Προσαγωγές διαδηλωτών στην Αγία Βαρβάρα μετά από εργατική μοτοπορεία [vid]
Σε προσαγωγές 54 διαδηλωτών στην Αγία Βαρβάρα προχώρησε η Ελληνική Αστυνομία. Στην περιοχή βρισκόταν σε εξέλιξη μοτοπορεία από τον αυτόνομο κοινωνικό χώρο,Pasamontaña και από την αυτόνομη αντιφασιστική ομάδα εργατών, Εργατική Πτέρυγα. Οι προσαχθέντες μεταφέρονται στην αστυνομική διεύθυνση Δυτικής Αττικής στο Ζεφύρι. Στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου που έγιναν οι προσαγωγές, ακινητοποιήθηκαν οχήματα και λεωφορεία. Όπως αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες, πάνω από δυο ώρες και περισσότεροι από 100 αστυνομικοί είχαν περικυκλώσει τις μοτοσυκλέτες. Η μοτοπορεία ήταν για τα εργατικά δικαιώματα, με τους διοργανωτές να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στους εργαζομένους που σηκώνουν το βάρος της πανδημίας. «Την πανδημία δεν θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι/ες», ήταν το κεντρικό σύνθημα. «Δε θα επιτρέψουμε την εργοδοτική ασυδοσία, την αστυνομοκρατία στις πλατείες, τη στοχοποίηση των Ρομά όπως κάναμε και στις περιπτώσεις των security στον Κορυδαλλό και της πλατείας Ζαναέ στην Αγία Βαρβάρα. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι σπουδαστές, οι συνταξιούχοι, να υπερασπιστούμε τη ζωή μας ενάντια στα κερδοφόρα αντικοινωνικά σχέδια από την υγεία και τη δουλειά μέχρι τους δημόσιους χώρους και την καταστροφή της φύσης. Χωρίς γκρίνια, χωρίς αυταπάτες, να επιβάλλουμε κοινωνική δικαιοσύνη για αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής, εργασίας και αμοιβής. Να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω, αλλά βήματα μπροστά για μια κοινωνία που θα είναι οργανωμένη για τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας», έγραφαν στο κάλεσμα τους. 
Αναλυτικά το κάλεσμα ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΣ Η πανδημία Covid-19 αλλάζει γρήγορα και πολύπλευρα τις ζωές μας. Παρά τη γενική χαλάρωση να μην ξεχάσουμε: Το κράτος ενδιαφέρθηκε ξανά μόνο για την ύπαρξη, την εικόνα του και τη διάσωση της «οικονομίας». Ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις προς όφελος της κοινωνίας, αλλά λειτουργούν προς όφελος των πλούσιων και των βολεμένων. Πήραν μέτρα διάσωσης και στήριξης των -μεγάλων βασικά- επιχειρήσεων αφήνοντας ξεκρέμαστους τους εργαζόμενους με τους νέους αντι-εργατικούς νόμους και ρυθμίσεις. Αντί να κλείσουν έγκαιρα όλους τους μη απαραίτητους χώρους δουλειάς, παρέχοντας σοβαρή στήριξη σε όλους, αντί να δώσουνε δωρεάν μέσα προστασίας και αυξήσεις σε όσους/ες συνέχισαν να εργάζονται, αντί να προετοιμαστούν από το Φλεβάρη συνολικά για τον σίγουρο ερχομό της πανδημίας στη χώρα και να ατσαλώσουν το ήδη διαλυμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, άφησαν την οικονομία να δουλεύει επιλέγοντας το ρίσκο, την τρομολαγνεία και τον περιορισμό της κυκλοφορίας/συνάθροισης στους δημόσιους χώρους, αφήνοντας όμως πολλούς μαζικούς χώρους δουλειάς να λειτουργούν κανονικά. Οι εργαζόμενοι στην υγεία, στις μεταφορές, στα supermarket, στις ταχυμεταφορές, στη διανομή φαγητού, στα φαρμακεία, στην καθαριότητα, στους δήμους και σε άλλους κλάδους, σήκωσαν στις πλάτες τους όλο το βάρος της οικονομίας και της κοινωνίας με αμέτρητες ώρες και φόρτο εργασίας, ένταση και αγωνία, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι απολύθηκαν μέσα στο Μάρτιο, όσοι βγήκαν σε αναστολή σύμβασης έλαβαν επίδομα αντί μισθού και εκατοντάδες χιλιάδες περιστασιακά εργαζόμενοι και εποχικοί δεν το έλαβαν καν. Οι εργαζόμενοι/ες στα δημόσια νοσοκομεία, γιατροί, νοσηλευτές, βοηθητικό προσωπικό, καθαρίστριες, είναι οι άνθρωποι κράτησαν όρθιο το Ε.