Το κείμενο της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα στην εκδήλωση για το Νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας

Καλησπέρα σε όλες και σε όλους. Η αλήθεια είναι ότι η εκδήλωσή μας για παρουσίαση της πρότασής μας για το νέο ΕΣΥ, είχαμε φροντίσει να συμπέσει με την ολοκλήρωση ενός χρόνου από την έναρξη της πανδημίας στη χώρα μας.

Δεν είχαμε ωστόσο συνυπολογίσει ότι στον ένα χρόνο θα είμαστε για μια ακόμη φορά, στο σημείο μηδέν, ότι σήμερα που μιλάμε, τα νοσοκομεία της Αττικής παρά τα μεγάλα λόγια περί ενίσχυσής τους, για 3η φορά το τελευταίο χρόνο, είναι ξανά στο κόκκινο.

Και ας μη ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο πέμπτο συνεχόμενο μήνα λοκντάουν και παρόλα αυτά η Αττική κινδυνεύει να ζήσει ό,τι η Θεσσαλονίκη τον περασμένο Νοέμβρη.

Οι ευθύνες τις κυβέρνησης είναι προφανείς. Ωστόσο, σήμερα δεν είμαστε εδώ για να καταγγείλουμε τις προφανείς ευθύνες, αλλά για να προτείνουμε δομικές λύσεις.

Εδώ και έναν χρόνο η ζωή μας άλλαξε δραματικά. Άλλαξε η καθημερινότητά μας, τα συναισθήματά μας αλλά και η ιεράρχηση των αναγκών και των αξιών μας.

Ο φόβος για την απώλεια της ζωής έγινε κυρίαρχο συναίσθημα. Και αν μία λέξη κυριαρχεί, είναι η λέξη «υγεία»! Ο Αισχύλος πριν χιλιάδες χρόνια έγραψε ότι η υγεία με την ασθένεια είναι «γείτονες σε μεσοτοιχία». Ωστόσο, τον τελευταίο χρόνο, είναι σαν να έπεσε ο μεταξύ τους τοίχος.

Η απειλή της ασθένειας μπήκε στο σπίτι του καθενός και της καθεμιάς μας. Και η προστασία της υγείας έγινε το πρώτο αίτημα, το βασικό ζητούμενο σε όλο τον πλανήτη.

Στη χώρα μας, η πανδημία λειτούργησε σαν μεγεθυντικός φακός. Φώτισε τις διαχρονικές ανεπάρκειες του Συστήματος Υγείας και ανέδειξε ξεχασμένες αλλά πολύ βασικές υγειονομικές ανάγκες. Ο μεγεθυντικός αυτός φακός, ανάγκασε ακόμα και αυτούς που μέχρι χθες απαξίωναν το ΕΣΥ, να ανακαλύψουν τη σημασία του και να αντικρίσουν την αλήθεια κατάματα: χωρίς ισχυρό και αποτελεσματικό σύστημα Δημόσιας Υγείας, καμία κοινωνία δεν μπορεί να είναι δίκαιη και ασφαλής, χωρίς ισότητα στη φροντίδα, χωρίς αλληλεγγύη στους ευάλωτους, χωρίς δικαιοσύνη στην ιεράρχηση των αναγκών, καμία κοινωνία δε μπορεί να προσφέρει το αίσθημα της σιγουριάς και της ασφάλειας στα μέλη της.

Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια κυριάρχησε η αντίληψη του λιγότερου κράτους παντού, ακόμη και στο χώρο της υγείας. Η πανδημία όμως με οδυνηρό τρόπο μας έκανε να αναλογιστούμε ξανά ότι υπάρχουν όρια στη κυριαρχία της αγοράς. Η ανθρώπινη ζωή, για παράδειγμα, δε μπορεί να υπόκειται στους κανόνες της, διότι η αξία της είναι ανεκτίμητη, δεν αποτιμάται. Δεν είναι στατιστικό μέγεθος σε ισολογισμούς κερδών και απωλειών. Η αξία της ζωής, δε μπορεί παρά να είναι πάνω από τα κέρδη. Γι' αυτό και παντού στον κόσμο, τις μέρες της κρίσης, πλούσιοι και φτωχοί, προσέτρεξαν στις δομές των δημόσιων συστημάτων υγείας για να γιατρευτούν.

Δομές όμως που είχαν για χρόνια απαξιωθεί, που ήταν για χρόνια υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτούμενες, στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης ή, ακόμη χειρότερα, στο όνομα πολιτικών επιλογών για την ιδιωτικοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης.

Αυτές τις σκοπιμότητες και αυτές τις επιλογές πληρώσαμε ακριβά τον χρόνο που πέρασε και συνεχίζουμε να τις πληρώνουμε ακόμη και σήμερα. Η πανδημία βρήκε ένα ΕΣΥ αποδυναμωμένο, παρόλο που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να επουλώσει κάποιες από τις πληγές των μνημονίων, υλοποιώντας ένα διαφορετικό πολιτικό σχέδιο και θέτοντας ως κεντρική προτεραιότητα τον στόχο της καθολικής κάλυψης υγείας και της επιβίωσης της δημόσιας περίθαλψης, με προσλήψεις, με την ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων καθώς και με ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας με τη δημιουργία 127 Τοπικών Μονάδων Υγείας σε όλη τη χώρα.

Οι παρεμβάσεις αυτές έδωσαν μια μικρή ανάσα. Αν η πανδημία μας έβρισκε χωρίς αυτές, η κατάσταση θα ήταν εντελώς εκτός ελέγχου. Ωστόσο, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι παρεμβάσεις αυτές δε μπόρεσαν να καλύψουν τις μεγάλες αδυναμίες του συστήματος.

Από την αρχή της υγειονομικής κρίσης μέχρι σήμερα, πάνω από 6.500 συμπολίτες μας δυστυχώς έχασαν τη ζωή τους. Αν είχαμε ένα αποτελεσματικό και αξιόπιστο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας, πολλοί από αυτούς θα είχαν προσέλθει πιο έγκαιρα στα νοσοκομεία και η εξέλιξη της υγείας τους μπορεί να ήταν διαφορετική.

Αν είχαμε επάρκεια σε γιατρούς και νοσηλευτές και ικανοποιητικό αριθμό κλινών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, δεν θα χρειαζόταν τα νοσοκομεία μας να μετατραπούν σχεδόν αποκλειστικά σε νοσοκομεία COVID να θεραπεύουν σχεδόν αποκλειστικά ασθενείς COVID και να γίνεται επιλογή ασθενών που θα χειρουργηθούν.

Αυτή η εικόνα, ενός συστήματος υγείας που ξεπέρασε κατά πολύ τα όριά του και που αν κρατιέται, κρατιέται χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ανθρώπων του, είναι μια ζωντανή πραγματικότητα έναν χρόνο τώρα και κανείς δεν μπορεί να τη διαψεύσει. Όπως και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί σήμερα ότι είναι άχρηστα τα δημόσια νοσοκομεία και καλό είναι να γκρεμίσουμε κάνα δυο, όπως έλεγαν ορισμένοι πολιτευτές και δημοσιογράφοι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης πριν από τις εκλογές του ’19.

Ενδεχομένως και κανείς σήμερα δεν θα έχει το θάρρος να επαναφέρει στο τραπέζι τα σχέδια μετατροπής δημόσιων νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου για τη καλύτερη σύμπραξη με ιδιώτες, που ήταν το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Ωστόσο, είμαι βέβαιος ότι πολύ σύντομα, ίσως την πρώτη κιόλας μέρα μετά την έξοδο από την πανδημία, κάποιοι θα ξεχάσουν εύκολα όλα αυτά που μας φανέρωσε η ίδια η πραγματικότητα και θα ξεχάσουν, διότι είναι ζήτημα αξιών και προτεραιοτήτων. Αν αξία μας είναι ο άνθρωπος, αν αξία μας είναι η ζωή, ή αξία μας είναι το κέρδος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θέτει σήμερα σε δημόσια διαβούλευση το κρίσιμο δίλημμα, τη κρίσιμη διαχωριστική γραμμή της επόμενης ημέρας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στον κόσμο. Και παίρνουμε θέση : Η Υγεία αποτελεί ύψιστο δημόσιο αγαθό.

Η δυνατότητα πρόσβασης για όλους τους πολίτες σε αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας, αποτελεί δείκτη δικαιοσύνης σε κάθε κοινωνία.

