Καμία στρατηγική κατά της πανδημίας στην Ευρώπη, εκτός από το lockdown

Η Ευρώπη και πάλι στην εφιαλτική δίνη της πανδημίας. Επτά μήνες μετά το πρώτο lockdown τον περασμένο Μάρτιο, έρχεται τώρα το δεύτερο. Με τον κορονοϊό να εξαπλώνεται ραγδαία και τα νοσοκομεία να φτάνουν τα όριά τους, αλλά και την ευρωπαϊκή οικονομία να βουλιάζει ακόμη περισσότερο.

[caption id="attachment_1690073" align="alignnone" width="960"] Ο Δημοσιογράφος Μιχάλης Ψύλος[/caption]

Τι έφταιξε άραγε; Τι άλλαξε από τα μέσα Μαρτίου, όταν η Γαλλία για παράδειγμα, μπήκε στο πρώτο lockdown έχοντας καθημερινά 1.000 νέα κρούσματα και 20-30 θανάτους, ενώ στις 28 Οκτωβρίου που ανακοινώθηκε το δεύτερο «κλείδωμα» έφτασε να μετρά 52.000 κρούσματα και 500 θανάτους, καθημερινά;

Ποιοι φταίνε που στη Βρετανία από 967 κρούσματα και 46 θανάτους καθημερινά στις 23 Μαρτίου που επιβλήθηκε το πρώτο lockdown , φτάσαμε στα 20.000 νέα κρούσματα και τους 300 νεκρούς την ημέρα;

Αλλά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, καθώς τα κρούσματα από τα μέσα Οκτωβρίου άρχισαν να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Ετσι, ενώ την περασμένη άνοιξη το κλείδωμα ήταν σχεδόν μια πρώτη απάντηση, σήμερα είναι δυστυχώς η έσχατη λύση.

Γιατί απλά οι ηγεσίες απέφυγαν να συνεχίσουν τα αυστηρά μέτρα το καλοκαίρι με την ψευδαίσθηση ότι τα χειρότερα πέρασαν. Όπως λέει ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, Ντέβι Σριντάρ «οι κυβερνητικές στρατηγικές απέτυχαν γιατί το καλοκαίρι προσπάθησαν να ξεκινήσουν την οικονομία υποτιμώντας τον ιό. Αλλά δεν μπορούν να τρομάζουν πρώτα τους ανθρώπους και μετά να τους λένε «δεν χρειάζεται να φοβάστε» και μετά να τους ξαναλένε «πρέπει να φοβάστε».

Είναι λογικό λοιπόν οι άνθρωποι να χάνουν το ενδιαφέρον τους» τονίζει ο βρετανός καθηγητής.

Οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη φάνηκαν να μην πολυπιστεύουν τους ειδικούς που προειδοποιούσαν ότι έρχεται δεύτερο κύμα το φθινόπωρο. Επαναπαύτηκαν οι ευρωπαίοι ηγέτες στις δάφνες τους, καθώς έβλεπαν την άνοιξη τη δημοτικότητά τους να είναι στα ύψη. Απλά γιατί οι πολίτες πειθάρχησαν ,περιόρισαν δραστικά τις μετακινήσεις τους, κλειδώθηκαν για μεγάλο διάστημα στα σπίτια τους ,εμπιστευόμενοι την πολιτική ηγεσία τους. Και να τα αποτελέσματα!

Το καλοκαίρι δεν έκαναν τίποτα

Με ανόητο τρόπο οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπάθησαν να αποφύγουν ένα δεύτερο κλείδωμα με σχεδόν οποιοδήποτε κόστος. Απλά περίμεναν τον …Γκοντό-το εμβόλιο δηλαδή- αφήνοντας τον χρόνο να περνάει , υποστηρίζοντας ότι δήθεν είχαν δοκιμάσει τα πάντα. Χωρίς να πάρουν ουσιαστικά μέτρα για την ουσιαστική ενίσχυση των δημοσίων συστημάτων Υγείας.

«Σε τι ωφέλησε το καλοκαίρι;» διερωτάται η γαλλική Le Figaro. «Τι έκαναν το Καλοκαίρι τους, που δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν το σύστημα που θα καθιστούσε δυνατή την αποτελεσματική εφαρμογή του περίφημου «τεστ, ανίχνευση, απομόνωση» ή αύξηση του αριθμού των κρεβατιών στις μονάδες έκτακτης ανάγκης και εντατικής θεραπείας;» διερωτάται η γαλλική εφημερίδα σε κύριο άρθρο του διευθυντή της Αλεξίς Μπρεζέ. «Ας το παραδεχτούμε, ότι σε αυτό το σημείο κατά τη διάρκεια της επιδημίας, δεν υπάρχει άλλη λύση από την επιβολή αυτής της φοβερής τιμωρίας .Αλλά ας αναγνωρίσουμε τότε, ότι αυτό το “αναπόφευκτο” είναι επίσης η επιβεβαίωση μιας σοβαρής αποτυχίας» γράφει η Le Figaro.

