Κούβα: Υποτίμηση του νομίσματος για πρώτη φορά από το 1959
Σε πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων προχώρησε η χώρα της Καραϊβικής, σε μια προσπάθεια ανόρθωσης της οικονομίας, μέρος του οποίου αποτέλεσε και η υποτίμηση του πέσο, ενδεχομένως έως και 95%. Ταυτόχρονα, καταργείται και το καθεστώς διπλής ισοτιμίας, κατά το οποίο το πέσο αντιστοιχούσε σε ένα δολάριο αποκλειστικά για τις κρατικές επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα για τις τις τραπεζικές συναλλαγές με το κοινό, ίσχυε η ισοτιμία του 1 δολαρίου για 24 πέσος όταν λάμβανε δολάρια η εκάστοτε τράπεζα, αλλά 25 πέσος για κάθε δολάριο που αγόραζε κάποιος πελάτης.
Παρά την κατάργηση αυτού του συστήματος, η σημαντική υποτίμηση του νομίσματος, ενδεχομένως έως και 20 πέσος για ένα δολάριο, καθιστά επιτακτική την ανάγκη για αύξηση στους μισθούς και τις συντάξεις, ώστε να ευθυγραμμιστούν με την επικείμενη εκτόξευση των τιμών, η οποία θα επέλθει σταδιακά σε τιμές προϊόντων αλλά και κόστη επιχειρήσεων, όπως τονίζει ο Ομάρ Εβερλενι, Κουβανός οικονομολόγος. Ο ίδιος είναι θετικός στο μεταρρυθμιστικό αυτό πρόγραμμα, χωρίς να διστάσει να δηλώσει ανοιχτά τους κινδύνους που ενέχει για κάποιες μερίδες πληθυσμού.
Ο Κουβανός υπουργός Οικονομικών Αλεχάντρο Χιλ, έχει σημειώσει εδώ και μερικούς μήνες την ανάγκη για αύξηση εξαγωγών και μείωση εισαγωγών, υπενθυμίζοντας πως το κουβανικό πέσο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ούτε για αγορά αγαθών ούτε και για την αποπληρωμή του χρέους της χώρας. Αυτό έχει ως συνέπεια την συνεχή αναβολή της αποπληρωμής, αλλά και την ανάγκη μείωσης εισαγωγών αγαθών πρώτης ανάγκης (καύσιμα, τρόφιμα κλπ). Δεν άργησε να επανέλθει και η εικόνα ατέλειωτων ουρών έξω από καταστήματα με είδη τροφίμων.
Υπενθυμίζεται πως η οικονομία της Κούβας έχει δεχθεί πλήγματα τα τελευταία χρόνια, με το εμπάργκο που επανέφερε ο Ντόναλντ Τραμπ, το οποίο οδήγησε και σε σημαντική μείωση του τουρισμού κατά 8,5%, κύρια πηγή εσόδων για το νησιωτικό κράτος. Ο αριθμός των τουριστών που επισκέφθηκαν την Κούβα το τρέχον έτος ήταν ακόμη μικρότερο, αν αναλογιστεί κανείς τον οικονομικό αντίκτυπο της πανδημίας. Ως απόρροια των παραπάνω, η οικονομική δραστηριότητα του κράτους αναμένεται να μειωθεί δραμάτικα, έως και 10%.