Όραμά μας είναι να το κάνουμε πράξη για κάθε Ελληνίδα και για κάθε Έλληνα και αυτό απαιτεί σχέδιο, απαιτεί βούληση, απαιτεί γνώση. Απαιτεί ριζική αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας της χώρας. Απαιτεί ένα νέο ΕΣΥ.

Σήμερα, λοιπόν, ως δημοκρατική δύναμη ευθύνης, αλλά και ως η επόμενη κυβέρνηση αυτού του τόπου, ανακοινώνουμε δημόσια το σχέδιό μας για την Υγεία.

Το νέο ΕΣΥ δεν είναι απλά μια προγραμματική δέσμευση: είναι εθνική επιταγή. Είναι η κορυφαία μας πολιτική προτεραιότητα για τα επόμενα χρόνια. Ένα νέο ΕΣΥ με αξία τη ζωή, που θα εμπνέει σιγουριά, αξιοπιστία και κύρος, που θα σέβεται τις προτεραιότητες και τα όρια κάθε πολίτη, που θα αντιμετωπίζει κάθε ασθενή ανάλογα με τις ανάγκες του και όχι ανάλογα με το πορτοφόλι του.

Το ΕΣΥ αποτέλεσε, στις αρχές της δεκαετίας του '80, μια κορυφαία πολιτική επιλογή και απόφαση που άλλαξε τον χάρτη της Υγείας στη χώρα μας.

Σαράντα χρόνια μετά και αφού διαδοχικές κυβερνήσεις και κυρίως οι επιλογές των μνημονίων το αποδυνάμωσαν, δεν αρκεί να δίνουμε μάχες οπισθοφυλακής, διορθώνοντας κάθε φορά ό,τι διέλυσε η προηγούμενη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση.

Ήρθε η ώρα να το επανασχεδιάσουμε και να το χτίσουμε ξανά, γνωρίζοντας πια καλά τις αδυναμίες, τις παθογένειες αλλά και τις δυνατότητές του. Τολμάμε να σχεδιάσουμε ξανά, τολμάμε να το σχεδιάσουμε σωστά. Τολμάμε να προτείνουμε μια μικρή επανάσταση στον χώρο της Υγείας.

Ένα νέο ΕΣΥ που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων των πολιτών ισότιμα, που να ενισχύει τα νοσοκομεία και όλες τις δημόσιες δομές, που να δίνει έμφαση στην ποιότητα των υπηρεσιών υγείας, που να οδηγεί σε καθοριστική μείωση των ιδιωτικών δαπανών υγείας, να αντιστρέφει το brain drain των νέων γιατρών - επιστημόνων που εγκαταλείπουν τη χώρα και διαπρέπουν σε νοσοκομεία του εξωτερικού, που να δίνει οριστικό τέλος στη σπατάλη, στη διαφθορά και τις «άτυπες πληρωμές», που να αναδιανέμει τους πόρους υπέρ της υγείας και κατά των μεσαζόντων της, που να διασφαλίζει την αξιοπρέπεια του ασθενούς και του υγειονομικού προσωπικού.

Τα θεμέλια του σχεδίου μας βασίζονται σε τρεις συγκεκριμένους άξονες:

Ο πρώτος άξονας είναι ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο με τους εργαζόμενους στον χώρο της Υγείας, γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικό προσωπικό. Αυτή η μεταξύ μας συμφωνία θεωρεί τους εργαζόμενους θεμέλιο λίθο του νέου ΕΣΥ. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει μεταρρύθμιση.

Προϋπόθεση για την ενίσχυση του συστήματος αποτελεί η γενναία αύξηση των απολαβών των εργαζόμενων στον χώρο της δημόσιας υγείας. Αλλά και η πολύ αυστηρή τήρηση των νόμων απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς.

Ο δεύτερος άξονας είναι η γενναία αύξηση των οικονομικών πόρων του συστήματος, ώστε αυτοί σε βάθος τετραετίας να εναρμονιστούν με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι σήμερα στο 7% του ΑΕΠ.

Πριν όμως από αυτά, κατά το πρώτο έτος του νέου ΕΣΥ, προβλέπεται μία ένεση ζωής ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ από τον εθνικό προϋπολογισμό και επιπλέον 1 δισ. από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ο απαραίτητος οικονομικός χώρος για τη μεγάλη αυτή μεταρρύθμιση.

