WWF: Προστατεύοντας τη φύση μπορούμε να αποτρέψουμε πανδημίες

Βρισκόμαστε σε μια «εποχή πανδημιών» επισημαίνουν οι επιστήμονες και προβλέπουν ότι οι πανδημικές κρίσεις θα γίνουν πιο συχνές και θα ενταθούν, με τεράστιες συνέπειες για τις ζωές μας και την οικονομία μας. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί αν ακολουθήσουμε μια πολιτική πρόληψης η οποία θα περιλαμβάνει μέτρα για την προστασία της φύσης και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο φυσικό περιβάλλον, προσθέτει η WWF Ελλάς.

Η Έκθεση για τη βιοποικιλότητα και τις πανδημίες της Διακυβερνητικής Πλατφόρμας Επιστήμης - Πολιτικής για τη βιοποικιλότητα και τις οικοσυστημικές υπηρεσίες (IPBES) κάνει τις εξής κρίσιμες διαπιστώσεις σχετικά με τη σύνδεση μεταξύ των πανδημιών και της βιοποικιλότητας:

• Οι πανδημίες οφείλονται στην ποικιλία μικροβίων που υπάρχουν στη φύση: η μεγάλη πλειονότητα των νεοεμφανιζόμενων ασθενειών (π.χ. έμπολα, ζίκα) και σχεδόν όλες οι γνωστές πανδημίες (π.χ. γρίπη, HIV/AIDS, COVID-19) είναι ζωονόσοι, δηλαδή προκαλούνται από μικρόβια ζωικής προέλευσης, τα οποία μεταδίδονται εξαιτίας της επαφής μεταξύ άγριων ζώων, εκτρεφόμενων ζώων και ανθρώπων. Υπολογίζεται ότι 1,7 εκατομμύρια άγνωστων ιών εντοπίζονται σε θηλαστικά και πτηνά, εκ των οποίων 540.000-850.000 έχουν την ικανότητα να περάσουν και να μολύνουν τους ανθρώπους.
• Η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος από ανθρώπινες δραστηριότητες και η μη βιώσιμη κατανάλωση οδηγούν σε κίνδυνο πανδημίας: οι αλλαγές στις χρήσεις γης (π.χ. αποδάσωση, αστικοποίηση, εγκατάσταση οικισμών σε ενδιαιτήματα άγριας ζωής, εντατικοποίηση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής), το εμπόριο άγριας ζωής, και η μη βιώσιμη κατανάλωση διαταράσσει τις φυσικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της άγριας ζωής και των μικροβίων τους, αυξάνει την επαφή μεταξύ της άγριας ζωής, των εκτρεφόμενων ζώων και των ανθρώπων και των παθογόνων τους και έχει οδηγήσει σχεδόν σε όλες τις πανδημίες. Η κλιματική αλλαγή καθώς και η απώλεια της βιοποικιλότητας συμβάλουν επίσης στην αύξηση του κινδύνου εμφάνισης ζωονόσων και πανδημιών. Ειδικότερα, η καταστροφή των ενδιαιτημάτων και η καταπάτηση οικοτόπων από ανθρώπους και εκτρεφόμενα ζώα δημιουργούν νέες οδούς για τη μεταφορά των παθογόνων και αυξάνουν τα ποσοστά μετάδοσης.
• Το εμπόριο και η κατανάλωση προϊόντων άγριας ζωής αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για μελλοντικές πανδημίες: η αύξηση του (νόμιμου και παράνομου) εμπορίου άγριας ζωής και των προϊόντων τους, καθώς και η μη βιώσιμη εκτροφή και κατανάλωση τους έχουν συνδεθεί με την εμφάνιση ασθενειών. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, απαιτούνται παγκόσμιες στρατηγικές για την πρόληψη πανδημιών οι οποίες θα στηρίζονται σε μέτρα για τη μείωση του κινδύνου πανδημίας πριν από την εμφάνισή της.

Η έκθεση προκρίνει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

• Λήψη μέτρων για τη διατήρηση και αποκατάσταση φυσικών οικοσυστημάτων και για την εξάλειψη πρακτικών μη βιώσιμης εκμετάλλευσης φυσικών πόρων και μη βιώσιμης κατανάλωσης (π.χ. κατανάλωση φοινικέλαιου, παραγωγή προϊόντων που συνδέονται με εξορύξεις, υποδομές μεταφορών, παραγωγή κρέατος ή άλλων προϊόντων κτηνοτροφίας).
• Πολιτικές και λήψη μέτρων για το εμπόριο άγριας ζωής: ενίσχυση διακρατικών και διατομεακών συνεργασιών και αυστηρές ρυθμίσεις για το εμπόριο άγριας ζωής και τις αγορές, και εφαρμογή των νόμων για την εξάλειψη του παράνομου εμπορίου.
• Δημιουργία ενός υψηλού επιπέδου διακυβερνητικού συμβουλίου για τη συνεργασία μεταξύ κρατών για συντονισμένες ενέργειες για την πρόληψη πανδημιών με οφέλη για τους ανθρώπους, τα ζώα και το φυσικό περιβάλλον.
• Ενίσχυση της γνώσης: Απαιτείται ενίσχυση της επιστημονικής γνώσης σχετικά με ζωονόσους που ενδέχεται να οδηγήσουν σε εμφάνιση πανδημιών, τις περιοχές υψηλού κινδύνου, καθώς και τη σύνδεση μεταξύ της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων και των πανδημιών.

Τέλος, σημαντικά είναι τα οικονομικά στοιχεία που παραθέτει η έκθεση σχετικά με το κόστος των απαιτούμενων προτεινόμενων μέτρων πρόληψης έναντι του κόστους από την εμφάνιση και εξάπλωση πανδημιών. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το πιθανό κόστος του COVID-19 υπολογίζεται σε 8-16 τρισεκατομμύρια δολάρια, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το κόστος των προτεινόμενων μέτρων για την πρόληψη πανδημιών είναι κατά 100 φορές μικρότερο από το κόστος για τη αντιμετώπιση των πανδημιών μετά την εμφάνισή τους.