Υποχρεωτικός εμβολιασμός: «Όχι» από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο αίτημα 30 υγειονομικών

Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του ανθρώπου απέρριψε αιτήματα προσωρινής δικαστικής προστασίας που υπέβαλαν Έλληνες υγειονομικοί κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού.

Όπως αναφέρεται, στις 2 Σεπτεμβρίου, 30 Έλληνες υγειονομικοί που εργάζονται σε δημόσια νοσοκομεία υπέβαλαν δύο αιτήματα κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού.

Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Τα επιχειρήματα των υγειονομικών

Επικαλούμενοι τα άρθρα 2 (δικαίωμα στη ζωή), 3 (απαγόρευση απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης), 4 (απαγόρευση της δουλείας και της αναγκαστικής εργασίας), 5 (δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια), 6 (δικαίωμα σε μία δίκαιη δίκη), 8 (δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) και 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), οι υγειονομικοί διαμαρτύρονται κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού ως απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχίσουν να ασκούν τα καθήκοντά τους και ζήτησαν την αναστολή εφαρμογή της νομοθεσίας.

Ωστόσο, στις 7 Σεπτεμβρίου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε να απορρίψει τα αιτήματα.

Ποιοι εργαζόμενοι εμβολιάζονται υποχρεωτικά

Εμβολιάζεται υποχρεωτικά κατά του κορωνοϊού COVID-19 όλο το προσωπικό των ιδιωτικών, δημόσιων και δημοτικών μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων και φροντίδας ατόμων με αναπηρία (ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και υποστηρικτικό προσωπικό), και συγκεκριμένα:

(α) Κέντρα αποθεραπείας και αποκατάστασης του άρθρου 10 του ν. 2072/1992 (Α’ 125).

(β) Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης για άτομα με ειδικές ανάγκες του άρθρου 30 του ν. 2072/1992.

(γ) Στέγες Αυτόνομης Διαβίωσης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες της απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας υπό στοιχεία Π4β/οικ.4681/1996 (Β’ 825).

(δ) Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων της παρ. 5 του άρθρου 1 του ν. 2345/1995 (Α’ 213).

(ε) Θεραπευτήρια Χρονίως Πασχόντων του π.δ. 631/1974 (Α’ 271).

(στ) Κλειστές δομές των Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας του άρθρου 9 του ν. 4109/2013 (Α’ 16), στις οποίες φιλοξενούνται ηλικιωμένοι ή άτομα με αναπηρία.

(ζ) Ιδρύματα περίθαλψης χρονίως πασχόντων του άρθρου 28 του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας της 31ης Οκτωβρίου 2018 (Β’ 4898).

(η) Οικοτροφεία του άρθρου 30 του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας.

(θ) Ειδικά ιδρύματα του άρθρου 6 του ν. 861/1979 (Α’ 2).

(ι) Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων της απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας υπό στοιχεία Π1γ/ΑΓΠ/οικ.14963/2001 (Β’ 1397).

(ια) Κέντρα Διημέρευσης Ημερήσιας Φροντίδας της απόφασης του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων υπό στοιχεία Π4α οικ.4633/1993 (Β’ 789).

(ιβ) Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία (ΚΔΑΠΑμεΑ) του άρθρου 2 του ν. 4756/2020 (Α’ 235), και

(ιγ) Το προσωπικό που απασχολείται στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι».

1β. Για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, μετά την παρέλευση της προθεσμίας της παρ. 6, κάθε νεοεισερχόμενος φιλοξενούμενος στις ανωτέρω μονάδες πρέπει υποχρεωτικά να είναι πλήρως εμβολιασμένος κατά του κορωνοϊού COVID-19.

Επίσης εμβολιάζεται υποχρεωτικά σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 206 του ν. 4820/2021, όλο το προσωπικό (ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και υποστηρικτικό) σε ιδιωτικές, δημόσιες και δημοτικές δομές υγείας.