Σ.Υ. και φρόντισαν την κοινωνία παρά την αγωνία τους, τις ελλείψεις προσωπικού και μέσων προστασίας και παρά τα καθημερινά προβλήματα που δημιουργεί η υποβάθμιση του συστήματος περίθαλψης. Τώρα είναι σημαντικότερο από ποτέ να αγωνιστούμε για ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Οι delivery – courriers (κλάδος με ραγδαία ανάπτυξη και τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα τα τελευταία χρόνια) παλεύουν ακόμα να εφαρμοστούν όσα πέτυχαν με τους αγώνες τους και με μπροστάρη το ΣΒΕΟΔ: να παρέχονται Μέσα Ατομικής Προστασίας και να καταβάλλεται το επίδομα χρήσης και συντήρησης δικύκλου που ισούται με το 15% επί του βασικού μισθού. Οι φίλοι και συνάδελφοι μας δεν είναι «τα παιδιά με τα παπιά», αλλά σκληρά εργαζόμενοι που στις πλάτες τους και στα μηχανάκια τους (και όχι στα εταιρικά όπως θα έπρεπε) στηρίζεται μεγάλο κομμάτι της οικονομίας. Οι εργαζόμενοι/ες στα Super Market έζησαν από πρώτο χέρι την εντατικοποίηση της εργασίας και εκτέθηκαν στον κίνδυνο περισσότερο από άλλους κλάδους. Αλίμονο αν δεν μπορούν να έχουν το ελάχιστο δικαίωμα να ξεκουραστούν τις Κυριακές και αλίμονο σε όσους επιχειρηματίες του κλάδου (που θησαύρισαν και αυτό το διάστημα) τολμήσουν να συνεχίσουν το κυριακάτικο άνοιγμα για “λόγους ανταγωνιστικότητας”. Οι εργαζόμενοι/ες στους Δήμους και κύρια οι εργαζόμενοι/ες στην καθαριότητα σήκωσαν επίσης μεγάλο βάρος, πολλές φορές έγιναν λάστιχο μεταξύ πόστων και ευθυνών, με μετατροπές ωραρίων και προβλήματα στη μισθοδοσία. Ακόμα, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που προσπάθησαν να ανταπεξέλθουν στις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας και τελικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με το άσκοπο και πειραματικό άνοιγμα των σχολείων, το αντιπαιδαγωγικό νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας και την προπαγάνδα των media. Το πλήρες «άνοιγμα της οικονομίας» με τα αστεία μέτρα δήθεν προστασίας των εργαζομένων και της κοινωνίας, μας βρίσκει όλους να αναρωτιόμαστε αν θα έχουμε δουλειά ή μισθό τον επόμενο μήνα, με τα έξοδα να τρέχουν αφού δεν έγινε καν παύση και διαγραφή πληρωμών των πάγιων εξόδων μας (ρεύμα, νερό, ενοίκιο, λογαριασμοί κ.λπ.) που θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να είναι δωρεάν. Το κράτος και το πολιτικό-οικονομικό σύστημα δεν μπορεί να παρέχει ούτε την υγεία, ούτε την αξιοπρεπή ζωή για την πλειοψηφία της κοινωνίας. Ο μόνος του ρόλος είναι η διασφάλιση της «κανονικότητας» των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων. Κανένας νεκρός που θα μπορούσε να ζει δεν μπορεί να γίνει στατιστικός υπολογισμός για πολιτικό-οικονομικό όφελος. Κανένας εργαζόμενος που αρρώστησε ή που αναγκάζεται να δουλεύει υπό οποιουσδήποτε όρους, κανένας απολυμένος ή άνεργος, κανένας από όσους περιορίστηκαν σε ένα σπίτι, στο δρόμο, στη φυλακή ή στα κέντρα κράτησης χωρίς πρόσβαση στα βασικά, δεν μπορεί να ξεχαστεί στο όνομα της διάσωσης της «οικονομίας».
