Βασίλης Παλαιοκώστας: Το ελληνικό best seller του δραπέτη, ανοίγει φτερά
Το βιβλίο «Μια φυσιολογική ζωή», εκδόθηκε το καλοκαίρι του 2019 και ακάθεκτο έκανε και 5ηέκδοση, πουλώντας παραπάνω από 11.000 αντίτυπα. Αυτός ο αριθμός σε μία αγορά που μόνο τα αισθηματικά αναγνώσματα μαζικής κατανάλωσης πουλάνε, θεωρείται επιτυχία.
Δεν κάνει λοιπόν εντύπωση το γεγονός ότι το βιβλίο του Βασίλη Παλαιοκώστα «Μια φυσιολογική ζωή», αναμένεται να κυκλοφορήσει τώρα στην Ιταλία και τη Βρετανία. Όπως ενημερώνει, με ανάρτησή του, ο εκδοτικός οίκος «Οι εκδόσεις των συναδέλφων»: Είναι γεγονός. Τα συμφωνητικά υπογράφτηκαν και έτσι το «Μια φυσιολογική ζωή» θα κυκλοφορήσει, εντός του 2021, στην Ιταλία από τον εκδοτικό οίκο People και στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Freedom Press (Freedom News), τον εκδοτικό οίκο του Πιτρ Κροπότκιν. Όταν λέμε ότι θα γίνει διεθνές best seller, το εννοούμε.
Οι ιδιότητες διαθέτει που το κάνουν bestseller
Αλήθεια γιατί οι αναγνώστες του όχι μόνο το διαβάζουν «ορθοπεταλιά» αλλά θέλουν κι άλλο; Η εύκολη απάντηση είναι, επειδή το έγραψε ο Βασίλης Παλαιοκώστας, ο Νο1 ληστής - φαντομάς που παραμένει καταζητούμενος κι επικηρυγμένος με 1 εκ. ευρώ. Άλλη μια απάντηση είναι, επειδή όλοι θέλουμε να ξέρουμε από πρώτο χέρι, πως την έκανε δυο φορές με ελικόπτερο απ’ τον Κορυδαλλό. Και μία τρίτη, είναι η ιδεολογική προσέγγιση. Μπορεί να είναι αυτοί κι άλλοι τόσοι οι λόγοι της ευρείας κυκλοφορίας του.
Εμείς το αναγνώσαμε από τη σκοπιά που μας επιβάλλει ο ίδιος ο τίτλος του βιβλίου. Δεν γνωρίζουμε αν τον έγραψε αυτός ή αυτοί που επιμελήθηκαν την έκδοση, όμως το περιεχόμενο του βιβλίου, δικαιώνει απόλυτα τον τίτλο.
Από το εξώφυλλο κι όλας ο συγγραφέας ανοίγει τα χαρτιά του κι αποκαλύπτει ότι προκειμένου να ζήσει φυσιολογικά, έτσι όπως ο πυρήνας της ψυχής του, του υπαγόρευε, φέρθηκε και ενήργησε ανάλογα. Αυτό δηλαδή που λέει, εμμέσως πλην σαφώς, είναι πως οτιδήποτε άλλο, ήταν ξένο με τη φύση του.
Μία φύση που τη διαμόρφωσαν τα ψηλά βουνά, τα ζώα του δάσους, η πλάση γενικά στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε. (Χαρακτηριστικά αναφέρει κάπου ότι οι πόλεις τον χαλάνε και την Αθήνα την έβλεπε ως ένα διευρυμένο προαύλιο του Κορυδαλλού). Αυτή η πλάση λοιπόν όπου μεγάλωσε επηρέασε έντονα και τον εσωτερικό ηθικό του νόμο. Κι εδώ, στον ηθικό νόμο, βρίσκεται κατά την κρίση μας το βαθύ κοίτασμα του βιβλίου και η ουσία του.
