Το «κίνημα των κλειδιών» απειλεί την κυβέρνηση
Στην αρχή του μήνα έγινε γνωστό ότι η Πανελλήνια Ομοσπονδία εστιατορικών και συναφών επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ) με πρόεδρο τον (κεντρώο) Γιώργο Καββαθά αποφάσισε να παραδώσει συμβολικά στις 10 Φεβρουαρίου τα κλειδιά μερικών καταστημάτων εστίασης στο Μέγαρο Μαξίμου.
Μιλάμε για ένα κλάδο που είναι διαρκώς σε lock down με εντολή του κράτους και την ώρα που σε άλλες χώρες της Ευρώπης η κάλυψη των αποζημιώσεων αγγίζει το 75% του τζίρου του 2019 εδώ παίρνουν ψίχουλα με το 50% των αιτήσεων στις επιστρεπτέες να απορρίπτονται. 100.000 επιχειρήσεις που θεωρούν σύμφωνα με τις δηλώσεις των εκπροσώπων τους ότι «σκοπίμως δεν ενισχύονται προκειμένου να γίνουν πράξη η έκθεση McKinsey για τον ΣΕΒ (αφορά κυρίως εμποροβιοτέχνες που ισχυρίζονται τα ίδια) αλλά και το "σχέδιο Πισσαρίδη" για την κυβέρνηση, που όπως λένε υποδεικνύουν πολιτικές που «θέλουν να σπρώξουν τους τζίρους και τον πλούτο σε όλο και λιγότερους.»
Οι δημοσιογράφοι αναμέναμε λοιπόν τη 10η Φεβρουαρίου όπου θα είχαμε μία φωτογραφία και κάποιες δηλώσεις έξω από το Μαξίμου για τη σχετική κίνηση διαμαρτυρίας με τη συμβολική παράδοση των κλειδιών. Όμως το ακορντεόν των μέτρων και η επιμονή κάποιων υπουργών να μιλούν για "πεπερασμένους πόρους" σε σχέση με τις ενισχύσεις των επαγγελματιών σε συνδυασμό με την άστοχη ατάκα του Άδωνι Γεωργιάδη περί παραλαβής των κλειδιών των εστιατόρων από τον ίδιο, φούντωσε την υπόθεση και μετέτρεψε τη συμβολική διαμαρτυρία σε κίνημα. Το κίνημα των "κλειδιών" σχεδόν αυτοοργανώνεται σε 50 πόλεις της χώρας με τους καταστηματάρχες να μαζεύουν ήδη τα κλειδιά τους για να τα στείλουν στο Μαξίμου.
Αυτό το κίνημα πέρα από τους ίδιους τους επαγγελματίες της εστίασης βρίσκει απήχηση και στη πλειονότητα των πολιτών που τους λείπει ένας καθιστός καφές ή ένα γεύμα έξω, με παρέα αλλά κυρίως σχηματοποιεί την κόπωση και την αδικία που αισθάνονται πολύ μεγάλες κοινωνικές και επαγγελματικές κατηγορίες. Από τους καλλιτέχνες και τους ποδοσφαιριστές ( που Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου διαδηλώνουν στο Σύνταγμα!) μέχρι τους ξεναγούς και τους επαγγελματίες του τουρισμού. Και το χειρότερο για την κυβέρνηση είναι ότι έχουμε ακόμα μία εβδομάδα που θα μαζεύονται οργή και κλειδιά για το Μαξίμου.
Φταίει ο Άδωνις Γεωργιάδης που είπε την ατάκα; Αν αντιμετωπίζεις τα πολιτικά ζητήματα μόνο επικοινωνιακά αρκείσαι σε αυτό. Στο βάθος όμως είναι από τους λίγους υπουργούς που δείχνει να έχει τη μεγαλύτερη εγγύτητα με τους επαγγελματίες. Με αυτούς δηλαδή που έχουν "πόρτα στο δρόμο". Και είναι αυτός που δέχεται και τη μεγαλύτερη πίεση από εκείνους αλλά και τα media την ώρα που άλλοι είναι ακριβοθώρητοι. Οι περισσότεροι υπουργοί, κλεισμένοι στα γραφεία τους έχουν αρχίσει τους τελευταίους μήνες να χάνουν εντελώς την επαφή με την κοινωνία νομίζοντας ότι μπορεί να δρέπουν εσαεί τους καρπούς της επιτυχούς διαχείρισης του πρώτου κύματος. Δεν κάνουν επικοινωνιακά λάθη αλλά δεν κάνουν και κάτι επιπλέον για να απαλύνουν το πρόβλημα των επαγγελματιών πάσης φύσεως. Μπάχαλο με τις επιστρεπτέες, μπάχαλο με την επιστροφή των χρημάτων για τα ενοίκια, μέτρα ακορντεόν, κλειστά θέατρα, γεμάτα λεωφορεία, κλειστά γήπεδα, ανοιχτές εκκλησίες, click in μπάχαλο για την αγορά, μπάχαλο γενικά. Και κυρίως μία αδιανότητα συντηρητική προσέγγιση των οικονομικών του κράτους λες και διαχειρίζονται μία οποιαδήποτε κατάσταση και όχι τον κορονοϊό που θα μείνει στην ιστορία της ανθρωπότητας γραμμένος με μαύρα γράμματα δίπλα στην πανούκλα. Το πιο εύκολο είναι να φταίει ο Άδωνις και να λειτουργεί ως κυματοθραύστης ή καρπαζοεισπράκτορας της λαϊκής δυσαρέσκειας. Η κυβέρνηση όμως δεν έχει έναν μόνο υπουργό, και το επιτελικό κράτος έχει άλλη δομή για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το κίνημα των κλειδιών όπως και αν δημιουργήθηκε είναι μία ευκαιρία να δει η κυβέρνηση στα μάτια την πραγματικότητα, που έχει δημιουργήσει η πανδημία στην κοινωνία και την οικονομία και να μην σκέφτεται μόνο πως θα έχει τις μικρότερες δυνατές επικοινωνιακές και δημοσκοπικές απώλειες.