Αναίτιες προσαγωγές από την @hellenicpolice διαδηλωτών στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αγία Βαρβάρα επειδή έκαναν το λάθος να διαδηλώσουν ενάντια στην μείωση μισθών και την ανεργία. Αν έκαναν πάρτι στη Μύκονο κανείς δε θα τους πείραζε... pic.twitter.com/uHK91me64f
— Leonidas Vatikiotis (@LeonidasV) June 11, 2020
Αναλυτικά το κάλεσμα ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΣ Η πανδημία Covid-19 αλλάζει γρήγορα και πολύπλευρα τις ζωές μας. Παρά τη γενική χαλάρωση να μην ξεχάσουμε: Το κράτος ενδιαφέρθηκε ξανά μόνο για την ύπαρξη, την εικόνα του και τη διάσωση της «οικονομίας». Ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις προς όφελος της κοινωνίας, αλλά λειτουργούν προς όφελος των πλούσιων και των βολεμένων. Πήραν μέτρα διάσωσης και στήριξης των -μεγάλων βασικά- επιχειρήσεων αφήνοντας ξεκρέμαστους τους εργαζόμενους με τους νέους αντι-εργατικούς νόμους και ρυθμίσεις. Αντί να κλείσουν έγκαιρα όλους τους μη απαραίτητους χώρους δουλειάς, παρέχοντας σοβαρή στήριξη σε όλους, αντί να δώσουνε δωρεάν μέσα προστασίας και αυξήσεις σε όσους/ες συνέχισαν να εργάζονται, αντί να προετοιμαστούν από το Φλεβάρη συνολικά για τον σίγουρο ερχομό της πανδημίας στη χώρα και να ατσαλώσουν το ήδη διαλυμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, άφησαν την οικονομία να δουλεύει επιλέγοντας το ρίσκο, την τρομολαγνεία και τον περιορισμό της κυκλοφορίας/συνάθροισης στους δημόσιους χώρους, αφήνοντας όμως πολλούς μαζικούς χώρους δουλειάς να λειτουργούν κανονικά. Οι εργαζόμενοι στην υγεία, στις μεταφορές, στα supermarket, στις ταχυμεταφορές, στη διανομή φαγητού, στα φαρμακεία, στην καθαριότητα, στους δήμους και σε άλλους κλάδους, σήκωσαν στις πλάτες τους όλο το βάρος της οικονομίας και της κοινωνίας με αμέτρητες ώρες και φόρτο εργασίας, ένταση και αγωνία, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι απολύθηκαν μέσα στο Μάρτιο, όσοι βγήκαν σε αναστολή σύμβασης έλαβαν επίδομα αντί μισθού και εκατοντάδες χιλιάδες περιστασιακά εργαζόμενοι και εποχικοί δεν το έλαβαν καν. Οι εργαζόμενοι/ες στα δημόσια νοσοκομεία, γιατροί, νοσηλευτές, βοηθητικό προσωπικό, καθαρίστριες, είναι οι άνθρωποι κράτησαν όρθιο το Ε.Σ.