Ο τρίτος άξονας του σχεδίου μας είναι η αναδιανομή των οικονομικών πόρων εντός του συστήματος. Η αύξηση των δαπανών δεν είναι από μόνη της ικανή συνθήκη. Αν δεν θέλουμε να σπαταλήσουμε αλλά να επενδύσουμε πόρους, πρέπει να σχεδιάσουμε ένα άλλο μοντέλο αξιοποίησής τους.

Γι' αυτό είναι απαραίτητη η εσωτερική ανακατανομή των πόρων με βάση τις διεθνείς οικονομικές μελέτες και πρακτικές. Πόροι που θα αξιοποιούνται για περισσότερες και καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες.

Το νέο ΕΣΥ είναι ένα πρόγραμμα συγκροτημένο, κοστολογημένο, με πρόβλεψη για κάθε επιμέρους ζήτημα. Γι’ αυτό, θα μου επιτρέψετε, χωρίς να σας κουράσω με πολλές λεπτομέρειες, να αναφερθώ επιγραμματικά στα πέντε κομβικά σημεία του σχεδίου μας.

Σημείο πρώτο: Οι ανθρώπινοι πόροι. Το ανέφερα και πριν. Επίκεντρο στο νέο ΕΣΥ είναι ο άνθρωπος. Ο ασθενής από τη μία, αλλά και ο εργαζόμενος στο Σύστημα Υγείας από την άλλη. Γιατί για να έχει παρόν και μέλλον το ΕΣΥ, πρέπει να δώσουμε προοπτική στους ανθρώπους του, αλλά και σε αυτούς που θέλουμε να το στελεχώσουν.

Το σχέδιό μας προβλέπει:

Άμεση πρόσληψη 5.500 μόνιμων υγειονομικών που αποχώρησαν από το σύστημα τον τελευταίο χρόνο (σε συνθήκες πανδημίας μάλιστα!) χωρίς να αντικατασταθούν.

Πρόσληψη επιπλέον 10.000 μόνιμων υγειονομικών σε βάθος τριετίας.

Μονιμοποίηση στο ΕΣΥ του συνόλου του υγειονομικού προσωπικού που έδωσε τη μάχη της πανδημίας στη πρώτη γραμμή.

Αυτόματη προκήρυξη όλων των κενών οργανικών θέσεων στο ΕΣΥ

Ειδικά κίνητρα για την προσέλκυση γιατρών ΕΣΥ στις άγονες και νησιωτικές περιοχές

-Αναδιαμόρφωση του μισθολογίου του ιατρικού προσωπικού, ώστε ο εισαγωγικός μισθός για τον πρωτοδιόριστο γιατρό να είναι τα 2.000 ευρώ.

Αναλογικές αυξήσεις των μισθών για το μη ιατρικό, υγειονομικό προσωπικό.

Ένταξη όλων των εργαζόμενων στο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών.

Το δεύτερο σημείο αυτής της –επιτρέψτε μου την έκφραση- επανάστασης με σχέδιο στον χώρο της Υγείας, έχει να κάνει με την γενναία ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας αλλά και της Δευτεροβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Ως προς την Πρωτοβάθμια Φροντίδα, για την οποία δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση θέλω να επισημάνω:

Τον τριπλασιασμό δομών Τοπικών Μονάδων Υγείας. Από τις 127 που λειτουργούν σήμερα, πάμε στις 380 σε ολόκληρη τη χώρα.

Την εδραίωση του θεσμού του οικογενειακού γιατρού σε όλη την επικράτεια και για κάθε οικογένεια, για όλους τους πολίτες.

Τη λειτουργία ανά δήμο Πολυδύναμων Κέντρων Υγείας.

Το Δίκτυο Ολοκληρωμένης κατ' οίκον Φροντίδας.

