Από την Σκύλλα πανδημία στην Χάρυβδη κλιματική αλλαγή

Χθες η Γερμανία, που μετρά πάνω από 91.000 νεκρούς από την Πανδημία, είχε περισσότερους αγνοούμενους από τις πλημμύρες πάρα νεα κρουσματα κορονοϊού.

Γερμανοί αξιωματούχοι χαρακτηρίζουν την κλιματική αυτή καταστροφή ως τη χειρότερη του αιώνα και σταμάτησαν προσωρινά να ασχολούνται με το βιογραφικό της υποψήφιας Πράσινης καγκελαρίου Ανναλένα Μπέρμποκ προκειμένου να την "κοντύνουν" πολιτικά καθώς δυστυχώς θα ψάχνουν τους περίπου 1300 αγνοούμενους στους παραποτάμους του Ρήνου μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες εθνικών εκλογών το Σεπτέμβριο.

Σε μία περιοχή που έριξε μέσα σε λίγες ώρες 150 χιλιοστά βροχής ανά τετραγωνικό μέτρο. Στο όρος Πατέρα που προκάλεσε την καταστροφή στη Μάνδρα είχε ρίξει 200 με 300 χιλιοστά ενώ στις πρόσφατες καταστροφές στην Εύβοια επίσης 300.

Και ο πιο δύσπιστος αρνητής της κλιματικής αλλαγής μετά τα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα στον Καναδά τη Γερμανία και το Βέλγιο πείστηκε ότι η κλιματική κρίση είναι σε εξέλιξη. Την ώρα μάλιστα που οι δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες καίγονται από 171 πύρινα μέτωπα επτά φορές μεγαλύτερα από τις απόκοσμες πυρκαγιές του San Francisco.

"Πανικοβληθείτε" που έχει πει και η Γκρέτα Τούνμπεργκ. Τι λένε όμως οι ίδιοι οι πολίτες της Ευρώπης

Σύμφωνα με το πρόσφατο Ευρωβαρόμετρο για την κλιματική αλλαγή με 26.669 ερωτηθέντες στο διάστημα ανάμεσα στις 15 Μαρτίου 14 Απριλίου η πλειονότητα συμφωνεί ότι η κλιματική αλλαγή είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης (18%) και ακολουθούν η φτώχεια, η πείνα και η λειψυδρία (17%), η διάδοση μεταδοτικών ασθενειών (17%) και η οικονομική κατάσταση (14%).

"Πολύ σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης” θεωρούν την κλιματική αλλαγή το 84% των Ελλήνων αλλά μόνο το 10% τη θεωρεί το “πιο σοβαρό”. Την κατατάσσουν (την κλιματική αλλαγή) στην τέταρτη θέση σοβαρότητας, μετά την οικονομική κατάσταση (28%), τη φτώχεια, την πείνα και τη λειψυδρία (18%) και τη διάδοση μεταδοτικών ασθενειών (14%).

Στο ερώτημα “ποιον θεωρείτε υπεύθυνο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής”, στην Ελλάδα το 74% απάντησε “οι εθνικές κυβερνήσεις” (έναντι 63% στην Ε.Ε.), το 65% θεωρεί υπεύθυνη και “την Ευρωπαϊκή Ένωση” (έναντι 57% στην Ε.Ε.), το 62% θεωρεί υπεύθυνες τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία (έναντι 58% στην Ε.Ε.) και το 33% απάντησε ότι είμαστε “προσωπικά υπεύθυνοι” για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής (έναντι ποσοστού 41% στην Ε.Ε.).

Επίσης το 58% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα απάντησε ότι έχουν ξεκινήσει ήδη δράση, σε ατομικό επίπεδο, για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής τους τελευταίους έξι μήνες και κάνουν συνειδητές επιλογές στην καθημερινή τους ζωή, έναντι ποσοστού 64% κατά μέσο όρο στην Ε.Ε. Το δε εντυπωσιακό είναι ότι το 20% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα δηλώνουν ότι έχουν εγκαταστήσει ηλιακούς συλλέκτες στο σπίτι τους με τον μέσο όρο της Ε.Ε. να είναι στο 8%.

Παράλληλα, το 85% των Ελλήνων έναντι ποσοστού 74% στην Ε.Ε θεωρεί ότι το κόστος των ζημιών που οφείλονται στην αλλαγή του κλίματος είναι πολύ υψηλότερο από την απαιτούμενη επένδυση για μια πράσινη μετάβαση.

Τέλος εννέα στους δέκα ερωτηθέντες στην Ελλάδα πιστεύουν ότι είναι σημαντικό τόσο η εθνική τους κυβέρνηση (91%, έναντι 88% στην Ε.Ε.) όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση (91%, έναντι 87% στην Ε.Ε.) να θέσουν φιλόδοξους στόχους για την αύξηση της χρήσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ώς το 2030.

Εντυπωσιακοί αριθμοί αν σκεφτεί κανείς ότι σε επίπεδο πολιτικής έκφρασης οι Έλληνες πολίτες αρκούνται μέχρι στιγμής στα παραδοσιακά κόμματα ψηφίζοντας δεξιά και αριστερά που όψιμα κατανοούν την ανάγκη για κλιματική προσαρμογή.

Το 92% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα λένε ότι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να μειωθούν στο ελάχιστο, αντισταθμίζοντας παράλληλα τις εναπομένουσες εκπομπές, ώστε να καταστεί η Ε.Ε. κλιματικά ουδέτερη έως το 2050 (έναντι 90% κατά μέσο όρο στην Ε.Ε.). Τέλος, το 77% των Ελλήνων ερωτηθέντων (έναντι 75% στην Ε.Ε.) πιστεύουν ότι τα χρήματα από το Ταμείο ανάκαμψης θα πρέπει να επενδύονται κυρίως στη νέα πράσινη οικονομία.

Δεν είναι τυχαίο που οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες προσανατολίζονται στα έργα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Είναι βεβαίως οι ίδιες που μαζί με τις βιομηχανίες γιγαντώθηκαν την μακρά περίοδο της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος υλοποιώντας το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης. Θα χρειαστούν δεκαετίες και συντριπτικές απώλειες και θυσίες για να μάθουμε αν η κατάσταση μπορεί να αναστραφεί.