Υ. και φρόντισαν την κοινωνία παρά την αγωνία τους, τις ελλείψεις προσωπικού και μέσων προστασίας και παρά τα καθημερινά προβλήματα που δημιουργεί η υποβάθμιση του συστήματος περίθαλψης. Τώρα είναι σημαντικότερο από ποτέ να αγωνιστούμε για ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Οι delivery – courriers (κλάδος με ραγδαία ανάπτυξη και τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα τα τελευταία χρόνια) παλεύουν ακόμα να εφαρμοστούν όσα πέτυχαν με τους αγώνες τους και με μπροστάρη το ΣΒΕΟΔ: να παρέχονται Μέσα Ατομικής Προστασίας και να καταβάλλεται το επίδομα χρήσης και συντήρησης δικύκλου που ισούται με το 15% επί του βασικού μισθού. Οι φίλοι και συνάδελφοι μας δεν είναι «τα παιδιά με τα παπιά», αλλά σκληρά εργαζόμενοι που στις πλάτες τους και στα μηχανάκια τους (και όχι στα εταιρικά όπως θα έπρεπε) στηρίζεται μεγάλο κομμάτι της οικονομίας. Οι εργαζόμενοι/ες στα Super Market έζησαν από πρώτο χέρι την εντατικοποίηση της εργασίας και εκτέθηκαν στον κίνδυνο περισσότερο από άλλους κλάδους. Αλίμονο αν δεν μπορούν να έχουν το ελάχιστο δικαίωμα να ξεκουραστούν τις Κυριακές και αλίμονο σε όσους επιχειρηματίες του κλάδου (που θησαύρισαν και αυτό το διάστημα) τολμήσουν να συνεχίσουν το κυριακάτικο άνοιγμα για “λόγους ανταγωνιστικότητας”. Οι εργαζόμενοι/ες στους Δήμους και κύρια οι εργαζόμενοι/ες στην καθαριότητα σήκωσαν επίσης μεγάλο βάρος, πολλές φορές έγιναν λάστιχο μεταξύ πόστων και ευθυνών, με μετατροπές ωραρίων και προβλήματα στη μισθοδοσία. Ακόμα, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που προσπάθησαν να ανταπεξέλθουν στις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας και τελικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με το άσκοπο και πειραματικό άνοιγμα των σχολείων, το αντιπαιδαγωγικό νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας και την προπαγάνδα των media. Το πλήρες «άνοιγμα της οικονομίας» με τα αστεία μέτρα δήθεν προστασίας των εργαζομένων και της κοινωνίας, μας βρίσκει όλους να αναρωτιόμαστε αν θα έχουμε δουλειά ή μισθό τον επόμενο μήνα, με τα έξοδα να τρέχουν αφού δεν έγινε καν παύση και διαγραφή πληρωμών των πάγιων εξόδων μας (ρεύμα, νερό, ενοίκιο, λογαριασμοί κ.λπ.) που θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να είναι δωρεάν. Το κράτος και το πολιτικό-οικονομικό σύστημα δεν μπορεί να παρέχει ούτε την υγεία, ούτε την αξιοπρεπή ζωή για την πλειοψηφία της κοινωνίας. Ο μόνος του ρόλος είναι η διασφάλιση της «κανονικότητας» των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων. Κανένας νεκρός που θα μπορούσε να ζει δεν μπορεί να γίνει στατιστικός υπολογισμός για πολιτικό-οικονομικό όφελος. Κανένας εργαζόμενος που αρρώστησε ή που αναγκάζεται να δουλεύει υπό οποιουσδήποτε όρους, κανένας απολυμένος ή άνεργος, κανένας από όσους περιορίστηκαν σε ένα σπίτι, στο δρόμο, στη φυλακή ή στα κέντρα κράτησης χωρίς πρόσβαση στα βασικά, δεν μπορεί να ξεχαστεί στο όνομα της διάσωσης της «οικονομίας».
