Ραζβάν Λουτσέσκου: «Γι' αυτό έφυγα από τον ΠΑΟΚ»

Ραζβάν Λουτσέσκου:  Η αλήθεια είναι πως ο πρώην τεχνικός του ΠΑΟΚ έφυγε αρκετά αιφνιδιαστικά τον περασμένο Ιούνιο για τη Σαουδική Αραβία και την Αλ Χιλάλ, αλλά ούτε ο ΠΑΟΚ ξέχασε αυτόν, ούτε αυτός τον ΠΑΟΚ! Στο διάστημα, που μεσολάβησε, δεν αναφέρθηκε ποτέ στους λόγους, που τον οδήγησαν στην απόφαση, να ανακοινώσει ένα απόγευμα Πέμπτης, την πρόθεσή του να φύγει από τον ΠΑΟΚ.

Αυτή την εποχή, που η αθλητική δραστηριότητα έχει σταματήσει κι ο Λουτσέσκου αποφάσισε να ανοίξει την καρδιά του σε αθλητική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης.

-Πώς αντιμετωπίζεις όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση με τον κορονοϊό; Τι κάνεις όλη μέρα;

«Το πρωί θα σηκωθώ και θα πιω τον καφέ μου, όπως πάντα! Στη συνέχεια θα διαβάσω ηλεκτρονικές αθλητικές εφημερίδες! Θέλω να δω πως ετοιμάζεται η νέα ημέρα του ποδοσφαίρου από την UEFA και τις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες. Πιστεύω ότι θα υπάρξει μία κοινή απόφαση. Στη συνέχεια κάνω γυμναστική κι έπειτα θα δω κάποια ταινία. Επίσης, έχω και τέσσερις γάτες στο σπίτι, οπότε ασχολούμαι και μαζί τους».

-Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο κατέκτησες το νταμπλ με τον ΠΑΟΚ και στη συνέχεια και το Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας. Περίμενες ποτέ μια τέτοια χρονιά στην καριέρα σου;

«Να σημειώσω πως το περσινό ήταν το δεύτερο νταμπλ που κατέκτησα με τον ΠΑΟΚ. Πήραμε το νταμπλ και τη σεζόν 2017-2018, αλλά μας το κλέψανε! Δεν πρέπει κανείς να το ξεχάσει αυτό. Ιδιαίτερα στην Αθήνα είμαι σίγουρος ότι θυμούνται όσα έκαναν. Πρέπει να έχουν τύψεις για όσα έκαναν και να ζήσουν με αυτές. Όσον αφορά αυτό που με ρώτησες, ναι, ήταν μία φοβερή σεζόν για εμένα!»

-Ποιες είναι οι ποδοσφαιρικές διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σαουδική Αραβία;

«Δεν ξέρω αν είναι σωστό να συγκρίνω τις δύο χώρες, είτε ποδοσφαιρικά, είτε γενικότερα. Μιλάμε για τελείως διαφορετικές κουλτούρες και κανόνες. Στη Σαουδική Αραβία επιτρέπονται μόνο 7 ξένοι σε κάθε ομάδα, ωστόσο για να τους φέρουν οι ομάδες στο πρωτάθλημά τους πληρώνουν πραγματικά πολλά χρήματα. Στην Ελλάδα, υπάρχουν αρκετοί ξένοι σε κάθε ομάδα, αλλά αποκτούνται σαφώς με πολύ λιγότερα χρήματα.

Θα έλεγα πως οι ξένοι ποδοσφαιριστές που έρχονται στο πρωτάθλημα της Σαουδικής Αραβίας είναι σαφώς πιο ποιοτικοί. Φυσικά, εννοώ για τις ακριβές μεταγραφές που γίνονται. Βέβαια και στον ΠΑΟΚ υπάρχουν ποιοτικοί παίκτες και στον Ολυμπιακό και στην ΑΕΚ. Επίσης εδώ οι γηγενείς παίκτες είναι αρκετά ταλαντούχοι.

