Καγκουρό: Μπορούν να «μιλήσουν» στον άνθρωπο [vid]
Τα καγκουρό είναι σε θέση να επικοινωνήσουν συνειδητά με τους ανθρώπους και να ζητήσουν βοήθεια, σύμφωνα με νέα αυστραλοβρετανική έρευνα. Τα ευρήματα ανατρέπουν τις θεωρίες ετών, σύμφωνα με τις οποίες μόνο τα εξημερωμένα ζώα είναι σε θέση να αναπτύξουν τέτοια συμπεριφορά και να ζητήσουν βοήθεια από ανθρώπους όταν αντιμετωπίζουν κάποια δυσκολία, όπως εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης στο BBC.
«Κάναμε ένα κάπως παράξενο αλλά σχετικά απλό πείραμα που απλά κανείς άλλος δεν είχε σκεφτεί στο παρελθόν», λέει ο Δρ. Άλαν ΜακΈλιγκοτ του πανεπιστημίου City του Χονγκ Κονγκ. Οι ερευνητές ήθελαν να διαπιστώσουν αν τα καγκουρό μπορούν ηθελημένα να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους. Για τον σκοπό αυτό πειραματίστηκαν με 16 καγκουρό που είχαν συνηθίσει στην ανθρώπινη παρουσία καθώς ζούσαν σε διάφορα πάρκα άγριας ζωής με πολλούς επισκέπτες.
Οι επιστήμονες τάισαν επανειλημμένα τα καγκουρό βάζοντας τροφή σε ένα διάφανο τάπερ - έξι φορές συγκεκριμένα. Την έβδομη, τοποθέτησαν το φαγητό στο δάπεδο και αναποδογύρισαν το τάπερ, με αποτέλεσμα τα καγκουρό να βλέπουν και να μυρίζουν την τροφή αλλά να μην μπορούν να φάνε. «Και τότε, άρχισαν να κοιτούν τον άνθρωπο που τα προσέγγιζε και μετά πίσω στο διάφανο κουτί. Άρχισαν να ζητούν βοήθεια με τον τρόπο τους πλησιάζοντας τον εκάστοτε ερευνητή», εξηγεί η Δρ. Αλεξάντρα Γκριν του πανεπιστημίου του Σίδνεϊ. «Σε κάποιες περιπτώσεις τον άγγιζαν και τον μύριζαν». «Ήμουν σοκαρισμένος. Ήταν καταπληκτικό», λέει ο ΜακΈλιγκοτ.
Το καγκουρό αποτελεί συμβολικό ζώο για την Αυστραλία και εμφανίζεται στο εθνόσημο της χώρας. Είναι επίσης ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της αυστραλιανής πανίδας.
Ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε καγκουρό ήταν ο Ολλανδός ναυτικός Φραντσίσκο Πέλσαρτ, το 1629, όταν το πλοίο του ναυάγησε στην ακτή της Αυστραλίας. Το όνομά τους το πήραν από τον Άγγλο θαλασσοπόρο Τζέιμς Κουκ. Όταν ο Κουκ έφτασε, το 1770, στην Αυστραλία, παρατήρησε το ζώο και ρώτησε τους ιθαγενείς πώς λέγεται. Αυτοί απάντησαν: "Καν γκου ρό", που σημαίνει "πάνω-κάτω". Το αληθινό όνομα του καγκουρό στη γλώσσα των Ιθαγενών είναι γολαρού και το λένε έτσι μέχρι και σήμερα. Αυτά που είχε δει ο Κουκ ήταν τα γουάλαμπι όπως τα λένε οι ιθαγενείς, και ανήκουν και αυτά στην οικογένεια των μακρόποδων.
Όλα όμως τα ζώα που τα λένε καγκουρό, μικρά ή μεγάλα ανήκουν στην τάξη των μαρσιποφόρων. Το όνομα μαρσιποφόρα προέρχεται από την αρχαία λέξη μάρσιππος, που σημαίνει σάκος και δόθηκε στα ζώα αυτά επειδή η θηλυκή έχει ένα είδος σάκου στην κοιλιά, όπου τα μικρά τους περνούν τους πρώτους μήνες της ζωής τους. Στην κοιλιακή πλευρά του μαρσίππου υπάρχουν οι θηλές, από όπου τα μικρά καγκουρό θηλάζουν για μερικούς μήνες. Όταν γεννηθούν, η μητέρα γλείφει το τρίχωμα της κοιλιάς της κι ανοίγει ένα δρόμο ως τον σάκο, ώστε τα μικρά να μπορούν εύκολα να τον βρουν.
Η θηλυκή γεννάει ένα, και καμιά φορά δύο, μικρά. Μερικοί επιστήμονες λένε ότι τα καγκουρό ζούσαν σε δέντρα, και δεν είναι γνωστό πώς ή γιατί κατέβηκαν στο έδαφος. Ωστόσο ένα είδος, τα δενδρόβια καγκουρό, ξαναγύρισαν στα δέντρα όπου τρέφονται και κοιμούνται.
Tα καγκουρό, σε αντίθεση με πολλά ζώα, δεν φτιάχνουν συνήθως φωλιές ή λαγούμια. Ζουν χωρίς να έχουν κανένα καταφύγιο, τριγυρνούν ελεύθερα και τρέχουν εδώ κι εκεί με μεγάλα πηδήματα που φτάνουν τα 6 έως 8 μέτρα και τα βοηθούν να τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα, σχεδόν ως πενήντα χιλιόμετρα την ώρα. Στηρίζονται στα δυνατά πισινά πόδια και στην ουρά ως πρόσθετο υποστήριγμα.
Το ενήλικο, γκρίζο, γιγάντιο καγκουρό μπορεί να φτάσει τα δυόμισι περίπου μέτρα ύψος. Το βάρος του μπορεί να φτάσει τα 100 κιλά. Τα δενδρόβια καγκουρό δεν ξεπερνούν το ένα μέτρο ύψος. Από τον καιρό που οι άποικοι φέρανε στην Αυστραλία αλεπούδες και σκύλους, τα μικρότερα καγκουρό αποδείχτηκαν θανάσιμοι εχθροί τους.
Όλα τα καγκουρό είναι φυτοφάγα. Τα περισσότερα τρώνε φύλλα ή χορτάρι. Για να φτάσουν τα φύλλα, τα δενδρόβια καγκουρό σκαρφαλώνουν στα δέντρα, χρησιμοποιώντας για στήριγμα τις ουρές τους. Μπορούν να κοιμηθούν πολλές ώρες την ημέρα, στη διχάλα ενός δέντρου.
