Κρήτη: Η 86χρονη κυρία Κίτσα και τα πέντε "εγγονάκια" της από τη Συρία [pics]
Η πολυμελής οικογένεια προσφύγων, μέσω του προγράμματος στέγασης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, βρήκε ένα σπίτι στο κέντρο του Ηρακλείου, για να ξεκινήσει μία νέα ζωή στη χώρα μας. Όμως βρήκαν και την πιο καλή γειτόνισσα που τους "υιοθέτησε" άμεσα. "Τη μέρα που ήλθαν στο σπίτι μου είχα γενέθλια, το εξέλαβα σαν σημάδι" αναφέρει η κυρία Βασιλειάδου στο Cretalive. "Είδα πρώτα το μπαμπά και τη μαμά και μετά ένα τσούρμο παιδιά, να τους ακολουθούν, ούτε κατάλαβα αν ήταν αγόρια ή κορίτσια. Τα κοριτσάκια άρχισαν να κλαίνε αφού δεν με γνώριζαν, ξυπνούσαν και μέσα στη νύχτα από τους εφιάλτες των βομβαρδισμών στη χώρα τους, αλλά όταν με συνήθισαν... γίναμε ένα!".
Η οικογένεια έχει καταγωγή από την Παλαιστίνη και ζούσε στη Συρία. Τα παιδιά έχουν βιώσει την φρίκη του πολέμου σε όλη της την έκταση, έχουν ζήσει τον τρόμο των βομβαρδισμών, έχουν δει ανθρώπους νεκρούς και αποκεφαλισμένους. Έφτασαν στην Ελλάδα, με πρώτο σταθμό τη Λαμία και κατέληξαν στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Η κυρία Βασιλειάδου, που είναι εργένισσα, έχει αναλάβει για τα παιδιά -ηλικίας από 1,5 ως 8 ετών - τον ρόλο της γιαγιάς, της δασκάλας και της φίλης. Για τη μικρή Μανίσα, την 3,5 ετών Ναρσίν, την πεντάχρονη Ρασήλ, την πανέξυπνη Σελίνα μόλις έξι ετών, αλλά και τη μεγαλύτερη Αλισάρ που δεν είναι πάνω από 8 ετών, η κυρία Κίτσα είναι η γιαγιά που δεν γνώρισαν ποτέ, η αγαπημένη τους "τέτε" (γιαγιά στα συριακά).
Όπως γράφει το Cretalive, η κυρία Βασιλειάδου, βοηθά τα κορίτσια στα ελληνικά μαθήματα, τους διδάσκει Αγγλικά, τους μαθαίνει τραγούδια και τους προσφέρει αγάπη, παίρνοντάς την πίσω πολλαπλάσια. Τα παιδιά έχουν βρει κοντά στην ελληνίδα γιαγιά τους, ζεστασιά και επουλώνουν τις πληγές της ψυχής τους, ενώ - σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Cretalive- περνούν πολύ περισσότερες ώρες στο δικό της σπίτι που έχει μετατραπεί σε έναν παιδότοπο, παρά στο δικό τους.
Ένας πληθυσμός που καταστρέφεται ψυχικά
Η σημασία της σωστής στέγασης των προσφύγων καταδεικνύεται και από έρευνες που δείχνουν το μέγεθος της ψυχικής καταστροφής που συντελείται σε μαζικό επίπεδο στα κλειστά κέντρα. Έρευνα της International Rescue Committee, δείχνει πως ο ένας στους τρεις πρόσφυγες που βρίσκεται στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης σε Λέσβο, Σάμο και Χίο έχει σκεφτεί να αυτοκτονήσει και ένας στους πέντε έχει αποπειραθεί να θέσει τέλος στη ζωή του. Επίσης, μετά το πρώτο lockdown του Μαρτίου καταγράφηκε αύξηση 71% στον αριθμό των ατόμων με συμπτώματα ψυχολογικών προβλημάτων και μια άνοδος κατά 66% στα περιστατικά αυτοτραυματισμών.