Οι Κινητές Ομάδες Υγείας, που αφορούν κυρίως τους κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών και η Σχολική Υγειονομική Φροντίδα, με τη συγκρότηση των Σχολικών Ομάδων Φροντίδας Υγείας με ειδικευμένους παιδοψυχολόγους και νοσηλευτές στα σχολεία της χώρας, συμπληρώνουν τις παρεμβάσεις μας, τις δομικές παρεμβάσεις μας για την ενίσχυση την καθοριστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Στη Δευτεροβάθμια Φροντίδα Υγείας οι παρεμβάσεις μας περιλαμβάνουν:

Η Ανάπτυξη κρεβατιών στις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας με βάση τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Η λειτουργική επάρκεια των νοσοκομείων της περιφέρειας ώστε να αποφεύγεται η μεγάλη μετακίνηση ασθενών προς τα κεντρικά νοσοκομεία.

Στην ανάπτυξη νέων νοσοκομειακών δομών (ογκολογικά, καρδιοχειρουργικά, παιδιατρικά) με κριτήριο τη νοσηρότητα και την απουσία ανάλογων μονάδων σε μεγάλες γεωγραφικές περιφέρειες.

Η επιχειρησιακή ολοκλήρωση του ΕΚΑΒ, με πανελλαδικό δίκτυο διακομιδής ασθενών με χερσαία, εναέρια αλλά και πλωτά μέσα.

Τρίτο κομβικό σημείο της μεταρρύθμισης είναι η φαρμακευτική πολιτική. Με εγγυημένη πρόσβαση όλων των ασθενών στις σύγχρονες φαρμακευτικές θεραπείες, με στήριξη της εγχώριας έρευνας, με καθοριστική μείωση της συμμετοχής στο φάρμακο για τους χρόνια πάσχοντες.

Τέταρτο κομβικό σημείο είναι ο ΕΟΠΥΥ: Με διεύρυνση των παρεχόμενων υπηρεσιών για το σύνολο του πληθυσμού, με πλήρη κάλυψη των ανασφάλιστων πολιτών σε υγειονομικό υλικό για χρόνιες ασθένειες, γιατί όπως δεν κάνει διακρίσεις η ασθένεια, έτσι δεν κάνει διακρίσεις και η πολιτεία απέναντι στον ασθενή, με κάλυψη νέων υπηρεσιών, όπως η οδοντιατρική φροντίδα για παιδιά και ενήλικες.

Έρχομαι στο πέμπτο κομβικό σημείο του νέου ΕΣΥ, που είναι οι Εθνικές Οριζόντιες Στρατηγικές για ένα νέο Χάρτη Υπηρεσιών Υγείας.

Και πρώτα απ’ όλα, αξιοποιώντας τα διδάγματα της πανδημίας, η αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας της χώρας, με έμφαση στην πρόληψη και στην προαγωγή της Υγείας, με συγκρότηση σύγχρονου μηχανισμού επιδημιολογικής επιτήρησης αυτό που λείπει σήμερα, με αποκέντρωση των υπηρεσιών του ΕΟΔΥ και ανάπτυξη των περιφερειακών εργαστηρίων Δημόσιας Υγείας, με ενίσχυση της ιατρικής της εργασίας, της επαγγελματικής και περιβαλλοντικής υγείας, με φροντίδα υγείας για τους ευάλωτους πληθυσμούς.

Δεύτερο: Ένα Εθνικό Σχέδιο για την αναβάθμιση των υποδομών του συστήματος υγείας, είναι το σχέδιο «Φιλόδημος» για την Υγεία, έτσι το ονομάζουμε. Που μεταξύ άλλων προβλέπει: αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό της ξενοδοχειακής υποδομής και του εξοπλισμού των νοσοκομείων, υλικοτεχνική αναβάθμιση των Κέντρων Υγείας της περιφέρειας, δημιουργία νέων νοσοκομείων εκεί όπου διαπιστωμένα υπάρχει ελλιπής υγειονομική κάλυψη, όπως στην Ανατολική Αττική και τη Δυτική Θεσσαλονίκη, επαναλειτουργία όλων των Νοσοκομείων που έκλεισαν από την κυβέρνηση Σαμαρά στις δύσκολες εποχές, παραδείγματος χάριν το πρώην Λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα και στη Θεσσαλονίκη, ή το Παναγία στη Καλαμαριά. Τέλος, υπαγωγή του Ερρίκος Ντυνάν στο υπουργείο Υγείας, μια προσπάθεια που ξεκινήσαμε εμείς στα χρόνια της διακυβέρνησής μας, παρά τις αντιδράσεις που είχαμε βρει τότε από παράγοντες του οικονομικού συστήματος.