Ένα αδιαπραγμάτευτο καλούπι
Δεν είναι άνομος ο Βασίλης Παλιοκώστας και είναι παράνομος σε σχέση με τους δικαστικούς νόμους. Σε σχέση όμως με τον δικό του μεγάλο Άλλο -έτσι όπως τον ορίζει η λακανική επιστήμη-, είναι συνεπής με έναν τρόπο αφόρητο για εμάς, αλλά πολύ φυσικό για εκείνον. Με τη λέξη «αφόρητο» δεν εννοούμε απλά τις σκληρές συνθήκες φυλάκισης ή τις συνθήκες φυγόδικου. Εννοούμε ότι οι εσωτερικοί του νόμοι δεν είναι απλά δεύτερη φύση του, είναι η ίδια του η φύση, με αποτέλεσμα να διαχειρίζεται τη ζωή του ως ισοδύναμο ανταλλακτικής αξίας.
Είναι γεγονός ότι κανείς μας δεν γεννιέται με τη σκορδοκαΐλα να γίνει κάποιου είδους ήρωας, μήτε ο Παλαιοκώστας. Εξ ου και το σύνηθες είναι, προκειμένου να μην σπάσουμε, από το όποιον εσωτερικό μας νόμο, κάνουμε κάποιες φορές ένα βήμα πίσω. Ο συγκεκριμένος δραπέτης όμως είναι ένα «αδιαπραγμάτευτο» καλούπι. Αποδεδειγμένα είναι έξυπνος, αποδεδειγμένα έχει σθένος, αλλά αυτό που ορίζει το ριζικό και τη μοίρα του είναι η ατσάλινη προσωπική ηθική που φέρει, και που δεν του την υπαγορεύει καμία ιδεολογία.
Αυτή του η ηθική, είναι ταυτόχρονα κώδικας επιβίωσης και κώδικας συμπεριφοράς. Ακόμα κι αν η ελευθερία είναι η άλλη όψη της ζωής του, δεν θα καταδεχτεί να παίξει με σημαδεμένα ζάρια προκειμένου να δραπετεύσει. Τηρεί στο ακέραιο τους δικούς του εσωτερικούς νόμους με ό,τι αυτοί συνεπάγονται. [Εξ ου και δεν έχει ιδεολογικό ζόρι να αναφέρει, πολλές φορές, ότι σεβόταν τους «μπάτσους» όταν ήταν αξιοπρεπείς, δηλαδή καμία σχέση με τη μηδενιστική αναρχία]. Αυτή την ηθική την αναγνώριζαν και οι άμεσοι διώκτες του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Για να υπάρξει μια κατανόηση στο σκεπτικό θα αναφέρουμε έναν άλλον ποινικό, τον διάσημο Γάλλο θεατρικό συγγραφέας Ζαν Ζενέ. Πρόκειται για συνειδητό κακοποιό από πιτσιρίκι, με καταδίκες και φυλακές. Με το λογοτεχνικό του έργο βρήκε υποστήριξη από τη διανόηση του Παρισιού και γλύτωσε τη θανατική του εκτέλεση. Ο «καταραμένος ποιητής», όπως το αποκάλεσαν είχε παραδεχτεί ότι τον τραβά το κακό, τον σαγηνεύει... Εδώ έγκειται η μεγάλη διαφορά μεταξύ Ζενέ και Παλαιοκώστα. Ο Ζαν Ζενέ, ως διαστροφικός δεν έχει εσωτερικούς ηθικούς νόμους, ενώ ο άλλος είναι σχεδόν μόνο εσωτερικούς νόμους κι ας είναι προς τα έξω Νο1 παράνομος. Επίσης ο Ζενέ είναι συγγραφέας, ο Παλαιοκώστας όχι.
Στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία παρουσιάζει απόψεις μακροσκελείς κι αιθεροβάμονες και σε κάποια άλλα σημεία κομπορρημονεί ιδεολογικά. Όμως ας του επιτραπεί. Ανεξαρτήτως αν ανήκει σε εντελώς διαφορετικό κόσμο από τον δικό μας, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ο Βασίλης Παλαιοκώστας δεν είναι ένα τυχαίος άνθρωπος. Έχει πράξει τα μύρια όσα, έχει υποστεί άλλα τόσα κι εν τούτοις παραμένει πάνω από μία δεκαετία ένας ζωντανός δραπέτης. Ο οποίος όπως δηλώνει: ««Έως και τώρα, δεν έχω διαπράξει ποτέ ένοπλη ληστεία σε οποιοδήποτε οργανισμό πέρα από τράπεζες»
