SMS προς πολιτικούς και λοιμωξιολόγους
Ακόμα και φανατικοί υποστηρικτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη επιδίδονται σε κριτική για την διαχείριση της πανδημίας με αφορμή το δεύτερο lockdown.
Μπορεί αυτή να μην αποτυπώνεται στους τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας αλλά εμφανίζεται με σαφήνεια στο γραπτό τύπο, στο διαδίκτυο και κυρίως στην κοινωνία. Κοινωνία που αν δεν την αφουγκράζεσαι ή αναπτύσσεις απόσταση από αυτήν, παθαίνεις εν καιρώ ότι και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Νομοτελειακά. Και το πρόβλημα δεν θα είναι η αντιπολίτευση η οποία προσπαθεί μέσα σε εσωτερικούς διαγκωνισμούς και με περιορισμένα εργαλεία να αρθρώσει λόγο. Για παράδειγμα την Παρασκευή η παρουσία του Ανδρέα Ξάνθου ήταν εξαιρετική δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα όμως "έβγαζε μάτι" η απουσία κάποιου που θα διατύπωνε πιο εξειδικευμένα, ενστάσεις ή προτάσεις για την Οικονομία.
Από την άλλη για πρώτη φορά μία μέρα πριν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου του Πρωθυπουργού υπήρχαν στοιχεία αυτοκριτικής έστω και αν αυτά περιορίστηκαν στο ζήτημα της καθυστερημένης επιβολής μέτρων στη Θεσσαλονίκη. Κυρίως όμως υπήρχε όμως μία άνεση και χαλαρότητα στη φρασεολογία και το ύφος που χρησιμοποιήθηκε που ήταν παντελώς αναντίστοιχες των δραματικών επιπτώσεων των όσων ανακοινώθηκαν.
Προηγήθηκαν μέσα στον Οκτώβριο μη συνεκτικές αποφάσεις μεταξύ τους, και ανακοινώσεις που δημιούργησαν σύγχυση στους πολίτες. Ενδεικτικά αναφέρουμε μία ήσσονος σημασίας παλινωδία. Αυτή στις 19 Οκτωβρίου όπου από το υφυπουργείο Αθλητισμού διέρρευσε ότι θα διεξάγονταν αγώνες με παρουσία 15% φιλάθλων και λίγες ώρες μετά ανακλήθηκε η απόφαση με "παρέμβαση Μητσοτάκη".
Και τέτοιες ιστορίες αντίφασης υπάρχουν πολλές. Από την φωτογραγία με τη Θεία μετάληψη του Γιώργου Κουμουτσάκου μέχρι τον Νίκο Χαρδαλιά που φιλούσε το χέρι (συγγνώμη το ράσο) ενός παππά. Τώρα τι γίνεται όμως.
Κομβική πολιτικά θεωρείται η συζήτηση στη Βουλή την ερχόμενη Πέμπτη σε επίπεδο αρχηγών για την Πανδημία. Εκεί δεν θα υπάρχουν λοιμωξιολόγοι για να πάρουν πάνω τους την ευθύνη. Η κριτική θα είναι κοινή από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και οι πολίτες, μη έχοντας με κρατική εντολή και πολλά να κάνουν, θα παρακολουθήσουν τη συζήτηση αν και όπου προβληθεί.
Το τσουνάμι όμως θα έρθει πάντως από το κοινωνικό ρεύμα που θα προέλθουν εκείνους οι οποίοι καταστρέφονται οικονομικά. Και αυτοί δεν θα είναι ούτε οι συνταξιούχοι ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά η μεσαία τάξη η οποία και ανέδειξε ως κυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία. Και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη φάση όπου έχουν τα νερά τραβηχτεί προς τα μέσα πριν το τσουνάμι ταξιδεύει για τη στεριά. Και τότε τα λόγια δεν θα φτάνουν. Ούτε η αποδόμηση όποιου διατυπώνει διαφορετική άποψη. Για τη δε δημόσια παρουσία των επιστημόνων εδώ στο flash.gr γράψαμε εγκαίρως για τον κίνδυνο που διατρέχουν οι επιστήμονες να πληρώσουν την "πολιτική τους αξιοποίηση". Δεν είναι τυχαίο ότι τελευταία ο κόσμος αναφέρεται περισσότερο στις μεταξύ τους συζητήσεις τις τοποθετήσεις π.χ της κ. Αθηνάς Λίνου η οποία είναι από τους λίγους που δεν λειτούργησαν ως embedded στο κυβερνητικό αφήγημα το προηγούμενο διάστημα. Έχουμε δρόμο πάντως μπροστά μας. Ή μάλλον... διάδρομο μένοντας σπίτι
