Η αμηχανία του 39% των ψηφοφόρων εγκυμονεί τερατάκια
Αλήθεια τι γίνεται με τον Χρήστο Παππά; Εδώ καράβια χάνονται βαρκούλα αρμενίζει, είναι η απάντηση της πολιτικής αλλά και κοινωνικής σιωπής που «καλύπτει» τη φυγοδικία του Χρ Παππά. Ασχέτως αν ο συγκεκριμένος φυγόδικος δεν ήταν βαρκούλα, αλλά το Νο2 θωρηκτό στην ιεραρχία της εγκληματικής Χρυσής Αυγής.
Είναι παράταιρο το νέο «κλείσιμο» της χώρας να αδρανοποιήσει κάθε κοινωνικό συναίσθημα, κάθε πράξη, κάθε αίτημα. Είναι λάθος να παραγραφεί το κοινωνικό αίτημα για σύλληψη του Χρ Παππά, και να εξελιχθεί η φυγοδικία του σε κανονικότητα.
Lockdown δεν σημαίνει σιωπή και απουσία κάθε είδους διαμαρτυρίας και ενέργειας. Όταν μάλιστα αυτό το lockdown έχει προκύψει εξ αιτίας της ίδιας της κυβέρνησης που τον Ιούνιο δεν είπε καν ημιανάπαυσις. Αντιθέτως, αυτή η ίδια, συμπεριφέρθηκε ως καλοκαιρινός ευδιάθετος τουρίστας, ως να μην συντρέχει κάτι δραματικό στη δημόσια υγεία, στα διεθνή ζητήματα, στον κόσμο της εργασίας και της οικονομίας.
Αυτή τη στιγμή είμαστε απέναντι σε νεκρούς που διαρκώς αυξάνονται, απέναντι σε κάτι απίθανους τύπους της κυβέρνησης που συγκρίνουν τον αριθμό των θανάτων -που δεν είναι στατιστική θεώρηση του Σύριζα αλλά επίσημα στοιχεία του ΠΟΥ- με τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων της ΝΔ. και σε ένα 39% ψηφοφόρων που δεν μπορεί να διαχειριστεί την αμηχανία του, το μακεδονικό του, την υγεία του, την ανεργία του και την ήττα του για την εμπιστοσύνη που έδειξε με την ψήφο του. Συνειδητοποιεί ότι τα ίδια του τα σφάλματα έγιναν κομμάτι της εξέλιξής του που είναι χειρότερη από όσο μπορούσε να φανταστεί.
Και μέσα από τη μάστιγα της συμπίεσης που του προκαλεί η έξαρση της νόσου, ο περιορισμός, το πορτοφόλι του, οδεύει σταθερά προς το πιο βολικό συμπέρασμα: όλοι ίδιοι είναι. Μια τέτοια παραδοχή εκ δεξιών, δεν απέχει πολύ από τη διαφυγή σε μία νέου τύπου Χρυσή Αυγή. Τέτοια τερατάκια κυοφορούνται σε καιρούς φόβου, συμπίεσης και κρίσης. Τότε απελευθερώνονται τα ένστικτα και αφαιρείται η λογική από τις πράξεις των ανθρώπων.
Η κυβέρνηση έχει εκπέσει της εμπιστοσύνης πολλών εκ των ψηφοφόρων της. Και θα εκπέσει κι άλλο διότι δεν μπορεί να χαλιναγωγήσει τον σνομπισμό της, τη βουλιμία της και την περιφρόνησή της προς ό,τι λαϊκό. Είναι λοιπόν ζωτικής σημασίας να ανακαλύψουμε άμεσα δημιουργικούς τρόπους που όχι μόνο θα κάνουν δυσάρεστη τη ζωή της κυβέρνησης, αλλά θα εμποδίσουν μια νέα πολιτική τερατογένεση. Έχοντας κατά νου ότι οι παραδοσιακές ελίτ, τα πολιτικά τζάκια, ναι μεν αποστρέφονται τα τέρατα, αλλά αποστρέφονταν πολύ περισσότερο την αριστερά.