Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Το «ανθρωπίνως αδύνατο»  ενός υπουργού

Δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος για να παρεξηγήσει. Είμαστε πολλοί  που βαδίζουμε στη συνοριογραμμή λογικής και παραλόγου. Το θέμα είναι πώς και γιατί, φτάνει καθείς στην πινέζα τού «εσωτερικού του χάρτη».

Ποιο είναι εν προκειμένω το «ανθρωπίνως αδύνατο» για τον Υπουργό Προ.ΠΟ. και τι τον κάνει να πηγαινοέρχεται μεταξύ λογικής και παραλόγου;

Οι τίτλοι δεν έχουν καρδιά

Κάποτε, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυβέρνηση, ένα κυβερνητικό μέλος, ιδιαίτερα χαρισματικό στη σκέψη και γνώστης των ανθρωπίνων επιστημών, μου εμπιστεύτηκε συγκινημένος: «Έγινε αυτό (…) και μετά, μου ζήτησε συγνώμη! Ο πρωθυπουργός μου ζήτησε συγνώμη». Του απάντησα ότι ένας τίτλος δεν μπορεί να ζητήσει συγνώμη. «Συγνώμη» μπορεί να ζητήσει όποιος ροχαλίζει, φτερνίζεται, ρεύεται… Δηλαδή ένας άνθρωπος. Ο άνθρωπος διαθέτει την ύπαρξη όχι ο τίτλος.

Η ψευδαίσθηση ως όριο της λογικής

Η δυσαρμονία λοιπόν του Υπουργού Προ.ΠΟ. φαίνεται να προκύπτει από το γεγονός ότι στο μυαλό του υπάρχει πλήρης ταύτιση με τον τίτλο του καθ΄ όλο το 24ωρο. Είναι προϊστάμενος των ΜΑΤ όταν κοιμάται, όταν τρώει, όταν ξυρίζεται όταν παίρνει πρωινό, όταν πάει στην τουαλέτα. Ο άνθρωπος έχει τόσο ισχυρές φαντασιακές ταυτίσεις με τον τίτλο με αποτέλεσμα να κατασκευάζει τη δική του πραγματικότητα μέσω παραληρήματος: «Θα σφραγισθούν οι περιοχές, ακόμη και σπίτι-σπίτι… Έτσι θα γίνει αν χρειαστεί».

Εκείνη την ώρα που τα λέει αυτά, πρέπει κάποιος της κυβέρνησης, τρυφερά να του εξηγήσει: «Μιχάλη μου το να σφραγίζεις σπίτια είναι κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στο ελληνικό κράτος στα διακόσια χρόνια της ύπαρξής του, ούτε και σε κανένα άλλο κράτος. Επίσης, η δημόσια υγεία δεν είναι αρμοδιότητα προϊσταμένου των ΜΑΤ».

Διότι αν συνεχίσει να λέει τέτοια, το μέλλον του είναι να απαγγέλλει περιορισμούς μέσα σε ένα δωμάτιο με λευκούς τοίχους, λίγο πριν πάρει το φάρμακο. Εκτός αν σκοπεύει η κυβέρνηση να στείλει όλους εμάς στο τρελάδικο, κάτι επίσης πιθανό. Το δια ταύτα είναι ότι «υπάρχουν και θα υπάρξουν περισσότεροι τρελοί απ’ όσοι νομίζουμε» όσο οδεύουμε προς κοινοβουλευτική δικτατορία.