Ο Τρότσκι, ο Άδωνις και ο έλεγχος στα μυαλά των ανθρώπων
Απαντώντας στην κριτική που ασκείται από την αντιπολίτευση, επί λέξει είπε: " Αν αυτά που λέτε συνέχεια στη Βουλή είναι αληθή, και οι επιχειρηματίες όλοι κλαίνε και λένε τους αφήσαμε μόνους τους, και δεν έχουν φράγκο και καταστρέφονται και όλα αυτά που λέτε. Γιατί επιχειρηματίες είναι η μισή Ελλάδα. Συγνώμη χθες στις δημοσκοπήσεις δύο διαφορετικών εταιριών ήμασταν 16 μονάδες μπροστά. Δηλαδή αν δεν κλαίγανε που θα είμασταν 26, 36, 56 μονάδες; Είναι δυνατόν να κλαίνε και να καταστρέφονται κύριε Κατρίνη και την ίδια ώρα λένε Νέα Δημοκρατία;"
Το επιχείρημα του υπουργού ανάπτυξης έχει μία βάση μολονότι οι μισοί Έλληνες δεν είναι επιχειρηματίες με την στερεότυπη έννοια του όρου. Δεν έχουν π.χ οι μισοί Έλληνες, εισηγμένες εταιρείες στο χρηματιστήριο, τηλεοπτικούς σταθμούς ή δυνατότητα άντλησης πόρων από δημόσια έργα που θα προκύψουν από το ταμείο ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ. Οι περισσότεροι ζουν από ένα μισθό, μία σύνταξη ή τα ταλαιπωρημένα έσοδα μιας μικρής δραστηριότητας που ναι θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει επιχειρηματική αλλά μόνο τυπικά. Δεν είναι εκεί όμως η ουσία. Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης βάσισε το επιχείρημα του στην καλή εικόνα της κυβέρνησης όπως αυτή παρουσιάζεται από τα κραταιά ΜΜΕ και στο ακλόνητο προβάδισμα που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στη Νέα Δημοκρατία.
Προβάδισμα έναντι των άλλων κομμάτων και δη του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ο βασικός αντίπαλος μαζί με την απλή αναλογική που σε περίπτωση εκλογών φαντάζει επίσης αντίπαλος για τον πρώτο που θέλει αυτοδυναμία και απόλυτη κυριαρχία. Αλλά και αυτή φεύγει από τη μέση με διπλές εκλογές. Άρα όλα καλά και τακτοποιημένα. Τα ξέρει και ο ίδιος τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας λόγω της πανδημίας που ήρθαν να προστεθούν στις δεδομένες πληγές της δεκαετούς κρίσης που προηγήθηκε. Τα ζουν, στην Δυτική Αττική, στην Μακεδονία, στις τουριστικές περιοχές. Και ακόμα δεν έχει γίνει "ταμείο". Όταν με το καλό προχωρήσουν οι εμβολιασμοί και επαναλειτουργήσει η οικονομία θα μετρήσουμε ποιοι επέζησαν και δεν εννοώ βιολογικά. Ποια μαγαζιά δεν θα ξανανοίξουν ποτέ. Ποιοί εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να δουλεύουν με την τηλεργασία και προφανώς μειωμένες αποδοχές. Ποιοι και πως θα επιτρέψουν στα γραφεία και αν τα βρουν ακόμα ανοιχτά. Και μια σειρά άλλων επιπτώσεων.
Όμως υπάρχει μια δημοσιογραφική καταλλαγή αν όχι σιωπή. Και θα συνεχιστεί ως επί το πλείστον. Για τους νεκρούς κλαίει μόνο ο στενός οικογενειακός τους κύκλος και όχι τα ΜΜΕ ώστε να αφορά το συναίσθημα το σύνολο. Τα πρακτικά της επιτροπής των λοιμωξιολόγων δεν διαρρέουν στους τηλεοπτικούς σταθμούς όπως αντίστοιχες κρίσιμες συνομιλίες στο πρόσφατο παρελθόν, τα όποια λάθη ξεπρνιούνται με καμιά συγνώμη που προβάλλεται και υμνείται επισκιάζοντας το λάθος που την προκάλεσε και ό,τι δεν δείχνει η τηλεόραση είναι σαν να μη συμβαίνει. Αυτή είναι η κυρίαρχη αλήθεια. Μπορεί να μην περιποιεί τιμή για την ελληνική κοινωνία αλλά έτσι είναι. Και όποιος μπορεί να μεταστρέψει την κοινή γνώμη με την παρουσία του, την άποψή του, το ρεπορτάζ του μένει εκτός. Βρίσκει βήμα η διαφορετική άποψη π.χ στα πάνελ μόνο αν είναι αδύναμη. Λογική λοιπόν η απορία του Άδωνη. Αφού φωνάζουν όλοι γιατί δεν πέφτει η διαφορά; Ο Τρότσκι είχε πει πριν καμιά εκατοστή χρόνια πως " όποιος ελέγχει τις εφημερίδες ελέγχει τα μυαλά των ανθρώπων" και κάτι ήξερε ο Λεφ Νταβίντοβιτς Μπρονστέιν. Η κόπωση στην ελληνική κοινωνία δεν μετατρέπεται σε φθορά για την κυβέρνηση καθώς λείπει η πίεση από τα media, η μόχλευση που θα να αναδείξει μία εναλλακτική επιλογή. Και έτσι θα πορευτούμε μέχρι να ισχυροποιηθεί η εναλλακτική επιλογή ή αυτοί που έχουν πονέσει προσωπικά γίνουν περισσότεροι από αυτούς που κάθονται στον καναπέ και παρακολουθούν τα πάθη των άλλων.