Τρίτο: Στρατηγικό Σχέδιο ψηφιοποίησης των υπηρεσιών Υγείας, κρίσιμο θέμα. Που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: καθολική εφαρμογή του Ατομικού Ηλεκτρονικού Φακέλου και ψηφιακή διασύνδεση όλων των δημόσιων δομών υγείας.

Τέταρτο: Εξειδικευμένες στρατηγικές που θα υλοποιηθούν με ανάπτυξη του δημόσιου συστήματος υγείας, σε τομείς που μέχρι σήμερα η παρουσία του ήταν ανεμική. Όπως για παράδειγμα στρατηγικές για τον καρκίνο, για τη φυσική ιατρική και αποκατάσταση, για τη γηριατρική, για την αναπαραγωγική υγεία, για την ανάπτυξη κοινοτικών υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, για την ολιστική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων παλαιότερων και νεώτερων.

Φίλες και φίλοι, σας περιέγραψα σε αδρές γραμμές ένα σχέδιο, το οποίο δεν προέκυψε στα κομματικά γραφεία, αλλά στους χώρους της ευθύνης. Εκεί όπου δρουν οι άνθρωποι του χώρου της Υγείας, εκεί όπου κρίνεται η ανθρώπινη ζωή, εκεί που γίνονται τα θαύματα.

Ένα πρόγραμμα που συνδιαμορφώθηκε με τους φορείς και τους επιστήμονες που έχουν τη γνώση και τη γνώμη για το πώς πρέπει να είναι η δημόσια Φροντίδα Υγείας στον 21ο αιώνα.

Ένα πρόγραμμα που είναι ανοικτό στη κριτική, στις παρατηρήσεις και στη συμβολή όλων.

Στόχος μας είναι μια φιλόδοξη όσο όμως και αναγκαία μεταρρύθμιση για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η βασική μας δέσμευση σήμερα είναι ότι θα ακούσουμε και θα συνδιαμορφώσουμε με τους ανθρώπους της Υγείας το νέο ΕΣΥ που, μετά τη περιπέτεια της πανδημίας, είναι φανερό πως αποτελεί κοινωνική και εθνική επιταγή.

Έναν τέτοιον διάλογο ξεκινάμε σήμερα και είμαι ευτυχής που έχουμε μαζί μας διακεκριμένους επιστήμονες, εργαζόμενους και εκπροσώπους ασθενών από τον χώρο της υγείας, για να κουβεντιάσουμε μαζί, πάνω σε ένα πρόγραμμα που έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Γιατί κάθε άνθρωπος μετράει. Κανένας δεν μένει πίσω, καμία ζωή δεν περισσεύει.

Η θέση ενός κράτους στον παγκόσμιο χάρτη του 21ου αιώνα είναι σύμφυτη με τη θέση της Δημόσιας Υγείας σε αυτό. Είναι ευθύνη του σύγχρονου κράτους η ανθρώπινη ζωή. Είναι αποστολή του σύγχρονου κράτους ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας που να προσφέρει ποιοτικές και αποτελεσματικές υπηρεσίες, να σέβεται τον άνθρωπο, να παρέχει ισότητα πρόσβασης σε όλους τους πολίτες.

Η Υγεία είναι το πεδίο της πράξης, της καθημερινής μάχης. Είναι όμως και το πεδίο όπου αποκτούν εφαρμογή και νόημα τα οράματα, οι ιδέες και οι αξίες της Προοδευτικής Παράταξης. Γιατί δεν υπάρχει δικαιοσύνη σήμερα, αν δεν υπάρχει δικαιοσύνη στην Υγεία. Γιατί δεν υπάρχει δημοκρατία σήμερα, αν δεν υπάρχει δημοκρατία στην Υγεία.

Το νέο ΕΣΥ, λοιπόν, είναι η μεγάλη πρόκληση για τους προοδευτικούς ανθρώπους αυτής της χώρας. Είναι η μεγάλη πρόκληση για τη προοδευτική διακυβέρνηση. Είναι οι αξίες μας στην πράξη.

Σας ευχαριστώ.

Επισυνάπτονται οι κάρτες που προβλήθηκαν στην εκδήλωση:

https://drive.google.com/drive/folders/1qCWtLIFG4j_LILYOmmn8kQuGhOeAEwn4?usp=sharing