια τα αλληλοκαρφώματα και τις παλινωδίες των κατηγορουμένων, προκειμένου να δραπετεύσουν από το βάρος της εγκληματικής οργάνωσης στην οποία είναι σφιχτοδεμένοι.

Από την άλλη, ο ατελείωτος κατάλογος των εγκλημάτων τους, που οδήγησαν στον θάνατο και σε βαρείς τραυματισμούς χιλιάδες αθώα θύματα, για τον μοναδικό λόγο ότι ήταν «ξένοι» - απόβλητοι πρόσφυγες και μετανάστες ή πολέμιοι του ναζισμού. Όλα αυτά δεν ενόχλησαν επί σειρά ετών τις αρμόδιες αρχές της χώρας μας, που, κατά τα άλλα, ομνύει στην αρχαία της Ιστορία, στην οποία, όμως, ήταν αντικείμενο λατρείας ο Ξένιος Ζευς. Ως αποτέλεσμα, άφηναν δεκάδες εγκλήματα να περνούν ατιμώρητα μπροστά από τα μάτια τους.

Μέσα στα 16 χρόνια παρουσίας της η Χρυσή Αυγή είχε ως κύρια αν όχι μοναδική δράση τις απηνείς ατομικές ή μαζικές διώξεις, τα πογκρόμ, και στρατηγική την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μόνο στην ιδιοσυστασία του ναζισμού συναντάμε μαζικά εγκλήματα εναντίον ανθρώπων που απλώς δεν δικαιούνται να ζουν.

Έχοντας πρόσφατα εκπονήσει μια εργασία για το Βερολίνο ως τόπο μνήμης, συναντήθηκα με τη φρίκη της μαζικής εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων στα στρατόπεδα ή τα κρεματόρια επειδή και μόνο θεωρήθηκαν κατώτερα όντα: Εβραίοι, ανάπηροι, ψυχικά ή σωματικά ασθενείς, άτομα με νοητικές δυσκολίες, ομοφυλόφιλοι, παιδιά, χιλιάδες παιδιά, και, βέβαια, κομμουνιστές και λοιποί πολέμιοι του ναζισμού. Όλοι αυτοί οι αδικοχαμένοι άνθρωποι δικαιούνται σήμερα να μείνουν ζωντανοί στη συλλογική μνήμη και αυτό συμβαίνει στις χώρες που οι ναζί εγκλημάτησαν από το 1933 και μέχρι την ήττα τους στον Δεύτερο  Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι χώροι της φρίκης ανασυστήθηκαν εκεί ως τόποι μνήμης.

Η Ελλάδα, πρωτοπόρα στον αντιναζιστικό αγώνα, δεν έχει ακόμα αποκαθαρθεί από τα στίγματα της Ιστορίας. Μόλις πρόσφατα άλλαξαν, χάρις στη μέριμνα του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη και άλλων αγωνιστών, τα ονόματα ναζιστών στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Τούτων δεδομένων, η Χρυσή Αυγή διέφευγε επί σειρά ετών και προέβαινε, ανενδοίαστα και ανενόχλητα, σε επιθέσεις εναντίον «ξένων» αλλά και αντιναζιστών πολιτικών της αντιπάλων.

Να θυμηθούμε την από τηλεοράσεως επίθεση του Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη, τον Ιούνιο του 2012, ενώπιον του κ. Παυλόπουλου, βουλευτή και μετέπειτα Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος παρέμεινε απαθής και απλώς κοίταζε. Η ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας αντιμετώπιζε την οργάνωση ως εν δυνάμει σύμμαχη δύναμη, με τις σχετικές πρωτοβουλίες Μπαλτάκου, αλλά η κοινοβουλευτική της παρουσία απλώς προσπόριζε χρήματα, διευκολύνσεις και περισσό θράσος στη Χρυσή Αυγή, που παρέμενε δομημένη και δρώσα ως εγκληματική οργάνωση, επεκτείνοντας την αποτρόπαια δράση της.