O διευθυντής του Ινστιτούτου Επιδημιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόννης, Χέντρικ Σρεκ το λέει ορθά κοφτά:«Δεν υπήρχε στρατηγική για την αντιμετώπιση του κορονοϊοϋ».Ο Γερμανός καθηγητής τονίζει μάλιστα ότι «δεν υπάρχει πραγματική στρατηγική για την καλύτερη προστασία των ατόμων με αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης. Μέχρι στιγμής, αυτοί δεν είναι στο επίκεντρο. Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει να επενδυθούν περισσότεροι πόροι από ό, τι στο παρελθόν. Αυτό σημαίνει ότι οι υγειονομικές αρχές θα πρέπει να έχουν αρκετό χρόνο για να λάβουν επαρκή μέριμνα για την κατάσταση των ηλικιωμένων και των γηροκομείων , και οι εξετάσεις πρέπει να γίνονται κυρίως σε αυτές τις εγκαταστάσεις...

Προσπαθώντας να αποτρέψουμε οποιαδήποτε λοίμωξη, διασφαλίσαμε μια ανεξέλεγκτη λοίμωξη. Έτσι κάνουμε ακριβώς αυτό που δεν θα θέλαμε να γίνει …Προσπαθούμε να κυνηγήσουμε το κύμα. Αλλά δεν έχουμε προφυλάξει τους ανθρώπους που πρέπει να προστατεύσουμε. Δεν αξιοποιήσαμε την περίοδο του καλοκαιριού γι αυτό το σκοπό» λέει ο καθηγητής Σρεκ. Κάτι που έκαναν οι περισσότερες Ασιατικές χώρες και νίκησαν σήμερα τον κορονοϊό; Μετά το πρώτο κύμα συνέχισαν το καλοκαίρι τα περιοριστικά μέτρα κατά της πανδημίας μέχρις ότου ο ιός εξαφανίστηκε εντελώς Αυτό που δεν έκανε η Ευρώπη, αυτό που δεν έκανε η Ελλάδα : Το καλοκαίρι ,με το εξ αρχής αμφίβολης επιτυχίας τουριστικό άνοιγμα, χάθηκε η ευκαιρία να αντιμετωπιστεί κατά κράτος ο ιός. Μας είπαν ότι είμαστε «covid free», χαλάρωσαν ή και σταμάτησαν τα περιοριστικά μέτρα την περίοδο των διακοπών, τα υγειονομικά πρωτόκολλα εισόδου τουριστών στη χώρα εφαρμόζονταν κατά το δοκούν. «Τα παραδείγματα δείχνουν ότι η τεράστια δύναμη με την οποία η πανδημία έπληξε ξανά την Ευρώπη δεν ήταν αναπόφευκτη» γράφει η Handelsblatt. Και σήμερα η Ευρώπη προχώρησε αναγκαστικά σε νέα επείγοντα μέτρα για ένα μήνα μήπως και ανακτηθεί ο έλεγχος ! Τα δημοτικά σχολεία παραμένουν όμως ανοικτά (αλλά όχι τα γυμνάσια και τα λύκεια) και αυτό είναι ένα τυχερό… παιχνίδι. Αλλά οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν ότι αξίζει να το παίξουν ,εκτιμώντας ότι οι κοινωνικές συνέπειες της διατήρησης κλειστού του εκπαιδευτικού συστήματος υπερτερούν των κινδύνων.

Μόνο που οι πολιτικοί ηγέτες δεν κατανοούν ότι καθώς η πανδημία εξαπλώνεται, η παλίρροια γυρίζει. Και η δημοτικότητα των κυβερνήσεων υποχωρεί συνεχώς. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν είπε ότι η κυβέρνησή του έχει μάθει από το πρώτο κύμα της πανδημίας. Μόνο που τα λάθη αντιμετώπισης της πανδημίας ,έχουν αυξήσει τη δυσπιστία των πολιτών.

