Μετρό: Κλείνουν από τις 6 το απόγευμα οι σταθμοί «Σύνταγμα» και «Πανεπιστήμιο» [pics]
Κλειστοί θα παραμείνουν σήμερα, Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020, από τις 18.00 και μέχρι νεωτέρας, οι σταθμοί «Σύνταγμα» και «Πανεπιστήμιο» του Μετρό, με εντολή της Αστυνομίας. Οι συρμοί του Μετρό θα διέρχονται κανονικά από τους παραπάνω σταθμούς χωρίς όμως να πραγματοποιούν στάσεις. Η απόφαση ελήφθη λόγω των συγκεντρώσεων που προγραμματίζονται το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας.
Ειδικότερα, στις 7 το απόγευμα διοργανώνεται συλλαλητήριο στην Πλατεία Κλαυθμώνος, από την ΑΔΕΔΥ, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας (ΕΚΑ) και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, φορείς και συλλογικότητες, ενώ κάλεσμα έχει γίνει και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξεχωριστή συγκέντρωση θα πραγματοποιήσει το ΠΑΜΕ, στο Σύνταγμα στις 8.00 μ.μ. Αίτημα να μην περάσει το νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, που συζητείται στην Ολομέλεια.
Υπενθυμίζεται ότι μαζική ήταν η διαδήλωση της Τρίτης 7 Ιουλία ενάντια στο επίμαχο νομοσχέδιο, όπου χιλιάδες κόσμου πορεύτηκαν προς τη Βουλή, με κύριο σύνθημα «το δικαίωμα στη διαδήλωση είναι υπόθεση όλων μας – Ούτε σκέψη για απαγόρευση των διαδηλώσεων». Το πρωί της Τετάρτης 8 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία από την ΑΔΕΔΥ, ενώ την ίδια μέρα συγκέντρωση πραγματοποίησαν στα Προπύλαια, εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες και συνδικάτα που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ στον τομέα του Δημοσίου.
Αρνητική η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής
Σοβαρές ενστάσεις διατυπώνει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής αναφορικά με το νομοσχέδιο. Αφού οι συντάκτες της έκθεσης περιγράφουν συνοπτικά τα 23 άρθρα του σχεδίου νόμου, τονίζουν πως το δικαίωµα του συνέρχεσθαι προστατεύεται τόσο από το άρθρο 11 του ελληνικού Συντάγµατος όσο και από το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύµβασης Δικαιωµάτων του Ανθρώπου (ΕΔΣΑ), το άρθρο 12 του Χάρτη Θεµελιωδών Δικαιωµάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΧΘΔΕΕ), το άρθρο 21 του Διεθνούς Συµφώνου για τα ατοµικά και τα πολιτικά δικαιώµατα (ΔΣΑΠΔ) και από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωµάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).
Για την υποχρέωση γνωστοποίησης και τον διοργανωτή
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 3 (παρ. 1 και 2) για την θέσπιση της υποχρέωσης γνωστοποίησης της συγκέντρωσης, παρά το υφιστάμενο και συμβατό με το συνταγματικό πλαίσιο καθεστώς, τονίζεται ότι µη γνωστοποίηση δεν µπορεί να αποτελεί νόµιµο έρεισµα για τη διάλυσή της. Όπως διευκρινίζεται σχετικά, η παράλειψη γνωστοποίησης δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της συνάθροισης και οι αυθόρμητες συγκεντρώσεις, χωρίς προηγούμενη άδεια, απολαύουν συνταγματικής προστασίας και δεν μπορούν να διαλυθούν με το πρόσχημα της μη γνωστοποίησης.
Αχρείαστο θεωρούν οι συντάκτες της έκθεσης και τον ορισμό του διοργανωτή -ο οποίος θα φέρει και νομικές ευθύνες- ως «υπεύθυνο της συνάθροισης», αφού αφενός η διαφύλαξη της δηµόσιας τάξης και των αγαθών των πολιτών αποτελεί συνταγµατική υποχρέωση του κράτους και αφετέρου το δικαίωµα του συνέρχεσθαι αποτελεί ατοµικό δικαίωµα και δεν τελεί υπό τη διαχειριστική εξουσία ορισµένων προσώπων στα οποία ο νόµος προσδίδει την ιδιότητα του οργανωτή.
Άλλωστε, ένα κάλεσμα µπορεί να απευθυνθεί εκ παραλλήλου από πολλούς φορείς και σε ευρύτατο κύκλο προσώπων, χωρίς να συνεπάγονται αναγκαία και ανάληψη γενικής οργανωτικής ευθύνης ούτε, πολύ λιγότερο, καθοδήγηση της όλης συνάθροισης. «Αντίστοιχα, η άσκηση του δικαιώµατος συνάθροισης δεν εξαρτάται από την αναγκαία αναγνώριση στον προσκαλούνται αντίστοιχων γενικών οργανωτικών ή καθοδηγητικών εξουσιών».
Στην έκθεση υπενθυμίζεται πως η Επιτροπή της Βενετίας του Συµβουλίου της Ευρώπης και το Γραφείο Δηµοκρατικών Θεσµών του ΟΑΣΕ στις «Κατευθυντήριες Γραµµές για την ελευθερία ειρηνικής συνάθροισης» αναφέρουν σχετικά: «οι οργανωτές και οι επιµελητές (...) δεν θα πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνοι για την παράλειψη εκτέλεσης των καθηκόντων τους, σε περιπτώσεις όπου δεν είναι ατοµικά υπεύθυνοι, π.χ. ζηµία περιουσιακών αγαθών ή διατάραξη ή βίαιες πράξεις που προκαλούνται από συµµετέχοντες στη συνάθροιση ή θεατές που ενεργούν ανεξάρτητα. Η ευθύνη εκ µέρους των οργανωτών ή επιµελητών υφίσταται µόνον εφόσον έχουν προσωπικά και εσκεµµένα υποκινήσει, προκαλέσει ή συµµετάσχει σε πραγµατική ζηµία ή διατάραξη (…).
Eπισημαίνεται επίσης ότι «αν µια συνάθροιση εξελιχθεί σε σοβαρή δηµόσια διατάραξη, είναι ευθύνη του Κράτους, όχι του οργανωτή, εκπροσώπου ή επιµελητή της συνάθροισης, να περιορίσει τη ζηµία που προκαλείται. Οι οργανωτές και οι εκπρόσωποι της συνάθροισης δεν πρέπει σε καµία περίπτωση να υποχρεούνται να πληρώνουν για ζηµιές που προκλήθηκαν από άλλους συµµετέχοντες σε µια συνάθροιση (εκτός εάν τις υποκίνησαν ή άλλως τις προκάλεσαν άµεσα)».
Σε κάθε περίπτωση, για λόγους ασφάλειας δικαίου, η έκθεση κρίνει σκόπιμη την τροποποίηση της παρ. 2 του άρθρου 13 και την αναδιατύπωση της φράσης «και αποδεικνύει ότι είχε λάβει όλα τα αναγκαία και πρόσφορα µέτρα για την πρόληψη και αποτροπή της ζηµίας, σύµφωνα µε το άρθρο 4» ως εξής: «και αποδεικνύει ότι έχει τηρήσει τις υποχρεώσεις του, όπως αυτές αναφέρονται περιοριστικά στα στοιχεία α, β και γ του άρθρου 4».
