Τα Βαρώσια, άλλο ενα κομμάτι στο νέο-αποικιακό παζλ του Ερντογάν

Γκολ αυτοί, σέντρα εμείς!

Ενεργοποίηση των πυραύλων S-400 αυτοί, διάλογο εμείς!

Νέος «Αττίλας» στα Βαρώσια αυτοί, η Κύπρος στο «ράφι» εμείς!

Και όχι τίποτα άλλο, αλλά όπως είπε ο Ερντογάν «μέχρι σήμερα οι Τούρκοι στην Κύπρο ήταν πάντα υπομονετικοί, αλλά δεν μπορέσανε να εξασφαλίσουν ανταλλάγματα με την υπομονή»! Με άλλα λόγια; Τώρα ορμάνε!

Η προκλητική απόφαση του Ερντογάν να ανοίξει από σήμερα το παραλιακό μέτωπο της περίκλειστης ,κατεχόμενης Αμμοχώστου ,στα Βαρώσια μετά από 46 χρόνια, δεν είναι παρά άλλο ένα κομμάτι του νέο-Οθωμανικού πάζλ που συμπληρώνει με επιθετικό τρόπο η Αγκυρα το τελευταίο διάστημα . Αγνοώντας όπως αυτός κάνει πάντα τις αποφάσεις του ΟΗΕ, ο Ερντογάν «δικαιολόγησε» τον νέο «Αττίλα» ο Ερντογάν ισχυριζόμενος ότι δήθεν «η εξέλιξη με τα Βαρώσια συνέβη σε μια περίοδο όπου διαφαίνεται προσπάθεια εξάλειψης των Τουρκοκυπρίων στην Κύπρο μετά από πέντε αιώνες».

Τι κι αν ο τουρκοκύπριος πολιτικός Μουσταφά Ακιντζί χαρακτήρισε την ενέργεια αυτή «ντροπή» καθώς έγινε παραμονές των εκλογών στα κατεχόμενα εδάφη για να ενισχυθεί ο εκλεκτός του Ερντογάν, Ερσίν Τατάρ. Πάντα υπάρχει μια «δικαιολογία» για τα επεκτατικά σχέδια του Τούρκου προέδρου. Εχει αποδείξει άλλωστε ότι δεν ιδρώνει το αυτί του με τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας. Για τον Ερντογάν είναι αστεία πράγματα δηλώσεις όπως του ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες ότι το θέμα των Βαρωσίων πρόκειται για «μονομερή ενέργεια που θα μπορούσε να δημιουργήσει περαιτέρω εντάσεις και να παρεμποδίσει την επανέναρξη των ειρηνευτικών συζητήσεων». Πόσο μάλλον από τον άχρωμο και άοσμο Ύπατο Αρμοστή για την Εξωτερική Πολιτική της ΕΕ, Τζόζεπ Μπορέλ ότι που αντέδρασε «σκληρά» λέγοντας ότι «επείγει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και όχι να ενισχύεται η διαμάχη»!

Σιγά μη τον φοβήθηκε ο Ερντογάν!

Εδώ ο Τούρκος πρόεδρος αγνοεί ακόμη και την αντίδραση της Ουάσιγκτον για την ενεργοποίηση των S-400 που μεταφέρθηκαν ήδη στο αεροδρόμιο της Σινώπης για δοκιμαστικές εκτοξεύσεις από την επόμενη εβδομάδα. «Η δοκιμή των S-400 είναι μια χρήσιμη υπενθύμιση σε όλους ότι η γεωπολιτική και στρατιωτική σχέση της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ δεν πρόκειται να επαναρυθμιστεί σύντομα", λέει ο Ερικ Μέγιερσον, επικεφαλής οικονομολόγος της Handelsbanken.

Η Τουρκία αγνοεί τους πάντες άλλωστε σε ότι αφορά το εμπάργκο όπλων που έχει επιβάλει ο ΟΗΕ στη Λιβύη. Ο Guardian δημοσιεύει έρευνα με την υποστήριξη του ιδρύματος Bill&Melinda Gates,σύμφωνα με την οποία η Τουρκία παραβιάζει κατάφωρα το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, ενισχύοντας τις δυνάμεις του Σάρατζ. «Το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη παραμένει εντελώς αναποτελεσματικό» δήλωσε διπλωμάτης που γνωρίζει το περιεχόμενο της ετήσιας έκθεσης του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ για τη Λιβύη.

«Στην περίπτωση των χωρών που υποστηρίζουν ανοιχτά τη σύγκρουση, οι παραβιάσεις είναι εκτεταμένες, κατάφωρες και με απόλυτη περιφρόνηση για τις κυρώσεις», ανέφερε ο διπλωμάτης.

Απόλυτη περιφρόνηση στις κυρώσεις! Φανταστείτε πόσο λογαριάζει τις …«απειλές κυρώσεων» ο Τούρκος πρόεδρος.

