Μισέλ Ομπάμα: Το νέο βιβλίο και το ταξίδι προς την αυτοπεποίθηση
Μισέλ Ομπάμα: Η πρώην Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ μοιράζεται αποφθέγματα ζωής mέσα από το νέο της βιβλίο «The Light We Carry». Μέσα από το βιβλίο αυτό, μαθαίνουμε κάποια καινούρια πράγματα για τη Μισέλ Ομπάμα, όπως γιατί ξεκίνησε το πλέξιμο, εάν την έχουν απατήσει αλλά και πως ένιωθε όταν ήταν μικρή για το ύψος της. 
Και μπορεί σήμερα η Michelle Obama να είναι ένα σύμβολο γυναικείας αυτοπεποίθησης και δυναμισμού, αλλά διένυσε μεγάλη απόσταση για να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται τώρα. Όπως αποκαλύπτει και σε ένα άρθρο-συνέντευξη στην Michelle Robinson που κατέγραψε τις σκέψεις της, στο τεύχος της Vogue Δεκεμβρίου αυτό που την ξεχώριζε σταθερά, από τότε που πήγαινε νηπιαγωγείο, ήταν το ύψος της. «Ψηλή ήταν η ταμπέλα που με ακολουθούσε μια ζωή. Δεν ήταν κάτι που μπορούσα να κρύψω από τον εαυτό μου. Όταν πια πήγα Λύκειο, ζήλευα πάντα τα παιδιά που μπορούσαν να χαθούν στο πλήθος. Ζήλευα τα κορίτσια που μπορούσαν να αγοράσουν τα ρούχα που ήθελαν και τα αγόρια δεν το σκέφτονταν όταν τους ζητούσαν να χορέψουν. Αποκαλύπτει ότι πέρασε πολλές ώρες της ζωής της διαλέγοντας τα ρούχα που θα της ταίριαζαν, αν και πίστευε ότι δεν το κατάφερνε. Τα μανίκια ήταν πάντα πιο κοντά, και έτσι τα γύριζε, ελπίζοντας ότι οι άλλοι δεν θα το προσέξουν. Ζήλευε τις cheerleaders, αν και αργότερα κατάλαβε ότι κι εκείνες περνούσαν τον δικό τους, όταν οι άλλοι τις έβλεπαν ως διακοσμητικό στοιχείο σε έναν αγώνα και έδιναν την προσοχή τους στους αθλητές. «Έλεγα στις κόρες μου ότι ακόμα και τα πιο δημοφιλή παιδιά φοβούνται. Απλά έχουν την ικανότητα να το κρύβουν καλύτερα μπροστά σε κόσμο. Στην εφηβεία, σχεδόν όλοι φοράμε μια μάσκα». Αναγνωρίζει όμως ότι αυτή η έλλειψη αυτοπεποίθησης λειτουργεί σαν στάδιο ανάπτυξης και είναι απαραίτητο. Μαθαίνεις, ξεπερνάς τις δυσκολίες, ωριμάζεις.
Και μπορεί σήμερα η Michelle Obama να είναι ένα σύμβολο γυναικείας αυτοπεποίθησης και δυναμισμού, αλλά διένυσε μεγάλη απόσταση για να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται τώρα. Όπως αποκαλύπτει και σε ένα άρθρο-συνέντευξη στην Michelle Robinson που κατέγραψε τις σκέψεις της, στο τεύχος της Vogue Δεκεμβρίου αυτό που την ξεχώριζε σταθερά, από τότε που πήγαινε νηπιαγωγείο, ήταν το ύψος της. «Ψηλή ήταν η ταμπέλα που με ακολουθούσε μια ζωή. Δεν ήταν κάτι που μπορούσα να κρύψω από τον εαυτό μου. Όταν πια πήγα Λύκειο, ζήλευα πάντα τα παιδιά που μπορούσαν να χαθούν στο πλήθος. Ζήλευα τα κορίτσια που μπορούσαν να αγοράσουν τα ρούχα που ήθελαν και τα αγόρια δεν το σκέφτονταν όταν τους ζητούσαν να χορέψουν. Αποκαλύπτει ότι πέρασε πολλές ώρες της ζωής της διαλέγοντας τα ρούχα που θα της ταίριαζαν, αν και πίστευε ότι δεν το κατάφερνε. Τα μανίκια ήταν πάντα πιο κοντά, και έτσι τα γύριζε, ελπίζοντας ότι οι άλλοι δεν θα το προσέξουν. Ζήλευε τις cheerleaders, αν και αργότερα κατάλαβε ότι κι εκείνες περνούσαν τον δικό τους, όταν οι άλλοι τις έβλεπαν ως διακοσμητικό στοιχείο σε έναν αγώνα και έδιναν την προσοχή τους στους αθλητές. «Έλεγα στις κόρες μου ότι ακόμα και τα πιο δημοφιλή παιδιά φοβούνται. Απλά έχουν την ικανότητα να το κρύβουν καλύτερα μπροστά σε κόσμο. Στην εφηβεία, σχεδόν όλοι φοράμε μια μάσκα». Αναγνωρίζει όμως ότι αυτή η έλλειψη αυτοπεποίθησης λειτουργεί σαν στάδιο ανάπτυξης και είναι απαραίτητο. Μαθαίνεις, ξεπερνάς τις δυσκολίες, ωριμάζεις. Η συμβουλή της είναι να δίνεις θετική χροιά σε αυτό που σε διαφοροποιεί. Αν νιώθεις ασφάλεια στο σπίτι σου, με τους δικούς σου ανθρώπους, πρέπει να μεταφέρεις αυτή την αίσθηση παντού. «Είμαι ψηλή και αυτό είναι καλό. Είμαι γυναίκα και αυτό είναι καλό. Είμαι μαύρη και αυτό είναι καλό. Είμαι ο εαυτός μου και αυτό είναι πολύ καλό». Τα εμπόδια δεν εξαφανίζονται αλλά μικραίνουν. Αρχίζεις να μετράς τις νίκες σου, ακόμα και τις πιο μικρές. Εκεί βρίσκεται η ρίζα της αυτοπεποίθησης, σύμφωνα με τη Michelle Obama. Δεν την κατακτάς αμέσως. Παίρνει καιρό, αλλά την κατακτάς.Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
