Ναθάνιελ Ρότσιλντ: Άρθρο στην Καθημερινή για Ερημίτη και tweet κατά Μητσοτάκη

Με άρθρο του στην Καθημερινή ο μεγιστάνας προσπαθεί να... "κλείσει το λογαριασμό" που άνοιξε πρόσφατα τουιτάροντας επιθετικά κατά του Έλληνα πρωθυπουργού.

Ακολουθεί το κείμενο του 

Το tweet μου σχετικά με την τουριστική επένδυση στην περιοχή Ερημίτης στην Κέρκυρα φαίνεται ότι ενόχλησε πολλούς στην Αθήνα. Δεν είχα ποτέ μια τέτοια πρόθεση και για αυτό ζητώ συγγνώμη ανεπιφύλακτα.

Ομως, η σφοδρότητα της απάντησης σε ένα tweet με 120 γράμματα, τόσο στα παραδοσιακά όσο και στα social media υποδηλώνει ότι ένας μη Ελληνας δεν είναι ευπρόσδεκτος να εκφράσει απόψεις για οποιοδήποτε ελληνικό ζήτημα, ακόμα κι αν, όπως συμβαίνει στην περίπτωσή μου, είναι φίλος της Ελλάδας, με διακεκριμένο Ελληνα θετό παππού** και μια σχεδόν πεντηκονταετή σχέση με αυτή τη σπουδαία χώρα. Επομένως, είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων στην «Καθημερινή» που μου προσφέρει αυτό το βήμα για να εκφράσω πληρέστερα τις απόψεις μου.

Η κριτική μου για την επένδυση στον Ερημίτη δεν είναι πολιτική, ούτε έχει καμία σχέση με κάποιο προσωπικό συμφέρον. Βασίζεται στην προσπάθεια για να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα για τους κατοίκους αυτής της παρθένας περιοχής, με πολλούς από τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί.

Κάποιες φωνές στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης μπορεί να θεωρούν ότι μια περιοχή όπως ο Ερημίτης, ανεξάρτητα από την τοπική της σημασία, είναι απλώς μια αναξιοποίητη έκταση. Μια έκταση που είναι λάθος να προστατεύσουμε όταν η χώρα χρειάζεται περισσότερες θέσεις εργασίας και επενδύσεις.

Αυτές οι ίδιες φωνές εξισώνουν την «πρόοδο» με τις ξένες επενδύσεις και την κατασκευή συγκροτημάτων μαζικού τουρισμού. Ομως, πιο κοντά στην πόλη της Κέρκυρας, θέρετρα αυτού του είδους που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1970, σήμερα κατεδαφίζονται για να δημιουργηθούν πολυτελείς ιδιωτικές βίλες.

Κάθε χρόνο με την οικογένειά μου ταξιδεύουμε σε όλη την Ελλάδα. Τα ταξίδια αυτά ενισχύουν την πεποίθησή μου ότι το μέλλον του ελληνικού τουρισμού βρίσκεται στην κατασκευή πράσινων και βιώσιμων ιδιωτικών κατοικιών. Αρκεί να κοιτάξουμε από την Κω απέναντι στο πυκνοκατοικημένο Μποντρούμ και στη συνέχεια να ρωτήσουμε τους οικονομολόγους τι είδους τουρισμός θα αποφέρει το καλύτερο μακροπρόθεσμο περιβαλλοντικό και οικονομικό όφελος στην Ελλάδα. Μπορεί κανείς εύκολα να δείξει πώς ένα ενιαίο πολυτελές συγκρότημα, το Porto Montenegro, άλλαξε την οικονομική ανάπτυξη του Μαυροβουνίου. Επίσης, το εθνικό πάρκο της αρχαίας πόλης του Βουθρωτού στη Νότια Αλβανία, απέναντι από την Κέρκυρα, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 1992, προσελκύει κάθε χρόνο στη Νότια Αλβανία πάνω από 200.000 επισκέπτες υψηλού οικονομικού επιπέδου. Οι επισκέπτες αυτοί ξοδεύουν χρήματα σε ολόκληρη την τοπική οικονομία αντί να περιορίζονται σε ένα θέρετρο.

Στην αγγλόφωνη έκδοση της «Καθημερινής» της περασμένης Τρίτης, τέθηκε η υπόνοια ότι η οικογένεια Ρότσιλντ επιχείρησε να σταματήσει τις επενδύσεις στην Αλβανία, απέναντι από την Κέρκυρα. Μια τέτοια εκτίμηση είναι απλώς λανθασμένη: το Ιδρυμα Βουθρωτού (Butrint Foundation) έχει εργαστεί με υπευθυνότητα για πάνω από είκοσι χρόνια για να προστατεύσει το Βουθρωτό και να το καταστήσει έναν σημαντικό τόπο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ο αριθμός των επισκεπτών έχει τετραπλασιαστεί τα τελευταία δέκα χρόνια. Το Βουθρωτό δέχεται περίπου το 20% των συνολικών επισκέψεων μεταξύ όλων των τόπων πολιτισμού στην Αλβανία. Πρόκειται για ένα σημαντικό επίτευγμα που έχει προωθήσει τον τουρισμό και την οικονομική ανάπτυξη σε κλίμακα που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί όταν το έργο ξεκινούσε, σε μια εποχή που πολύ λίγοι γνώριζαν ή νοιάζονταν για την Αλβανία.

