Ειδικό Δικαστήριο: Πολιτικά απωθημένα εις βάρος των θεσμών
Ειδικό Δικαστήριο: Πολιτική και προειλημμένη αναδεικνύεται η απόφαση για το «διευρημένο κατηγορητήριο Παπαγγελόπουλου» με την προσθήκη της κατηγορίας για εγκληματική οργάνωση, ενώ για δώρο του πρωθυπουργού προς τον Σαμαρά κάνει λόγο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι δώρο ή χρέος; Κι αν είναι χρέος, τι ακριβώς εξοφλεί ο πρωθυπουργός προς αυτόν που έχει ήδη μια φορά τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια της Νέας Δημοκρατίας;
Πάντως ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε πως η αξιωματική αντιπολίτευση «δεν θα νομιμοποιήσει το φιάσκο της προανακριτικής» αφήνοντας μόνους Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛ. να αναλάβουν την ευθύνη της σημερινής ψηφοφορίας. Αφού κατέστη εμφανής η αδυναμία να στηριχθεί το αρχικό κατηγορητήριο, η κυβέρνηση αποφάσισε τη διεύρυνσή του αναζητώντας «μετά μανίας» ενόχους. Το φιάσκο επιβεβαιώθηκε χθες από την απουσία της κυβέρνησης και του Κυρ. Μητσοτάκη, με το έωλο επιχείρημα ότι πρόκειται για κοινοβουλευτική διαδικασία.
EUROKINISSI
Η εκδικητική, τιμωρητική διάθεση φθάνει στο σημείο να είμαστε μπροστά «σε μία μοναδική περίπτωση εγκληματικής οργάνωσης, με μέλη εισαγγελείς που διερευνούν ένα μεγάλο σκάνδαλο, μάρτυρες που κατέθεσαν συμβάλλοντας στο έργο της Δικαιοσύνης και ηθικό αυτουργό πρώην υπουργό που χαρακτήρισε τεράστιο το σκάνδαλο σε βάρος του Δημοσίου και ζήτησε με κάθε τρόπο τη διαλεύκανσή του».
Το χρέος προς Σαμαρά είναι το πραγματικό επίδικο;
Είναι ολοφάνερη η υποτίμηση της πραγματικής διάστασης του σκανδάλου. «Φάνηκε όταν ακόμη και ο πρόεδρος της προανακριτικής επιτροπής μίλησε μόνο για αθέμιτες πρακτικές της φαρμακευτικής και για χρηματισμό γιατρών, όταν είναι δεδομένο ότι το μεγαλύτερο σκέλος του σκανδάλου αποτελούσαν οι αθρόες υπερτιμολογήσεις των φαρμάκων που πρόσφεραν αμύθητα κέρδη στην εταιρεία και στέρευαν το δημόσιο ταμείο όχι μόνο της Ελλάδας, ως χώρας αναφοράς, αλλά και άλλων χωρών».
Μπορούμε πλέον να πούμε ότι είμαστε απέναντι σε μία υπόθεσή που είναι σχέση «πιστωτή-οφειλέτη». Και αυτό έχει συνέπειες διότι γίνεται εις βάρος των θεσμών της δικαιοσύνης. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο και απροκάλυπτο παιχνίδι, την ώρα που οι εκλεγμένοι από αυτήν λειτουργοί, διερευνούν μία μεγάλη υπόθεση διαφθοράς.
Εργαλειοποιείται η δικαιοσύνη με ταπεινά μέσα. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο και απροκάλυπτο παιχνίδι, την ώρα που οι εκλεγμένοι από αυτήν λειτουργοί, διερευνούν μία μεγάλη υπόθεση διαφθοράς. Το κυβερνητικό σχέδιο, που ξεκίνησε με διαρροές και συκοφαντικά δημοσιεύματα πριν ακόμη ολοκληρωθεί η έρευνα και πριν ασκηθούν οι διώξεις, είναι ένα μοναδικό φαινόμενο ωμής παρέμβασης στο έργο της Δικαιοσύνης. Δεν μπορεί όμως η Δικαιοσύνη να καθορίζεται από την εκδικητική φαντασία του κ. Σαμαρά με την συναίνεση του πρωθυπουργού.
"Παραδοσιακά η πάταξη της διαφθοράς στην Ελλάδα δεν έχει ευδοκιμήσει, ειδικά όταν οι υποθέσεις αγγίζουν κυβερνητικούς παράγοντες -που ενδεχομένως έβαλαν το χέρι στο μέλι- χάρη και στον «αφοπλιστικό» νόμο περί ευθύνης υπουργών. Πρώτη φορά όμως γελοιοποιείται το σύνολο των θεσμών όταν τη στιγμή που έχουν ασκηθεί ή είναι πιθανό να ασκηθούν διώξεις για στελέχη της, μια κυβέρνηση αναζητάει τους ενόχους σε όσους αποκάλυψαν και σε όσους διερευνούν το σκάνδαλο".
Γ.Ο.
