Η κόκκινη γαρίδα, η Ιταλία και η ΑΟΖ - Το ιστορικό
Στον απόηχο της συμφωνίας που υπέγραψαν την Τρίτη 9 Ιονίου 2020 Ελλάδα και Ιταλία για τον καθορισμό της ΑΟΖ, «μετά από 40 χρόνια» όπως είπε χαρακτηριστικά ο Νίκος Δένδιας, έχει ενδιαφέρον ένα από τα ζητήματα που καθυστερούσαν την διευθέτηση αυτής της εκκρεμότητας ανάμεσα στα δυο κράτη - μέλη της ΕΕ. Όσο και αν ακούγεται παράξενο, ένα από τα ζητήματα που έφερναν προσκόμματα, ήταν και το ζήτημα με τις... κόκκινες γαρίδες του Ιονίου!
Υπενθυμίζεται ότι στις 30 Δεκεμβρίου 2019, τεχνικά κλιμάκια Ελλάδας – Ιταλίας συναντήθηκαν στη Ρώμη για την οριοθέτηση ΑΟΖ - στον απόηχο της συμφωνίας ανάμεσα σε Ιταλία και Λιβύη και πριν την αντίστοιχη συμφωνία της Τουρκίας με τη Λιβύη - αλλά οι διαπραγματεύσεις ήταν καθόλου εύκολες, λόγω των αντιδράσεων των Ιταλών ψαράδων. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε πως συνδέονται οι κόκκινες γαρίδες στο Ιόνιο με τους Ιταλούς ψαράδες και τις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (AOZ) ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία.
Διαβάστε: ΑΟΖ Ελλάδας Ιταλίας: «Χρειάστηκαν 40 χρόνια για να υπογραφεί», λέει ο Νίκος Δένδιας
Διαβάστε: Νίκος Δένδιας Λουίτζι Ντι Μάιο: Ιστορική συμφωνία για την ΑΟΖ υπογράφουν Ιταλία – Ελλάδα
Τα οστρακόδερμα, όπως οι καραβίδες, τα καβούρια και οι αστακοί, κυρίως όμως οι μεγάλες κόκκινες γαρίδες που ζουν στο Ιόνιο και τα αποθέματά τους - ειδικά στα ανοικτά της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς - είναι πολύ μεγαλύτερα απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Μεσόγειο. Από την πλευρά τους, οι Ιταλοί αλιείς υποστηρίζουν ότι έχουν ιστορικά δικαιώματα αλιείας και επιδιώκουν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν το δικαίωμα που έχουν κατοχυρώσει ακόμη και στην περίπτωση που τα ελληνικά χωρικά ύδατα επεκταθούν από τα 6 ναυτικά μίλια, που είναι σήμερα, στα 12, όπως δικαιούται η Ελλάδα επί τη βάσει των προβλέψεων της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Με την ισχύουσα Κοινή Αγροτική Πολιτική, τα κράτη - μέλη έχουν το δικαίωμα να περιορίσουν την αλίευση σε μια ζώνη 12 ναυτικών μιλίων από την ακτογραμμή μέχρι το 2022. Οι Ιταλοί ψαράδες εξέφραζαν φόβους ότι αν η ελληνική κυβέρνηση προχωρήσει σε επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια αυτομάτως θα χάσουν το δικαίωμα της αλίευσης στη ζώνη που σήμερα εκτείνεται από το όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 6 μίλια από την ακτογραμμή των νησιών του Ιονίου μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια, περιοχή που σήμερα ανήκει στα διεθνή ύδατα και είναι ελεύθερη για το κυνήγι της μεγάλης κόκκινης γαρίδας. Δηλαδή, η Ρώμη επεδίωκε να λάβει σαφή δέσμευση από την Αθήνα ότι ακόμη και μετά την οριοθέτηση της ΑOZ ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελλάδα οι ψαράδες από τη γειτονική χώρα θα διατηρήσουν το δικαίωμα της αλίευσης στη ζώνη μεταξύ των 6 και 12 ναυτικών μιλίων από τις ακτές των νησιών του Ιονίου.
Υπενθυμίζεται ότι στις δύσκολες διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία, διαδικασία που ξεκίνησε το 2013 όταν υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, οι ενστάσεις που συνήθως θέτουν οι διπλωμάτες από τη γειτονική χώρα αφορούν το δικαίωμά τους στην αλίευση μέχρι τη ζώνη των ελληνικών χωρικών υδάτων των 6 ναυτικών μιλίων από τις ακτές των νησιών του Ιονίου. Ιταλικές αντιδράσεις υπήρχαν όμως και για την οριοθέτηση Ελλάδας – Αλβανίας, αφού και στην περιοχή αυτή οι Ιταλοί ψαράδες διεκδικούν δικαιώματα.
