«Ρίξτα στον υπουργό»
Η υπόθεση του ΕΟΔΥ είναι η κορυφή του παγόβουνου που προσέκρουσε πάνω του το ναυαγοσωστικό ΕΣΥ. Κι ενώ βουλιάζει αργά και σταθερά, η κυβέρνηση φαίνεται να αναζητά τη δική της σωστική βάρκα. Ενώ καθημερινά εκατό περίπου άτομα χάνονται στο μαύρο πέλαγος της πανδημίας.
Έχοντας εξαντληθεί το αφήγημα της ατομικής ευθύνης, της νεανικής ανευθυνότητας, ο πρωθυπουργός βουτώντας μία φέτα τσουρέκι στο γάλα του, καταλαβαίνει ότι έχει έρθει η στιγμή να φταίξει και κάποιος άλλος. Λόγου χάρη ο Υπουργός Υγείας και κάποιος από τον ΕΟΔΥ. Χρειάζεται μία ακόμα επικοινωνία εναντίον πραγματικότητας.
Ίσως αυτό ευχαριστήσει τους πολίτες που πλέον τραβούνε τα μαλλιά τους για να σωθούν. Ίσως στομώσει έτσι και τους υγειονομικούς που έχουν ξελαρυγγιαστεί να φωνάζουν: «Χάνουμε ζωές γιατί δεν υπάρχει αρκετό προσωπικό, γιατί οι ΜΕΘ που δώσατε δεν είναι ΜΕΘ…». Αυτό επιδιώκει και τίποτα περισσότερο. Η κυβερνητική πολιτική απέναντι στη δημόσια Υγεία δεν θα αλλάξει.
Θανάτους έχουν όλες οι χώρες, αλλά οι εκατόμβες νεκρών κάθε μέρα σε μία χώρα με τον πληθυσμό της Ελλάδας είναι αφύσικο. Σε ένα μήνα υπερδεκαπλασιάστηκαν οι νεκροί ανά εκατομμύριο στη χώρα μας. Κι αυτό αποτυπώνεται και σε πολύ υψηλές θέσεις σε όλες τις παγκόσμιες επίσημες μετρήσεις. Την αποφράδα ημέρα που πέθαναν 101 συμπολίτες μας, οι μαύροι αντίστοιχοι δείκτες ξεπέρασαν αυτούς του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Ήρθε η ώρα λοιπόν της δεύτερης επιστολής «Ρίξτα στον υπουργό». Αλλά αυτή την επιστολή κάποιοι πρέπει να την παραδώσουν στους πολίτες. Όπερ και εγένετο. Διότι όταν μία εφημερίδα ανακαλύπτει ένα θέμα έχει γίνει ένα επιτυχημένο ρεπορτάζ. Όταν δύο εφημερίδες την ίδια στιγμή ανακαλύπτουν το ίδιο θέμα, έχει γίνει μια κάποια συνεννόηση.
Όμως δεν μπορούμε να μιλάμε για εξιλαστήριο θύμα. Δεν υπάρχει τέτοιο θύμα στην κυβέρνηση. Υπάρχουν υπουργοί που υπηρέτησαν με ζήλο την κυβερνητική πολιτική. Χρήσιμη Ιφιγένεια ναι! Για να βάλει το κεφάλι στον πάγκο του χασάπη προκειμένου να μην «πέσει» ο πρωθυπουργός κι ολόκληρη η κυβέρνησή του.