Μόλις το 29% των Γάλλων δηλώνει ότι εμπιστεύεται την κυβέρνηση να χειριστεί το δεύτερο κύμα. Αλλωστε ,το πρώτο κλείδωμα είχε καταστροφικές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία και στη ζωή των πολιτών ,με την αύξηση της ανεργίας και τη δραματική μείωση των εισοδημάτων. Και το δεύτερο κλείδωμα θα έχει χωρίς αμφιβολία, πρόσθετες οδυνηρές συνέπειες για την οικονομία. «Το χρέος των χωρών που υιοθετούν το ενιαίο νόμισμα θα φθάσει το 101,7% του ΑΕΠ φέτος, ένα επίπεδο που θα διατηρήσει για τα επόμενα δύο χρόνια» γράφει η γαλλική Les Echos ,εκτιμώντας ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα σπάσει όλα τα ρεκόρ φθάνοντας στο 207,1% και της Ιταλίας που ακολουθεί με 159,6%. Και όλα αυτά ,παρά τα γενναία μέτρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που αγοράζει όλο το πλεόνασμα κρατικού χρέους που εκδόθηκε από τις διάφορες χώρες μέλη. Αλλά αυτές οι αγορές δεν μπορούν να διαρκέσουν για πάντα. Εκτός αν αποδεχτούμε την ιδέα ότι το ευρώ δεν θα αξίζει τίποτα μια μέρα, όπως το δολάριο Ζιμπάμπουε ή το γερμανικό σήμα στις αρχές της δεκαετίας του 1920 .

Κόπωση και οργή για τον κόσμο,αλλά και υπερκέρδη για τους ζάμπλουτους

Οι Ευρωπαίοι πολίτες βιώνουν σήμερα αυτό που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει αποκαλέσει «κόπωση από την πανδημία». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί ηγέτες τονίζουν ότι αυτή τη φορά, το κλείδωμα θα είναι χρονικά περιορισμένο: Για τρεις έως τέσσερις εβδομάδες. Αλλά πάλι δεν πείθουν . Οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να ενθαρρύνουν τους εξαντλημένους πολίτες και να τους πείσουν να συνεργαστούν.

Απλά προσπαθούν όμως να αγοράσουν λίγο περισσότερο χρόνο. Χωρίς τη βοήθεια των πολιτών βέβαια , ένα πράγμα είναι σίγουρο: Το δεύτερο κλείδωμα δεν θα είναι το τελευταίο. Γιατί μετά από μήνες περιοριστικών μέτρων , τεράστιων οικονομικών δυσκολιών και άγχους, οι πολίτες είναι λιγότερο ανεκτικοί σε νέα μέτρα και αρνούνται να υπακούσουν. Μεγάλες, μερικές φορές βίαιες διαδηλώσεις κατά του Lockdown έχουν ήδη ξεσπάσει στην Ισπανία, το Βέλγιο, την Γερμανία και την Ιταλία. Όχι γιατί τρελάθηκαν και δεν θέλουν την υγεία τους, αλλά δεν μπορούν να αποδεχτούν τα μεγάλα κυβερνητικά λάθη στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Ιδιαίτερα καθώς πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο. Σύμφωνα με το Deutsche Bundesbank, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν επηρεαστεί άμεσα από απώλειες λόγω της πανδημίας.

Το 46% των περίπου 2000 ερωτηθέντων σε μια μελέτη που πραγματοποίησε τον Μάιο δήλωσαν ότι υπέστησαν μεγάλες εισοδηματικές απώλειες.

«Όσο χαμηλότερο είναι το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανησυχία για τις απώλειες από τον κορονοϊό» αναφέρει η μελέτη.

Φυσικά, η πανδημία δεν έπληξε τους πάντες. «Οι υπερ-πλούσιοι στη Γερμανία έγιναν πλουσιότεροι στην περίοδο της πανδημίας» γράφει η Frankfurter Rundschau.

Ο βρετανικός Guardian σημειώνει μάλιστα ότι εν μέσω της πανδημίας «το χάσμα της ανισότητας μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει αυξηθεί τρομακτικά». Ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξήθηκε κατά 931 δισεκατομμύρια δολάρια από την έναρξη της πανδημίας, σύμφωνα με ανάλυση για τη φορολογική δικαιοσύνη από το Ινστιτούτο Μελετών Πολιτικής. Την ίδια ώρα που οι νεκροί από τον κορονοιό στη χώρα πλησιάζει τις 300.000.

O Τζότζεφ Στάντλερ, ανώτατο στέλεχος της UBS προειδοποίησε μάλιστα μιλώντας στον Guardian ότι διαφαίνεται «η απειλή μιας παγκόσμιας εξέγερσης» εναντίον των υπερ-πλουσίων. «Βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής», λέει ο Στάντλερ και προσθέτει:»Παρά την πανδημία, η συγκέντρωση του πλούτου είναι τόσο υψηλή όσο το 1905 και αυτό ανησυχεί και τους… δισεκατομμυριούχους»…