Συνεχείς επιθέσεις

Η δράση αυτή αναπτύσσεται σε μεγάλη διάρκεια στον χρόνο και κλιμακώνεται σταδιακά. Είναι προφανές ότι η οργάνωση δεν συστήνεται την παραμονή ενός εγκλήματος. Για να διατηρεί λειτουργική και επιχειρησιακή επάρκεια, υπάρχει σταθερά στον χρόνο με τη μορφή που τη γνωρίζουμε τόσο από έγκριτους συγγραφείς, όπως ο Δημήτρης Ψαρράς, όσο και από την  καθημερινή της δράση απέναντι στα στοχοποιημένα θύματά της, ιδιαίτερα  όσους/όσες είχαν δράση σε χώρους-«άβατα», όπως η ευρύτερη περιοχή του Αγίου  Παντελεήμονα.

Εδώ υπήρχαν συνεχείς επιθέσεις από τις ομάδες κρούσης της οργάνωσης, που κατέληγαν σε βίαιους ξυλοδαρμούς, από τους οποίους δεν διέφυγε ούτε ο αντιδήμαρχος κ. Σκιαδάς της διοίκησης Κακλαμάνη. Θα αναφέρω ένα μόνο περιστατικό, που πιστοποιεί ότι η Χρυσή Αυγή ήταν στην περιοχή κράτος εν κράτει. Το Μέγαρο Μουσικής, θέλοντας να εκπέμψει αντιφασιστικό μήνυμα, διοργάνωσε συναυλία στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Τα τάγματα εφόδου της οργάνωσης, με επικεφαλής Σκορδέλη και Γιαννάτο, κατέλαβαν τον ναό και προπηλάκισαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας  με ιαχές: ο Παπούλιας στο Γουδή. Η Σκορδέλη συνέχιζε την εγκληματική της δράση και παραπέμφθηκε σε δίκη με δύο συνενόχους για τον βαρύ τραυματισμό τριών Αφγανών προσφύγων. Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές της δίκης, καταδικάστηκε τελικά το 2017 αλλά δεν εξέτισε ποινή.

Η Χρυσή Αυγή δεν ήταν λοιπόν μια παρέα  serial killers που είχε χόμπι τη σκοποβολή. Συγκροτείται ως ναζιστική οργάνωση στη βάση της αρχής του αρχηγού, με κύριο στόχο την προετοιμασία και εκτέλεση δολοφονικών επιθέσεων εναντίον «υπανθρώπων» από τους οποίους πρέπει να καθαρθεί η αρία φυλή. Η δράση της  δεν αρχίζει και δεν τελειώνει με την τέλεση των συγκεκριμένων εγκλημάτων που έφτασαν στο ακροατήριο.

[caption id="attachment_1618360" align="alignnone" width="1024"] (EUROKINISSI)[/caption]

Η δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες, υπόθεση που αναλαμβάνει ο Κώστας Παπαδάκης, δεν είναι μεμονωμένο γεγονός. Είναι ένας κρίκος της αλυσίδας που υποστασιοποιεί την ταυτότητα της οργάνωσης. Ιδεολογία και δράση ταυτίζονται. Ο ναζισμός εξοντώνει τους κοινωνικούς αντιπάλους του, όχι ως άτομα με τα οποία έχει προηγούμενα, αλλά ως συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες υπανθρώπων και πολιτικές κατηγορίες αντιπάλων. Ο τρόπος συγκρότησης και δράσης της Χρυσής Αυγής παραπέμπει στο ναζιστικό κόμμα και τον μεγάλο αρχηγό - στη ναζιστική Γερμανία και τον Χίτλερ. Οι πράξεις τους δεν είναι μεμονωμένες ή παρορμητικές. Σχεδιάζονται και εκτελούνται οργανωμένα, προοιωνιζόμενες μια οργουελική κοινωνία καθαρμένη από κοινωνικά και πολιτικά, κατά την κρίση τους, απόβλητα.

Κατά συρροή εγκλήματα

Ο Κώστας Παπαδάκης απαριθμεί στο βιβλίο του τα κατά συρροήν εγκλήματα της πρώτης φάσης δράσης της οργάνωσης σε δύο περιόδους:  από το 1992 έως το 2008 και από το 2008 και μετά.

1η περίοδος, 1992-2008

Το 1992 έχουμε τέσσερις επιθέσεις, δύο το 1995, πέντε το 1996, δύο το 1998, δύο το 2000, μία το 2002, μία το 2004, μία το 2005. Φτάνουν δηλαδή στο ακροατήριο δεκατρείς εγκληματικές ενέργειες με τραυματίες, μεταξύ αυτών η απόπειρα ανθρωποκτονίας  του Δημήτρη Κουσουρή, τον οποίο τραυμάτισαν βαρύτατα αλλά ευτυχώς επέζησε. Όπως αναφέρει ο Κώστας Παπαδάκης, είναι η πρώτη απόφαση που συνδέει μια εγκληματική δράση, με πλήρες και εμπεριστατωμένο σκεπτικό, με τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της Χρυσής Αυγής. Καταδικαστικές αποφάσεις λαμβάνονται επίσης σε τρεις εγκληματικές ενέργειες: μαχαίρωμα διαδηλωτή και ποδοπάτημα διαδηλώτριας τον Μάρτιο του 1995 (αμετάκλητη καταδίκη σε ποινή 15 μηνών για επικίνδυνη σωματική βλάβη), επίθεση σε διαδηλωτή και διαδηλώτρια στην επέτειο του Πολυτεχνείου (βεβαιώνεται με την απόφαση 4475/2009 ΤριμΕφΠλημΑΘ), μαχαίρωμα δύο αδερφών τον Οκτώβριο 2005 (καταδίκη σε 21 χρόνια). Μεταξύ των επιθέσεων συγκαταλέγεται η δολοφονία Αλβανού στη Ζάκυνθο, που πανηγύρισε για την νίκη της Εθνικής Αλβανίας.

2η περίοδος, 2008-2012

Η δράση της Χρυσής Αυγής πολλαπλασιάζεται και αφορά επιθέσεις κατά προσφύγων/ μεταναστών και αντιναζιστών αλλά και αδιανόητες δηλώσεις κατά της δημοκρατίας και υπέρ εγκληματικών δράσεων, τις οποίες  αγνοούν προκλητικά οι καθ’ ύλην αρμόδιοι θεσμικοί φορείς προστασίας του πολιτεύματος και πρόληψης εγκλημάτων. Στις επιθέσεις συγκαταλέγεται η επίθεση στο στέκι "Αντίπνοια" (αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για κακούργημα με ρητή αναφορά στη Χ.Α.). Καταμετρώνται συνολικά είκοσι επιθέσεις μέχρι τις αρχές του 2012.

Την περίοδο αυτή, η Χρυσή Αυγή λειτουργεί και μιλά απροκάλυπτα ναζιστικά. Μετά την εκλογή Μιχαλολιάκου στον Δήμο της Αθήνας το 2010, ο οποίος κατά την ορκωμοσία  χαιρετά ναζιστικά, εξαπολύει σωρεία πογκρόμ, τραυματισμών, εμπρησμών καταστημάτων και πολιτικής τρομοκρατίας στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα. Από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο του 2011 έχουμε τουλάχιστον διακόσιους τραυματισμούς προσφύγων και μεταναστών. Ο ναζιστικός λόγος εκφράζεται απροκάλυπτα. Ο Κασιδιάρης αρθρογραφεί στην εφημερίδα της οργάνωσης λέγοντας ότι η Βουλή θα γίνει Αγ. Παντελεήμονας όταν θα μπουν, ο Μιχαλολιάκος δηλώνει ότι θέλουν να πραγματοποιήσουν το χιτλερικό καθεστώς που ακολούθησε τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία. Πολλές ανάλογες δηλώσεις συνεχίζονται μέχρι τη σύλληψη των ναζιστών.

