Έγκλημα στο Μενίδι: Σκότωσε τη μητέρα του με πολλαπλές μαχαιριές μπροστά στα μάτια του πατέρα του
Σοκάρει το άγριο έγκλημα που σημειώθηκε στο Μενίδι αργά το βράδυ της Τρίτης.
Ένας 34χρονος, ύστερα από έντονο διαπληκτισμό φέρεται να προκάλεσε τον θάνατο της 54χρονης μητέρας του, πλήττοντάς την με πολλαπλές μαχαιριές, μπροστά στα μάτια του πατέρα της οικογένειας, ο οποίος βρίσκεται σε κατάσταση σοκ.
Το άγριο έγκλημα σημειώθηκε στο σπίτι της οικογένειας, στην οδό Αγίου Σπυρίδωνος 2.
Στο σημείο κλήθηκαν και έφτασαν άντρες της Αστυνομίας που ακινητοποίησαν και συνέλαβαν τον δράστη. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο δράστης αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και είχε νοσηλευτεί αρκετές φορές σε ψυχιατρικά ιδρύματα.
Το στίγμα των ψυχικών διαταραχών οδηγεί σε ειδεχθή εγκλήματα…
Ωστόσο, αξίζει να επισημανθεί ότι τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσεκτικούς χειρισμούς και κυρίως από τους ειδικούς καθώς, σύμφωνα με τους επιστήμονες όταν διαδίδεται το στίγμα των ψυχικών διαταραχών στο εσωτερικό της κοινωνίας, συχνά ωθεί τους ψυχικώς πάσχοντες να αποφεύγουν με κάθε τρόπο την ενδεδειγμένη φαρμακευτική θεραπεία, προφανώς για να μην υποστούν τον στιγματισμό, αλλά ωθεί επίσης συμμορφωμένους στη φαρμακευτική αγωγή τους ψυχικώς πάσχοντες να διακόπτουν τη λήψη των φαρμάκων τους, καθώς νιώθουν ότι έγιναν καλά και δεν υπάρχει πλέον λόγος να συνεχίσουν να στιγματίζονται…
Και τι συμβαίνει σε μία κοινωνία, στην οποία έχουν λάβει χώρα τα παραπάνω, με το στίγμα των ψυχικών διαταραχών να έχει διαδοθεί στο έπακρο; Τότε είναι πολύ πιο πιθανό να διαβάζουμε στα ενημερωτικά ΜΜΕ για πάσχοντες από σχιζοφρένεια οι οποίοι μετατρέπονται σε μία στιγμή σε θύτες ειδεχθών εγκλημάτων κατά της ζωής, αλλά και για βαριά πάσχοντες από κατάθλιψη οι οποίοι δίνουν τέλος στη ζωή τους. Συνεπώς, το στίγμα των ψυχικών διαταραχών είναι εγκληματική στάση και συμπεριφορά, καθώς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εγκληματικές πράξεις, και μάλιστα ειδεχθείς.
Ψυχική επιβάρυνση και λόγω καραντίνας
Πρωτόγνωρος και επιβαρυντικός παράγοντας είναι και η πανδημία COVID-19 κατά τη διάρκεια της οποίας μπορεί να παρατηρήθηκαν σωματικές αντιδράσεις και συναισθήµατα όπως : διαταραχές ύπνου, υπερδιέγερση, εύκολη κόπωση, µειωµένη όρεξη, µειωµένη ερωτική διάθεση, σύγχυση, µειωµένη ικανότητα συγκέντρωσης, ανία ,άγχος , φόβος, θλίψη, αίσθηµα αβοήθητου, θυµός αλλά ενοχή και ντροπή (στιγµατισµός) όσων νόσησαν ή ήταν απλά ύποπτα κρούσµατα.
Ευάλωτοι πληθυσμοί είναι τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με ιστορικό ψυχικών διαταραχών που εμφανίζουν αντιδράσεις και σε δεύτερη φάση, δηλαδή μετά τη φάση της καταστροφής. Οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία είναι άμεσες, βαθµιαίες και έµµεσες. Άµεσες (οξεία ή τραυµατική επίδραση) είναι οι υποτροπές διαταραχών, διαταραχές άγχους (πανικός, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ) κατάθλιψη, μετα-τραυµατική αγχώδης διαταραχή , κατάχρηση ουσιών- αυτοκτονικότητα . Βαθµιαίες είναι οι αργά προϊούσες µακροπρόθεσµες επιπτώσεις, το χρόνιο στρες που οδηγεί σε ψυχοσωµατικά νοσήµατα (αυτοάνοσα, άσθµα) , η κατάθλιψη, η μετα-τραυµατική αγχώδης διαταραχή.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι η καραντίνα µπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που σκεφτόµαστε τον εαυτό µας, ο ένας τον άλλον και τον κόσµο , με συνέπεια το αίσθηµα του αβοήθητου και της απελπισίας , τη μειωµένη κοινωνική αλληλεπίδραση , τις διαµάχες µεταξύ κοινωνικών οµάδων, αλλά και κοινωνικές επιπτώσεις όπως η κακοποίηση και η βία.
