Κωνσταντίνος Μπογδάνος: Είναι ο νέος ηγέτης της (ακρο)δεξιάς;
του Λουκά Βελιδάκη
«Δεν θα αφήσουμε το κέντρο της πρωτεύουσας βορά σε κανένα άκρο»: Μια φράση που ακούγεται σαν μουσική στα αυτιά κάθε στοιχειωδώς σοβαρού πολίτη. Ποιος την είπε, όμως; Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος με αφορμή τη συμμετοχή του σε μια διαδήλωση «επιτροπής κατοίκων» κατά των μεταναστών στην πλατεία Βικτωρίας. Στην ίδια διαδήλωση πρωταγωνίστησε και ο Ηλίας Κασιδιάρης: Νυν αρχηγός κόμματος, έως πρότινος υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής.
Σε κάνει όμοιο του Κασιδιάρη η από κοινού συμμετοχή σε μια συγκέντρωση; Όχι βέβαια, ο καθείς έχει τη διαδρομή του. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι είσαι εκεί, ψαρεύοντας ακριβώς στα ίδια -ακροδεξιά- θολά νερά απ' όπου ψηφοθηρεί και ο Κασιδιάρης. Ο Μπογδάνος ένιωσε την ανάγκη να βρεθεί στην πλατεία Βικτωρίας για να τον δούνε, να μπει στο κάδρο. Στο συγκεκριμένο κάδρο. Να σχολιαστεί ευμενώς από μια μερίδα κόσμου που έχει ένα συγκεκριμένο σετ ιδεών, ιδιαίτερα απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Κοντολογίς, από την ελληνική ακροδεξιά που στο πρόσωπο των ξεριζωμένων αυτών ανθρώπων "βλέπει" εχθρούς και άλλα τινά, αρκούντως ψεκασμένα.
Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, ως βουλευτής, εδώ κι ένα χρόνο, δίνει μάχη για να γίνει η φωνή αυτών των ανθρώπων. Αν κάποιος αναζητήσει τις αναρτήσεις του στα social media εύκολα θα διαπιστώσει τη στόχευση του: Χαϊδεύει (ακρο)δεξιά αυτιά. Με μια πλεονάζουσα "πατριωτική" και χριστιανική ανησυχία, φτάνει πολλές φορές στα όρια του ευτράπελου, το οποίο -στην περίπτωση μας- ενίοτε συνορεύει και με το επικίνδυνο. Και δεν μένει μόνο εκεί. Φτιάχνει διαρκώς μέτωπο με τους "εχθρούς" (του), προκαλώντας αυξανόμενες ιδεολογικές φορτίσεις. Απέναντι του τοποθετεί σχεδόν τους πάντες που βρίσκονται στα αριστερά του πολιτικού κέντρου στον ιδεολογικό άξονα. Κατ' αρχάς ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι "αντιεξουσιαστές", οι "αντιφασίστες", οι "αλληλέγγυοι" (σαν να ακούς τον Τραμπ με άλλα λόγια...). Ο λόγος του απέναντι τους είναι επιθετικός, η εκφορά του φαντάζει εμφυλιοπολεμική.
Το ερώτημα βεβαίως είναι το «γιατί;». Τι τον έπιασε τον Μπογδάνο και στρίβει διαρκώς το τιμόνι τέρμα δεξιά. Ίσως υπηρετεί μια αντίληψη που υποστηρίζει ότι η πολιτική παράγεται (πλέον) στα social media κι ο ίδιος με το ιδιαίτερο ταμπεραμέντο του μπορεί να εκφράσει μια ευμεγέθη ομάδα ανθρώπων με (ακρο)δεξιές αντιλήψεις. Ίσως επιδιώκει για ίδιον όφελος να καβαλήσει αυτό το κύμα, πάνω στο οποίο βρίσκονται η Μαρίν Λεπέν, ο Σαλβίνι, ο Όρμπαν- αυτή η πολιτική τάση διαθέτει δυναμική και οι έως πρότινος βασικοί εκφραστές της στην Ελλάδα αυτολογοκρίνονται -θέλοντας και μη- μέσα σε υπουργικά κοστούμια.
Ο Μπογδάνος το κενό αυτό επιδιώκει να καλύψει, παίζοντας τα ρέστα του στο τρίπτυχο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», μαζί με μπόλικη εχθροπάθεια προς κάθε τι το αριστερό. Μεταξύ μας, ο Μπογδάνος ό,τι θέλει ας κάνει, θα κριθεί πολιτικώς όπως κι όταν πρέπει. Μπορεί να θέλει να γίνει ο ιδεολογικός ταγός της ελληνικής (ακρο)δεξιάς- δικαίωμα του. Η κυβέρνηση, όμως, συμφωνεί μαζί του;