Δημοσιογράφος - «μπάτσος» κατατάχθηκε μυστικά στην αστυνομία κι έγραψε βιβλίο
Ονομάζεται Βαλεντίν Γκεντρό, κατάγεται από τη Βρετάνη κι είναι 32 ετών. Επάγγελμα: δημοσιογράφος. Μετά την αποφοίτησή του από τη σχολή δημοσιογραφίας εργάστηκε σε τοπικές εφημερίδες και ραδιοσταθμούς της Βρετάνης. Έκανε διάφορες μυστικές δημοσιογραφικές έρευνες, μεταξύ των οποίων σ’ ένα εργοστάσιο της Toyota και σ’ ένα super market της αλυσίδας Lidl.
Όταν αποφάσισε να κάνει μία έρευνα σχετικά με την αστυνομία, την απογείωσε. Κατατάχθηκε με το όνομά του κανονικά αλλά «μυστικά» ως προς το παρελθόν του και το επάγγελμά του. Εκπαιδεύτηκε δίχως να γίνει αντιληπτή η ιδιότητά του κι υπηρέτησε για έξι μήνες στο αστυνομικό τμήμα στα βόρεια προάστια του Παρισιού.
Τα βόρεια προάστια του Παρισιού, δεν είναι δουλειά ρουτίνας για έναν αστυνομικό. Στο συγκεκριμένο τμήμα όπου υπηρέτησε, οι σχέσεις των κατοίκων του με τους ανθρώπους της επιβολής του νόμου ούτε τυπικές είναι ούτε αδιάφορες.
Μετά την 6μηνη εμπειρία του ως flick (έτσι αποδίδεται στα γαλλικά η λέξη μπάτσος) έγραψε ένα βιβλίο στο οποίο περιγράφει όλα όσα είδε κι έζησε. Το βέβαιο είναι ότι θα κάνει πωλήσεις και θα προκαλέσει πολλές συζητήσεις. Όσο για τον ίδιο η δημοσιογραφική του επιτυχία θα τον καθιερώσει στο χώρο του.
Σύμφωνα με άρθρο του Κυριακίδη Νίκου το «Flic» «τυπώθηκε με άκρα μυστικότητα στη Σλοβενία κι έφτασε την περασμένη εβδομάδα στα γαλλικά βιβλιοπωλεία χωρίς κανείς να γνωρίζει το παραμικρό για το θέμα που πραγματεύεται. Μόλις σε τρεις δημοσιογράφους από τη «Le Monde», τον γαλλικό ιστότοπο Mediapart και το βρετανικό «Guardian» επιτράπηκε να διαβάσουν αποσπάσματα του βιβλίου, στο γραφείο του δικηγόρου, του εκδοτικού οίκου Editions Goutte d’ Or και να συνομιλήσουν με τον συγγραφέα.
Ο δημοσιογράφος αποκαλύπτει ότι η άσκηση βίας εκ μέρους των αστυνομικών εναντίον πολιτών ήταν τόσο συχνή ώστε από ένα σημείο κι έπειτα είχε γίνει μια τετριμμένη πρακτική. Περιγράφει μάλιστα ένα περιστατικό κατά το οποίο αναγκάστηκε ο ίδιος να παραποιήσει αποδεικτικά στοιχεία του ξυλοδαρμού ενός εφήβου από «συνάδελφό» του.
Η ιστορία όμως έχει και την άλλη πλευρά της. Ο Γκεντρό δηλώνει ακόμη μια δημοσιογραφική διαπίστωσή του: το πόσο άσχημα εκπαιδευμένοι και κακοπληρωμένοι είναι οι αστυνομικοί, ενώ το συνεχές στρες και η καθημερινή εχθρότητα και βία που αντιμετωπίζουν οδηγούν αρκετούς από αυτούς στην κατάθλιψη και την αυτοκτονία». Ο Γκεντρό επίσης αποκάλυψε ότι φόρεσε την αστυνομική στολή και κράτησε όπλο στο χέρι του ύστερα από εκπαίδευση διάρκειας μόλις τριών μηνών.
«Αυτό που με εκπλήσσει είναι ο βαθμός στον οποίο οι αστυνομικοί αισθάνονται άθικτοι, σαν να μην υπάρχει ανώτερός τους, κανένας έλεγχος από την ιεραρχία, σαν να μπορούν να επιλέξουν -σύμφωνα με την ελεύθερη βούλησή τους ή με το πώς αισθάνονται εκείνη τη στιγμή- να γίνουν βίαιοι ή όχι…. Στο πρόσωπο ενός νεαρού δεν βλέπουν έναν νέο άνθρωπο, αλλά έναν παραβάτη. Μόλις τεθεί σε λειτουργία αυτή η διαδικασία ‘απανθρωποποίησης’, όλα καθίστανται δικαιολογημένα» γράφει.