Το ποδόσφαιρο εδώ είναι γεμάτο συναίσθημα και ένταση. Μπορεί σε έναν αγώνα να προηγείσαι με 2-0 ή 3-0, αλλά δεν είσαι σίγουρος ότι θα κερδίσεις. Όλα μπορούν να αλλάξουν σε μία στιγμή. Η ψυχολογία την ώρα του αγώνα παίζει μεγάλο ρόλο στους αγώνες του πρωταθλήματος της Σαουδικής Αραβίας. Στο ελληνικό πρωτάθλημα θα έλεγα πως υπάρχει περισσότερη... ισορροπία, σε ότι αφορά τους αγώνες».

-Από θέματα ατμόσφαιρας πως είναι τα γήπεδα;

«Η ομάδα μου, η Αλ Χιλάλ παίζει πάντα με την έδρα της γεμάτη από κόσμο και δημιουργείται μια όμορφη ατμόσφαιρα. Εντάξει η γεμάτη Τούμπα είναι το κάτι άλλο, αλλά κι εδώ είναι ωραία!»

-Η ζωή πώς είναι στη Σαουδική Αραβία σε σχέση με την Ελλάδα;

«Στην Ελλάδα νιώθεις σαν να είσαι μόνιμα σε διακοπές. Ο καιρός, οι άνθρωποι σε κάνουν να νιώθεις πιο χαλαρός. Εδώ είναι λίγο πιο δύσκολα, αλλά σαφώς είναι καλύτερα από αυτό που περίμενα. Πριν έρθω είχα ακούσει διάφορες ιστορίες, αλλά τελικά δεν ισχύουν. Υπάρχει ελευθερία και εδώ! Ωστόσο, η Ελλάδα είναι μία πολύ ωραία χώρα για να ζει κάποιος».

-Πρόσφατα μπήκες στη δεκάδα των καλύτερων προπονητών του κόσμου. Πώς ένιωσες γι’ αυτό; Ή δεν έδωσες και τόση σημασία;

«Δεν του έδωσα και τόση σημασία, να σου πω την αλήθεια! Εντάξει, ναι, είναι κάτι όμορφο, γιατί σημαίνει πως έκανα καλή δουλειά. Ωστόσο, αυτό έγινε, τελείωσε και συνεχίζουμε παρακάτω. Πάντως, αυτή η διάκριση ήρθε σε μία δύσκολη περίοδο για εμένα».

-Αν υπάρχει μία ερώτηση που γίνεται καθημερινά από τον κόσμο του ΠΑΟΚ είναι το γιατί έφυγε ο Λουτσέσκου από την ομάδα του. Αλήθεια, γιατί έφυγες;

«Η θητεία μου στον ΠΑΟΚ ήταν κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ! Στον ΠΑΟΚ ένιωσα πραγματικά ευτυχισμένος, αλλά υπήρξαν και σκληρές και δύσκολες στιγμές. Στο τέλος της περασμένης σεζόν δεν είχα στο μυαλό μου να φύγω. Είχα ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο και ήθελα να το τιμήσω. Μετά τον τελικό κόντρα στην ΑΕΚ, στο ΟΑΚΑ και τη νίκη που μας έδωσε το νταμπλ, η Αλ Χιλάλ, μου έκανε πρόταση. Όταν μου τη μετέφεραν οι μάνατζερ μου, Γιώργος και Δημήτρης τους είπα, ότι δεν θέλω να φύγω από την ομάδα και πως είχα ακόμα ένα χρόνο συμβολαίου με την ομάδα.