Η γερμανική Augsbuger-Allgemeine περιγράφει πολύ καθαρά τι συμβαίνει σήμερα με τον Ερντογάν : «Ο άνθρωπος αυτός που θεωρήθηκε κάποτε φορέας ελπίδας στη Δύση έχει εξελιχθεί σε δημαγωγικό εμπρηστή που αποδομεί τη δημοκρατία στη χώρα του και, με τον εθνικισμό του, θέτει σε κίνδυνο μια ολόκληρη περιοχή» γράφει ο Γερμανός αναλυτής Σιμόν Καμίνσκι στην γερμανική ιστοσελίδα.

«Ο Ερντογάν έχει μετατραπεί από μεταρρυθμιστή σε αυτοκράτορα: Τα τουρκικά στρατεύματα έχουν εισβάλει στη Συρία, αποσταθεροποιούν το Ιράκ.Η Άγκυρα αγνοεί την απαγόρευση του ΟΗΕ να στέλνει όπλα και στρατιώτες στη Λιβύη. Στη Μεσόγειο,η Τουρκία προκαλεί την Ελλάδα, την Κύπρο και την ΕΕ με έρευνες και γεωτρήσεις , διεκδικώντας ολόκληρες θαλάσσιες περιοχές, στις οποίες υπάρχουν υπόνοιες ορυκτών πόρων.

Η Τουρκία - μέλος του ΝΑΤΟ και, στα χαρτιά, υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ – υποδαυλίζει τον πόλεμο μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι ο δικτάτορας του Αζερμπαϊτζάν ,Αλίγιεφ δεν θα τολμούσε να επιτεθεί χωρίς τις απεριόριστες διαβεβαιώσεις από την Άγκυρα». Στο ίδιο μήκος κύματος η ελβετική Neue Zurcher Zeitung γράφει :

«Οι φιλοδοξίες της Τουρκίας δεν γνωρίζουν πλέον σύνορα: Συρία, Ιράκ, Λιβύη και τώρα Ναγκόρνο Καραμπάχ . Πριν από χρόνια, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατέστησε σαφές ότι βλέπει τον εαυτό του όχι μόνο ως ηγέτη των Τούρκων, αλλά και ως εκπρόσωπο όλων των μουσουλμάνων στον κόσμο. Μετά τη νίκη του στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2011, είπε ότι ήταν νίκη για το Σεράγεβο καθώς και για την Κωνσταντινούπολη, για τη Δαμασκό και για την Άγκυρα ,για την Ιερουσαλήμ, όπως και για το Ντιγιαρμπακίρ. Στη συνέχεια παρουσίασε τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί τον περασμένο Ιούλιο ως «μήνυμα ελπίδας για τους Μουσουλμάνους σε όλον τον κόσμο, από την Μπουχάρα ως την Ανδαλουσία» .

Στα Βαρώσια και την Αμμόχωστο θα κολλήσει λοιπόν ο Ερντογάν; Που τα θεωρεί προκλητικά και ως δική του ιδιοκτησία;

Όπως γράφει ο γνωστός αναλυτής Μπαρίς Ντοστέρ στην Cumhurriyet «είναι απαραίτητο η Τουρκία να είναι ισχυρή στη Μέση Ανατολή, προκειμένου να πατήσουμε σταθερά στην Ευρασία και να είμαστε ισχυροί στην Ευρασία για να είμαστε αποτελεσματικοί στη Μέση Ανατολή. Διαφορετικά, είναι δύσκολο να έχουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε».

Ο γερμανός αναλυτής, Σιμόν Καμίνσκι«με τις νεο-οθωμανικές φαντασιώσεις παντοδυναμίας που χαρακτηρίζουν παθολογικά πλέον τον Ερντογάν ,όχι μόνο θεωρεί ότι ορισμένα από τα ελληνικά νησιά είναι στην πραγματικότητα… Τουρκικά, αλλά το χειρότερο είναι ότι βλέπει να έχει επιτυχίες με τον εκβιασμό και τις στρατιωτικές επιθέσεις. Εκμεταλλεύεται τον φόβο της Ευρώπης για τους πρόσφυγες και το κενό που δημιουργείται από την αυξανόμενη αδιαφορία των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή».

Είναι σαφές λοιπόν ότι ο Ερντογάν δεν πρόκειται να αναστείλει τις νέο-αποικιακές βλέψεις του μέσω του οποιοδήποτε διαλόγου. Απλά θα προχωρά συνεχώς σε επιθετικές κινήσεις, δημιουργώντας τετελεσμένα και στη συνέχεια θα τρέχει η …διεθνής κοινότητα να τον μεταπείσει να κάνει κάποιες παραχωρήσεις . Σαν τον Χότζα, από τα κατακτηθέντα κεκτημένα…

Το άρθρο δημοσιεύεται και στην σημερινή «Δημοκρατία»