Οι πίνακες του Ολλανδού ζωγράφου του 16ου αιώνα Ιερώνυμου Μπος είναι γεμάτοι από έντονες εικόνες και κρυφά, περίπλοκα μηνύματα.
Και το τρίπτυχο «Κήπος των Επίγειων Απολαύσεων», το γνωστότερο ίσως έργο του, είναι γεμάτο από συμβολισμούς που απασχολούν τους ιστορικούς της τέχνης επί αιώνες.
Μια φοιτήτρια από το Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα σκέφθηκε λοιπόν να αναπαράγει κάποιες νότες που διακρίνονται χαραγμένες στα οπίσθια μιας φιγούρας που βασανίζεται στην κόλαση, χωρίς να φαίνεται το πρόσωπό της.
Στον πίνακα, μια χορωδία αμαρτωλών τραγουδά την παρτιτούρα και οι ειδικοί λεν ότι η μελωδία ανοίγει τις «πύλες της κολάσεως».
Η φοιτήτρια έπαιξε τη μελωδία σε ντο ματζόρε, που ήταν η συνηθισμένη επιλογή για την εποχή.
Ακούστε την απόκοσμη “Μελωδία της Κολάσεως” στην σύγχρονη μεταγραφή της:
Την μεταγραφή είχε κάνει πάντως και παλαιότερα ο Gregorio Paniagua στο έργο του “Codex Gluteo”: