Καραντίνα Ιερώνυμος: Αυτό το μετέωρο μοναστήρι επέλεξε ο Αρχιεπίσκοπος για να μείνει μακριά από τον κορονοϊό
Καραντίνα Ιερώνυμος: Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παραμένει στη μονή των Αγίων Θεοδώρων Ζάλτσας, εκεί όπου έγινε και η εγγραφή τού τηλεοπτικού μηνύματος το οποίο απηύθυνε προς τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Στη σεβάσμια ηλικία των 82 ετών, ο Μακαριώτατος επέλεξε να απομονωθεί ώστε να αποφύγει κάθε πιθανότητα μόλυνσης από τον ιό.
Η πρόθεση του έγινε γνωστή και από τις φωτογραφίες που δημοσίευσαν στο facebook o δημοσιογράφος του Star Κεντρικής Ελλάδας Θανάσης Μερτζάνης και ο οπερατέρ Πάνος Πραγιάννης, μετά την μαγνητοσκόπηση του μηνύματος.
Διαβάστε: Τηλεοπτικό μήνυμα από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο απόψε στις 18:45
Το εντυπωσιακό ασκητήριο των Αγίων Θεοδώρων βρίσκεται κοντά στην ακρόπολη της αρχαίας Βούλιδος, κι είναι κτισμένο στην κορυφή ενός κατακόρυφου βράχου. Σε αυτό το ησυχαστήριο, δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την πλησιέστερη πόλη, είχε κάνει και στο παρελθόν τις διακοπές του ο Αρχιεπίσκοπος.
Τα ευρήματα, κυρίως όστρακα και κεραμίδια, κατά την τελευταία ανασυγκρότησή του, μαρτυρούν ότι ο βράχος αυτός κατοικείται συνεχώς από τον 7ο αιώνα π.Χ. Χρησίμευε, στο πέρασμα των αιώνων, σαν παρατηρητήριο της κίνησης των πλοίων που έμπαιναν και έβγαιναν στον Κορινθιακό Κόλπο. Η παρουσία στην περιοχή του Οσίου Λουκά έγινε αφορμή να εγκατασταθούν στις πλαγιές αυτές του Ελικώνα, πολλοί ερημίτες και ασκητές κατά τους βυζαντινούς χρόνους.
Έτσι και στο πλάτωμα του απότομου βράχου εγκαταστάθηκε μικρή αδελφότητα ασκητών, όπως μαρτυρούν το πελεκητό πηγάδι και τα υπολείμματα των κελιών με τις σκαμμένες καπνοδόχους στο βράχο. Οι ασκητές αυτοί επέβλεπαν και καλλιεργούσαν μαζί με άλλους μοναχούς της παρακείμενης Μονής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, τους μεγάλους ελαιώνες, που περιήλθαν αργότερα στη Μονή του Οσίου Σεραφείμ.
Οι μοναχοί έμειναν στο βράχο μέχρι τους χρόνους της Επανάστασης του 1821, οπότε και ακολούθησαν τους οπλαρχηγούς του αγώνα.
Μετά την απελευθέρωση και τη δημιουργία του Ελληνικού Κράτους, το ασκητήριο εγκαταλείπεται και σχεδόν καταστρέφεται. Το 1994 μια φιλότιμη προσπάθεια δίνει ζωή και πάλι στο χώρο, δημιουργώντας εκεί ένα κέντρο αρχαιολογικών, ιστορικών και θεολογικών μελετών.
