FLASH TEAM 
Εκείνη το αποκαλεί χόμπι. Αν όμως δει κανείς με πόση λεπτομέρεια έχει ντύσει περισσότερες από χίλιες κούκλες με παραδοσιακές ενδυμασίες της Ελλάδας, μπορεί δικαιολογημένα να το κατατάξει στο μυαλό του ως έργο ζωής. Και γιατί να μην είναι;
Σαράντα χρόνια τώρα, η Μαρία Ιωαννίδου-Βαχαβιόλου μελετά τη λαογραφία και την παράδοση κάθε γωνιάς της χώρας μας και με υπομονή και σχολαστικότητα ντύνει τις κούκλες της με… ιστορία.
«Είναι μία δουλειά που την κάνω με αγάπη. Κρατάει το μυαλό μου σε εγρήγορση. Συνήθως φτιάχνω τις κούκλες ανά τριάδες. Ετοιμάζω το πατρόν, αφού προηγουμένως φυσικά έχω μελετήσει αυτό που έχω κατά νου να φτιάξω, και ράβω. Τα κεφαλοδέματα είναι τα πιο δύσκολα και τα βάζω πάντα στο τέλος» δήλωσε η κα. Ιωαννίδου-Βαχαβιόλου.
Οι ενδυμασίες της καλύπτουν γεωγραφικά την Ελλάδα από τον Έβρο μέχρι το Καστελόριζο. Αν επιχειρήσει κανείς να ομαδοποιήσει ανά περιοχές τα είδη των στολών, θα μετρούσε περίπου 60, σύμφωνα με τη δημιουργό. Ωστόσο, σε κάθε περιοχή οι στολές χωρίζονται επί μέρους, σε καθημερινές, επίσημες, ανδρικές, γυναικείες.
«Νομίζω ότι δυσκολότερες στην κατασκευή τους είναι οι βυζαντινές στολές, οι παραδοσιακές ενδυμασίες της Πάτμου και η Σαρακατσάνα. Όλες έχουν βέβαια το βαθμό δυσκολίας τους, αφού και μόνο λόγω του μικρού μεγέθους τους, η δυνατότητα να δουλέψεις στη λεπτομέρεια είναι μικρή» εξήγησε η δημιουργός.
«Η παραδοσιακή στολή που θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει κυριαρχήσει είναι η ‘Αμαλία’. Πρόκειται για την ενδυμασία που καθιερώθηκε με τον ερχομό της βασίλισσας Αμαλίας στην Ελλάδα το 1835» επισήμανε.
Στη συλλογή της κας Ιωαννίδου-Βαχαβιόλου ξεχωρίζουν οι βυζαντινές λευκές ενδυμασίες της Θεσσαλονίκης. Χαρακτηριστική είναι επίσης, η επιρροή του δυτικού πολιτισμού σε πολλές νησιώτικες ενδυμασίες.
Η ίδια μάλιστα έχει γράψει ένα βιβλίο που εξηγεί πολλές λεπτομέρειες από την έρευνά της, με τίτλο «Παραδοσιακές φορεσιές σε μικρογραφία».
Στα 84 της χρόνια πορεύεται με οδηγό ζωής την αγάπη για τον άνθρωπο. «Ποτέ κανείς δεν έχει πάρει κάτι μαζί του στον άλλο κόσμο. Ο τρόπος που θα ζήσεις μετράει. Εγώ ζω για να επικοινωνώ και να βρίσκω εκείνους με τους οποίους μπορώ να μοιραστώ τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου. Και φυσικά, θέλω να φροντίζω την οικογένειά μου» λέει.
Σπούδασε και εργάστηκε ως μαία σε κλινική της Θεσσαλονίκης. Έζησε πολλές συγκλονιστικές στιγμές, φέρνοντας ανθρώπους στον κόσμο. Έζησε όμως και τον πόνο και έχει κατασταλάξει πλέον, στο ότι «η δημιουργία είναι το εργαλείο για να νικήσεις και να ξεπεράσεις πολλές δυσκολίες, όπως φυσικά και η πίστη».
«Δοξάζω το Θεό στον οποίο πιστεύω, που με αξίωσε να πορευτώ με εντιμότητα στη ζωή μου» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Περίπου διακόσιες κούκλες με παραδοσιακές ενδυμασίες φιλοξενούνται σε έκθεση στον πολυχώρο Τέχνης Remezzo, στην Αρετσού, σε έκθεση που εγκαινιάζεται την Τετάρτη, 16 Μαΐου στις 20.00, και θα διαρκέσει μέχρι τις 25 του ίδιου μήνα.
Πηγή: ΑΜΠΕ