Όπως αναφέρει ο Κώστας Παπαδάκης, η Χρυσή Αυγή στις εκλογές του Ιουνίου 2012 είχε οργιάσει. Ασκούσε επιδεικτικά βία πιστεύοντας ότι αυτή θα ανεβάσει τα ποσοστά της. Ο Μιχαλολιάκος δηλώνει  ότι αν η Χρυσή Αυγή σφάξει έναν ξένο, τα ποσοστά της θα εκτιναχθούν στο 15-20% . Κατάφερε να μπει στη Βουλή τον Ιούνιο του 2012. Από 1/1/2012 έως 12/6/2012 τα καταγεγραμμένα περιστατικά ανέρχονται σε εξήντα ένα και με όσα καταγράφονται στο υπόλοιπο 2012 φτάνουν τα εκατόν ενενήντα δύο.

Έχουμε, δηλαδή, τριπλασιασμό των περιστατικών βίας, ο οποίος είναι προφανέστατα απότοκος της κλιμάκωσης που δημιουργεί η αίσθηση ασυλίας έναντι των τραμπουκισμών και το κοινοβουλευτικό προκάλυμμα. Διάφοροι καλοθελητές και άλλοι διέδιδαν ή πίστευαν ότι αν οι ναζιστές φορέσουν γραβάτες, θα «εξημερωθούν». Ουδέν αναληθέστερον, όπως απεδείχθη. Η δομημένη ως εγκληματική οργάνωση, καλυπτόμενη με κοινοβουλευτικό μανδύα, γίνεται πιο απειλητική απέναντι στα θύματά της.

Η επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες - Συνήγορος πολιτικής αγωγής: Κώστας Παπαδάκης

Οι Αιγύπτιοι ψαράδες βρίσκονται στην Ελλάδα τουλάχιστον από το 1984, με τη διμερή σύμβαση Ελλάδας-Αιγύπτου (ν.1453/1984), που προέβλεπε το δικαίωμα εργασίας τους. Η επίθεση εναντίον τους στην κατοικία που έμεναν, στο Πέραμα, ήταν προετοιμασμένη οργανωτικά με ακρίβεια. Πρώτα επιτέθηκαν στον νεοφερμένο Αιγύπτιο Αμπουζίντ Εμπάρακ, που κοιμόταν στην ταράτσα, αφήνοντας τον ημιθανή, όπως πιστοποιούν οι γνωματεύσεις των νοσοκομείων Τζάνειο και Ευαγγελισμός. Η επίθεση εναντίον των άλλων, που βρίσκονταν στον όροφο  δεν πέτυχε λόγω της αντίστασής τους, της οργανωτικής καθυστέρησης και της ενημέρωσης της αστυνομίας από τους γείτονες. Η αστυνομικός η οποία επιλήφθηκε της υπόθεσης πιστοποιεί ότι κλήθηκε στις 3:20 π.μ για να αναζητήσει ύποπτα άτομα, πιθανόν μέλη της Χρυσής Αυγής, που επιτέθηκαν σε οικία αλλοδαπών στο Πέραμα.

Η Χρυσή Αυγή από τους Αιγύπτιους ψαράδες μέχρι τη δολοφονία Φύσσα

Είναι η περίοδος γενικευμένης πανελλαδικά εγκληματικής δράσης από τα τάγματα εφόδου της οργάνωσης. Στην Αττική, έχουμε επανειλημμένα περιστατικά στη Νίκαια και τον Πειραιά, στον Άγιο Παντελεήμονα, στην Πλατεία Αμερικής, στο Σύνταγμα και στη Βουλή, στο Μοναστηράκι, στη Λυκόβρυση, στον Κολωνό, στον Άγιο Δημήτριο, στο Νέο Ηράκλειο, στη Μεταμόρφωση, στα Σεπόλια, στην Ανάβυσσο, στο Λαύριο, στην Καλλιθέα, στο Αιγάλεω, στον Κορυδαλλό, στα Πετράλωνα και στο Παλαιό Φάληρο. Επίσης γίνονται επιθέσεις στο θέατρο "Χυτήριο" και στο κοινωνικό κέντρο "Το Συνεργείο".