Μπορούμε να διδαχθούμε από το μακροπρόθεσμο όραμα που υπηρέτησαν διαδοχικοί πρωθυπουργοί της Αλβανίας για την προστασία του φυσικού οικοσυστήματος που περιβάλλει το Βουθρωτό. Η προνοητικότητά τους είναι εμφανής σε κάθε επισκέπτη και είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι μελλοντικές γενιές Αλβανών μπορούν να έχουν τη σιγουριά ότι ο εθνικός θησαυρός τους βρίσκεται σε καλά χέρια.

Οι εργολάβοι πίσω από την επένδυση στον Ερημίτη δεν έχουν ένα τέτοιο όραμα. Αλλά έχουν ισχυρή πολιτική υποστήριξη στα υψηλότερα επίπεδα της ελληνικής κυβέρνησης. Ο Αδωνις Γεωργιάδης, υπουργός Ανάπτυξης, τον οποίο γνώρισα πέρυσι σε ένα γεύμα στη Νέα Υόρκη, έχει τη σεβαστή εντολή να προσελκύσει όσο γίνεται περισσότερες άμεσες ξένες επενδύσεις σε μια σκληρά δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία. Εκ πρώτης όψεως, μια ανάπτυξη μαζικού τουρισμού ύψους 120 εκατομμυρίων ευρώ στη βορειοανατολική Κέρκυρα καλύπτει αυτά τα ζητούμενα.

Ωστόσο, η επένδυση στον Ερημίτη δεν θα λειτουργήσει ποτέ. Η περιφερειακή υποδομή δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσει τον μαζικό τουρισμό στη βορειοανατολική Κέρκυρα, ενώ ο Ερημίτης απέχει πολύ από το μικρό αεροδρόμιο του νησιού. Ακόμη και ο κύριος δρόμος προς τα βόρεια είναι μονόδρομος σε κάποια σημεία. Οι επενδυτές έχουν υποσχεθεί ότι το ξενοδοχείο θα παραμείνει ανοιχτό όλο τον χρόνο. Κανένας αξιόπιστος διαχειριστής ξενοδοχείων δεν θα συμφωνήσει σε αυτό.

Δυσκολεύομαι να δω πώς αυτό το συγκρότημα μπορεί να ανταγωνιστεί σήμερα τις αντίστοιχες τουρκικές τουριστικές επενδύσεις σε θέρετρα που πωλούν φτηνές βίλες και διαμερίσματα λίγα μόλις λεπτά από μεγάλα διεθνή αεροδρόμια, όταν μάλιστα η τουρκική λίρα έχει μόνο εφέτος υποτιμηθεί κατά ένα εντυπωσιακό 25% έναντι του ευρώ. Η επιτυχία της Ελλάδας στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού, σε πλήρη αντίθεση με την Τουρκία, παρέχει σε αυτή την κυβέρνηση μια ευκαιρία που εμφανίζεται μόνο μία φορά σε μια γενιά για να δείξει ότι απομακρύνεται από τη μονοδιάστατη υποστήριξη του μαζικού τουρισμού και κατευθύνεται προς ένα πιο πράσινο και βιώσιμο πρότυπο που ταιριάζει πολύ περισσότερο με την εποχή της COVID-19.

Μακροπρόθεσμα, αυτό θα είναι πολύ πιο κερδοφόρο και πιο φιλικό προς το φυσικό περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες. Ταιριάζει επίσης άψογα με το νέο πρόγραμμα «χρυσής βίζας» που η Ελλάδα ετοιμάζεται να εισαγάγει το 2020.

Ο πατέρας μου είχε το όραμα να φέρει την οικογένειά του στη βορειοανατολική Κέρκυρα πριν από περισσότερα από πενήντα χρόνια. Η απόφαση αυτή ήταν ένας μικρός παράγοντας που συνέβαλε στη δημιουργία μιας ζωντανής τοπικής οικονομίας, μιας μικρής έκρηξης στην αγορά ακινήτων και στη διατήρηση ενός ισορροπημένου οικοσυστήματος. Θα έλεγα ότι αυτό είναι ακριβώς το είδος του αναπτυξιακού προτύπου που χρειάζεται η Ελλάδα στα νησιά και τις ακτές της για να συμπληρώσει τη γεωργία και τη βιομηχανία της. Η ανάπτυξη του Ερημίτη βάσει του ισχύοντος σχεδίου θα θέσει σε κίνδυνο ό,τι έχει επιτευχθεί στη βορειοανατολική Κέρκυρα τα τελευταία 50 χρόνια.

* Ο κ. Ναθάνιελ Ρότσιλντ είναι διευθύνων σύμβουλος (CEO) της Volex plc, εταιρείας κατασκευών με έδρα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

** Σημείωση της «Καθημερινής»: Η γιαγιά του Ναθάνιελ Ρότσιλντ από την πλευρά του πατέρα του ήταν η Μπάρμπαρα Χάτσινσον, η οποία παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον ζωγράφο Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα.

Η κατοικία Ρότσιλντ στη βόρεια Κέρκυρα οικοδομήθηκε σταδιακά από το 1969. Για δύο δεκαετίες βρισκόταν εκεί το σπίτι του Χατζηκυριάκου-Γκίκα και της Μπάρμπαρα Χάτσινσον. Ο θετός παππούς στον οποίο αναφέρεται ο κ. Ρότσιλντ ήταν ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας.