Θεσσαλονίκη: Για μια θέση πάρκινγκ κατέληξαν στο νοσοκομείο
Μια θέση πάρκινγκ ήταν η αφορμή για να έρθουν σε διαμάχη τρεις άνδρες. Μάλιστα, παραπέμφθηκαν το ακροατήριο του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, ενώ το περιστατικό διεξήχθη την Κυριακή, στην περιοχή Τριανδρία. Αξίζει να σημειωθεί πως στο επεισόδιο ενεπλάκησαν από τη μία δύο αδέλφια, 62 και 57 ετών, και από την άλλη ένας 37χρονος γείτονάς τους.
Μάλιστα, στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, απ’ όπου εξήλθαν μετά την εξέταση και περιποίηση των τραυμάτων τους. Την Δευτέρα οδηγήθηκαν στην εισαγγελέα πλημμελειοδικών , με τα δύο αδέλφια να φέρουν γάζες στο κεφάλι. Εις βάρος όλων ασκήθηκε δίωξη για επικίνδυνη σωματική βλάβη και αφού ορίστηκε τακτική δικάσιμος για τον προσεχή Σεπτέμβρη αφέθηκαν ελεύθεροι.
Όλα ξεκίνησαν από φραστική αντιπαράθεση μεταξύ τους και ακολούθησε συμπλοκή. Ο 37χρονος κατηγορείται ότι χρησιμοποίησε συσκευή ηλεκτρικής εκκένωσης, γνωστή ως taser, η οποία πάντως δεν βρέθηκε από τους αστυνομικούς που κλήθηκαν στο σημείο, ενώ τα δύο αδέλφια αντέδρασαν και με τη συνδρομή δύο άγνωστων ατόμων επέφεραν με τη σειρά τους χτυπήματα στον νεαρό. Σύμφωνα με τη δικογραφία, και κατά το παρελθόν είχαν σημειωθεί προστριβές μεταξύ τους, πάλι για θέση πάρκινγκ.
Η περιοχή Τριανδρία
Η Τριανδρία πήρε το όνομά της από την τριανδρία (τρεις άνδρες) που αποτέλεσε την ηγεσία του κινήματος Εθνικής Άμυνας που είχε έδρα τη Θεσσαλονίκη (Ελευθέριος Βενιζέλος, Παύλος Κουντουριώτης, Παναγιώτης Δαγκλής). Το 1915 κατέφυγαν στην περιοχή πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Το 1917 κατέφυγαν πυροπαθείς της Θεσσαλονίκης, μετά την καταστροφική πυρκαγιά της 5ης Αυγούστου, που έκαψε σε έκταση 1.200 στρεμμάτων το μεγαλύτερο μέρος του ιστορικού κέντρου της πόλης. Το 1919 κατέφυγαν πρόσφυγες από την Ρωσία. Το 1922 εγκαθίστανται στην περιοχή Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τη Θράκη, και έκτισαν πρόχειρα σπίτια για να στεγαστούν.
Το 1929 είχε πληθυσμό 3.000 κατοίκους και πολλά προβλήματα. Τα λεωφορεία έφταναν μέχρι το Ιταλικό νοσοκομείο (αργότερα ονομάστηκε Λοιμωδών), και οι κάτοικοι έπρεπε να περπατήσουν περισσότερο από 1 χιλιόμετρο, χωρίς να υπάρχει δρόμος, για να πάνε στα σπίτια τους. Δεν υπήρχαν υπόνομοι και οι βόθροι υπερχείλιζαν. Επίσης τα σκουπίδια ρίχνονταν πρόχειρα στις παρυφές του συνοικισμού. Έτσι οι κάτοικοι φοβόταν για "δάγκειο" ή "χολέρα" και τον εγκατέλειπαν στην πρώτη ευκαιρία.
Ο συνοικισμός βρισκόταν ανάμεσα σε δυο χαράδρες-ρεματιές. Δεν είχε δρόμους ούτε γέφυρες για να τον ενώσει με την Θεσσαλονίκη και την Τούμπα.Τον χειμώνα τα νερά από τα βουνά κατέβαιναν ορμητικά σχηματίζοντας χείμαρρους και κάνοντας πολύ δύσκολη έως αδύνατη (το βράδυ) την προσέγγιση στην Τριανδρία.
Το 1976, η περιοχή έχει ήδη κτιστεί τουλάχιστον κατά 80% με τετραώροφες πολυκατοικίες. Το 1983, μετά την μακρόχρονη ύπαρξη του οικισμού ως κοινότητας, συστάθηκε ως Δήμος Τριανδρίας. Το 2011 σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης ενώθηκε με τον Δήμο Θεσσαλονίκης αποτελώντας δημοτική ενότητα. Εντός του Ναού της Τριανδρίας βρίσκεται το παρεκκλήσιο του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης ώστε να θυμίζει τη μικρασιατική ταυτότητα του συνοικισμού