Εκτός Αττικής, επιθέσεις γίνονται σε Δερβενάκια, Χανιά, Εξαμίλια, Κόρινθο, Σαλαμίνα, Αιτωλικό, Μεσολόγγι, Κοζάνη, Καλαμάτα, Λαμία, Ξάνθη, Βόλο, Νέα Μηχανιώνα, Σέρρες, Αγ. Βασίλειο Κορινθίας, Αγρίνιο, Αίγιο, Δοϊράνη, Μεσσηνία (επίθεση σε μητροπολίτη), Λαγκαδά, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Γιαννιτσά, Ιεράπετρα, Πάρο, Ελασσόνα. Η Χρυσή Αυγή πραγματοποιεί εθνικιστική κατασκήνωση στη Νέδα, με άσκηση στα όπλα και κλείσιμο των αλβανικών συνόρων στην Κακαβιά.

[caption id="attachment_1618366" align="alignnone" width="1024"] (EUROKINISSI)[/caption]

Δολοφονία Παύλου Φύσσα

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 το τάγμα εφόδου της Νίκαιας και συγκεκριμένα ο Ρουπακιάς δολοφονεί στο Κερατσίνι τον Παύλο Φύσσα, εμβληματικό καλλιτέχνη και πολέμιο της ναζιστικής οργάνωσης. Είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των κατά συρροήν εγκλημάτων. Ο δημοκρατικός κόσμος αφυπνίζεται μαζικά, η διαδήλωση στο Κερατσίνι είναι τεράστια και συγκρουσιακή και επαναλαμβάνεται στις επετείους. Η συγκλονιστική συμμετοχή της Μάγδας Φύσσα στη διαδικασία της δίκης είναι καθοριστική στην ανάδειξη των στυγερών πράξεων της Χρυσής Αυγής.

Όπως αναφέρει ο Κώστας Παπαδάκης, η κυβέρνηση, μετά και την αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ., είναι πολιτικά εξασθενημένη. Η Χρυσή Αυγή αποθρασύνεται. Ήδη ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Μπαλτάκος την έχει επιστρατεύσει για την ψήφιση άρθρων που δεν θα ψήφιζαν ΔΗΜ.ΑΡ. και ΠΑΣΟΚ. Μέσα σε μια εβδομάδα λαμβάνουν χώρα τρία αξιοσημείωτα γεγονότα:

• Η επίθεση εναντίον αφισοκολλητών του ΚΚΕ στο Πέραμα, που συνιστά κατά μέτωπο σύγκρουση με το ιστορικό κόμμα της Αριστεράς, με το οποίο αντιπαρατίθεται μετωπικά στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, όπου παρεμβαίνουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.
• Η παρουσία στον Μελιγαλά υπέρ των ομοϊδεατών της Χρυσής Αυγής, ηττημένων το 1945.
• Η δολοφονία Φύσσα, με την οποία άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την εγκληματική οργάνωση.

Πολλά από τα εγκληματικά περιστατικά καταγράφονται από τον Συνήγορο του Πολίτη και συγκεκριμένα διακόσια ογδόντα ένα για την περίοδο Ιανουάριος 2012 έως Απρίλιος 2013, επίσης από το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας.

Η σημασία του βιβλίου «Το 'άλλο άκρο' στο εδώλιο: Δικαιοσύνη ή ατιμωρησία ξανά;»

Το βιβλίο του Κώστα Παπαδάκη μάς υπενθυμίζει τόσο τις εγκληματικές πράξεις εναντίον χιλιάδων κοινωνικών και πολιτικών αντιπάλων της ναζιστικής οργάνωσης  όσο και τις πληγές στο σώμα της δημοκρατίας, την αδράνεια και τη συνενοχή του κράτους, που αδιαφορούσε προκλητικά. Είναι ένα σημαντικό βιβλίο-τεκμήριο, το οποίο επαναφέρει στη μνήμη μας καρέ-καρέ τα γεγονότα και τον δικαστικό αγώνα που δόθηκε με την εμπεριστατωμένη και πολυδιάστατη αγόρευσή του συνηγόρου πολιτικής αγωγής των Αιγυπτίων ψαράδων.