Από τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις 18 Οκτωβρίου 1981 στα 6 μίλια και τα «Αν» του σήμερα
Η Αλλαγή από σύνθημα έγινε πραγματικότητα εκείνη την Κυριακή του 1981 με 48,06% των ψήφων και 172 έδρες για το ΠΑΣΟΚ που περιόρισε την Δεξιά και τη Νέα Δημοκρατία του Γεωργίου Ράλλη σε 35,88% και 115 έδρες. Με το ΚΚΕ να εξασφαλίζει 10,93% και τον Ριζοσπάστη με την Αυγή να πανηγυρίζουν!
Μια περίοδος ευημερίας, εθνικής υπερηφάνειας και κοινωνικής δικαιοσύνης ξεκινούσε για την Ελλάδα. Και αυτά δεν ήταν πια συνθήματα αλλά πραγματικότητα. Ο Ανδρέας, ο πρώτος πολιτικός ηγέτης που αγαπήθηκε στην Ελλάδα με το μικρό του όνομα κέρδισε άλλες δύο εκλογικές αναμετρήσεις και το ΠΑΣΟΚ πέντε συνολικά πριν την αρχή του τέλους του το 2012 όπου και "έβρεξε ψήφους ΠΑΣΟΚ".
θα χρειαζόμουν χιλιάδες λέξεις για να εξιστορήσω την πορεία, την παρακαταθήκη, την ιστορική συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, τα πρόσωπα, το σήμερα και κυρίως το αύριο που ακόμα και για ίδια την χώρα είναι άδηλο. Με μία τριπλή κρίση, πανδημία, οικονομία και ελληνοτουρκικά ουδείς μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια όχι πώς θα... γιορτάσουμε του χρόνου τα 40 χρόνια από το 1981 αλλά ακόμα και αυτό το 1821! Εδώ η ελληνική πολιτεία ετοιμάζονταν από πέρσι να γιορτάσει τα 200 χρόνια από την Επανάσταση με δόξες (σπατάλες) και τιμές και έχει πάει (η χώρα δια της κυβερνήσεως) ήδη 6 μίλια πίσω την εθνική κόκκινη γραμμή αν εμπιστευτούμε την δήλωση του κ. Γιώργου Γεραπετρίτη που δεν διαψεύστηκε. Ήρθε και ο διορισμός του κ. Θάνου Ντόκου στη θέση του συμβούλου Εθνικής ασφάλειας ο οποίος έχει διατυπώσει δημόσια τη θέση για την εν καιρώ και υπό όρους συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και «έδεσε το γλυκό» πριν καν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με τον Ερντογάν. Να θυμίσω ότι οι θέσεις του κ. Ντόκου δημιούργησαν αντιδράσεις και τον οδήγησαν στο να θέσει στην διάθεσή του Πρωθυπουργού την παραίτησή του από τη θέση του αναπληρωτή συμβουλίου Εθνικής ασφάλειας το Φεβρουάριο του 2020. Η παραίτηση δεν έγινε ποτέ δέκτη ενώ μεσοβδόμαδα ο κ. Ντόκος αντικατέστησε και επίσημα τον κ. Αλέξανδρο Διακόπουλο που απομακρύνθηκε το καλοκαίρι επειδή είπε άκαιρα τα προφανή για το Oruc Reis το πρωινό της 18ης Αυγούστου σε μία πρωινή εκπομπή.
Μήπως θα έπρεπε έστω τύποις να επιμείνουμε στα δικαιώματα που μας δίνει το Διεθνές Δίκαιο πριν κάτσουμε στο τραπέζι; Είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα ντέρμπι και να δηλώνεις από πριν ότι «καλή θα ήταν και η ισοπαλία». Και όταν κατεβαίνεις στο ποδόσφαιρο τουλάχιστον με τέτοια τακτική δεν χρειάζεται να σας πω τι παθαίνεις στο τέλος στα ντέρμπι. Σχεδόν σύσσωμος ο Κυριακάτικος Τύπος ή τουλάχιστον όσοι δεν θέλουν να πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα με άλλα θέματα μιλούν για θερμό επεισόδιο και δύσκολες μέρες που έρχονται. Σαν να σου λένε «Καλή θα είναι και η ισοπαλία». Και αφού ξεκίνησα με την επέτειο της Αλλαγής ενδιαφέρον θα έχει σήμερα το αν θα δούμε κάποια πιθανή δημόσια τοποθέτησή της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου για το 1981. Η πρόταση Μητσοτάκη στο πρόσωπό της για τον ΟΟΣΑ, έφερε τρικυμία στο σημερινό ΚΙΝΑΛ αλλά και στη βαθιά Νέα Δημοκρατία πού αρχίζει να αισθάνεται συνιστώσα του επιτελικού Κράτους. Και φυσικά θυμηθήκαμε ξανά γιατί το ΠΑΣΟΚ έφτασε από το 48% στο 8%.
Αν
Έχουμε μπροστά μας πολλά και ενδιαφέροντα ΑΝ Αν θα προηγηθεί ο κυβερνητικός ανασχηματισμός των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ στις 3 Νοεμβρίου. Αν θα έχουμε αλλαγή προέδρου στις ΗΠΑ. Αν θα σπάσει το τραβηγμένο σχοινί ο Ερντογάν πριν ή μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ. Αν θα αντέξει το Εθνικό σύστημα Υγείας τους αυξανόμενους διασωληνωμένους. Αν θα γίνουμε Παρίσι με μερικό lockdown. Αν θα βγουν οι αριθμοί στην Οικονομία. Και άλλα πολλά αν που ξεπερνούν και αυτά του Ράτγιαρντ Κίπλινγκ.
Για την συγκυρία πάντως οι αγαπημένοι στίχοι από το ποίημα αυτό, για τους Έλληνες πολιτικούς αρχηγούς των τριών μεγάλων κομμάτων είναι οι κάτωθι: [...] κι αν ποτέ, ούτε οι φίλοι ούτε οι εχθροί να σε κάνουν μπορούν να πονέσεις, τον καθένα αν ζυγιάζεις σωστά και κανέναν πιο πρόσβαρα απ' άλλον...
Καλή Κυριακή