Η διακήρυξη του Μπάριγκτον για την «εστιασμένη προστασία» διχάζει την επιστημονική κοινότητα
Όσο περισσότερο αμφισβητείται το ενδεχόμενο παρασκευής και διάθεσης ενός αποτελεσματικού εμβολίου τoυς αμέσως επόμενους μήνες, τόσο θα επιστρέφει η συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα για την στρατηγική της συλλογικής ανοσίας ως μέσο καταπολέμησης της πανδημίας.
Η «ανοσία της αγέλης» που κατακρίθηκε στην πρώτη φάση της πανδημίας επιστρέφει στο προσκήνιο ως στρατηγική επιλογή με την «Μεγάλη διακήρυξη του Μπάριγκτον» (υπεγράφη 4/10/2020) με χαρακτηριστικά «εστιασμένης προστασίας» των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού και όχι lock downs. Πρόκειται για την εκτίμηση περίπου 30.000 γιατρών και 11.000 επιστημόνων των κλάδων της Ιατρικής και της Δημόσιας Υγείας (που συνυπογράφουν μαζί με διάφορα τρολ που παρεισφρήσαν, την άποψη στον σχετικό ιστότοπο) με επικεφαλής τρεις καθηγητές των πανεπιστημίων του Χάρβαρντ της Οξφόρδης και του Στάνφορντ.
Ο καθηγητής ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Μάρτιν Κούλντορφ, η καθηγήτρια Θεωρητικής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Σουνέτρα Γκούπτα και ο καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, Τζέι Μπατατσάρια, εκτιμούν ότι τα περιοριστικά μέτρα είχαν καταστροφικές επιπτώσεις όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στη δημόσια υγεία και προσθέτουν ότι μία φυσική διαδικασία ανοσοποίησης θα μπορούσε να προσδώσει προστασία σε ικανό αριθμό ανθρώπινου πληθυσμού διακόπτοντας την αλυσίδα μετάδοσης της ίδιας ασθένειας σε δεύτερο χρόνο. Εστιασμένη προστασία για τους ευάλωτους και ελεύθερη δραστηριότητα για τους νέους και υγιείς.
https://www.youtube.com/watch?v=jtiInz1DWuA&feature=emb_logo Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας βέβαια δια στόματος του γενικού διευθυντή του Τέντρος Ανχανόμ Γκεμπρεγεσούς ούτε που θέλει να ακούει για την «ανοσία της αγέλης» που θεωρείται επιστημονικά και ηθικά προβληματική και η αλήθεια είναι ότι ποτέ στην ιστορία της Δημόσιας Υγείας η συλλογική ανοσία δεν χρησιμοποιήθηκε ως στρατηγική στην αντιμετώπιση μιας επιδημίας. Πολλώ δε μάλλον μιας πανδημίας από έναν ιό που καλά καλά δεν γνωρίζουμε το πόσο ισχυρή είναι η ανοσοαπόκριση, πόσο διαρκεί ( η ύπαρξη αντισωμάτων στον οργανισμό) και πώς διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και ποιος είναι ευάλωτος ή όχι τελικά;Στην ίδια κατεύθυνση και 6200 επιστήμονες από όλο τον κόσμο που μάλιστα συνυπογράφουν κοινό μνημόνιο κατά της θεωρία της «ανοσίας της αγέλης». Η συμφωνία φέρει μάλιστα το όνομα του Τζον Σνόου που θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους επιστήμονες της σύγχρονης επιδημιολογίας.
Οι υποστηρικτές της διακηρύξης του Μπάρινγκτον ισχυρίζονται από την άλλη ότι τα μέτρα που εφαρμόζονται πιθανόν θα παρατείνουν τη χρονική διάρκεια της πανδημίας αυξάνοντας τον αριθμό των θανάτων από αυτήν, με τις ευάλωτες ομάδες να νοσούν και μακροπρόθεσμα να χάνουν τη ζωή τους. Δηλαδή ζητούν την προστασία των ευάλωτων ως προτεραιότητα Θεωρώντας ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός μπορεί να αποκτήσει συλλογική ανοσία με σχετικά ασφαλή τρόπο. Ο χρόνος και οι διαφορετικές τακτικές που ακολουθούνται από χώρα σε χώρα (Σουηδία αλλά Νότια Κορέα π.χ) θα δείξει αν πρόκειται για μία εναλλακτική άποψη ή για μία αναποτελεσματική μη δεοντολογική πρόταση.
Το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον ιό και κυρίως μακριά από αυτόν τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο του 2021. Ακόμα και αν η εστιασμένη προστασία συνίσταται από κάποιους επιστήμονες, ουδείς πολιτικός θα μπορούσε να την υποστηρίξει ως επιλογή μέχρι τέλους συνειδητά. Δείτε τι συνέβη με τον Μπόρις Τζόνσον ή τον Ντόναλντ Τραμπ.