Όταν τελείωσε η σεζόν όλοι... πετούσαν από τη χαρά τους και μιλούσαν για το Τσάμπιονς Λιγκ. Θέλω να πω πολλά ευχαριστώ στον Ιβάν Σαββίδη, αλλά και στον Γιώργο, όμως πρέπει να σημειώσω πως εκείνη η περίοδος δεν πήγε, όπως θα ήθελα εγώ! Υπήρχαν αρκετές κουβέντες για τις ανανεώσεις παικτών και δεν βρήκα κανένα τρόπο για να τους πείσω να μείνουν οι Σάκχοφ και Κάνιας. Βέβαια, υπήρχε και η ιστορία με τον Σέρτζιο Ολιβέιρα, αλλά κατανοώ πως η ρήτρα που είχε στην Πόρτο ήταν πραγματικά πολύ μεγάλη και δεν ήταν στο χέρι μας να τον κρατήσουμε».

-Γιατί επέμενες τόσο με τον Κάνιας και τον Σάκχοφ;

«Ήθελα να κρατήσω έστω έναν εκ των Κάνιας και Σάκχοφ. Εξήγησα σε όλους, πως ακόμα και νέους μέσους να φέρουμε το να έχουν δίπλα τους κάποιον από την περσινή ομάδα θα ήταν καλό και για αυτούς. Οι καινούργιοι θα καταλάβαιναν τη φιλοσοφία και την τακτική, που είχε το γκρουπ. Ο Μαουρίσιο, ήταν τραυματίας, ο Μίσιτς είχε μόλις 4 μήνες στην ομάδα και δεν είχε εγκλιματιστεί τελείως.

Η σύνδεση μεταξύ άμυνας και επίθεση είχε χαθεί. Οι παίκτες που θα έρχονταν θα έπρεπε να εγκλιματιστούν αμέσως και να είναι έτοιμοι να παίξουν σε αγώνες... φωτιά για τo Τσάμπιονς Λιγκ. Αν δούμε τους αγώνες του ΠΑΟΚ με τον Άγιαξ και τη Σλόβαν, ίσως τελικά και να είχα δίκιο... Όταν μου είπαν ότι δεν θα μείνει ούτε ο Σάκχοφ, ούτε ο Κάνιας, τότε ήταν η στιγμή που αποφάσισα πως δεν μπορώ να μείνω στο ΠΑΟΚ. Βέβαια, καταλαβαίνω πως αυτό είναι το ποδόσφαιρο».

-Με την οικογένεια Σαββίδη τι επικοινωνία είχατε;

«Θέλω να πω ότι και με τον Ιβάν Σαββίδη και τον Γιώργο, είχα πολύ καλή επικοινωνία. Από την πρώτη ημέρα που ήρθα με προστάτευσαν. Μην ξεχνάμε πως όταν πρωτοήρθα στον ΠΑΟΚ η μεγάλη μάζα του κόσμου δεν με υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες. Θυμάμαι μετά από τον αγώνα με τον Απόλλων Σμύρνης που είχαμε μείνει στο 0-,0 πως με προστάτεψε ο Ιβάν. Πιο συγκεκριμένα, διοργάνωσε ένα δείπνο με όλη την ομάδα και πήρε το λόγο λέγοντας: «Ο Ραζβάν είναι ο προπονητής σας. Όποιος δεν τον ακολουθήσει ή δεν τον υπακούσει θα τεθεί εκτός ομάδας».

Είναι φοβερό, να βλέπεις ότι σε στηρίζει με τέτοιο ξεκάθαρο και απόλυτο τρόπο ο ιδιοκτήτης μιας ομάδας… Επίσης μετά τον αγώνα, που δεν έγινε με τον Ολυμπιακό, αλλά και το κλεμμένο πρωτάθλημα κόντρα στην ΑΕΚ, παλέψαμε όλοι μαζί για τον ΠΑΟΚ. Λειτουργήσαμε σα μια ψυχή. Αυτό δεν ξεχνιέται ποτέ».

-Θεωρείς πώς το timing ήταν σωστό; Έφυγες δύο μέρες πριν την προετοιμασία!

«Μα σου είπα δεν ήθελα να φύγω! Έφυγα γιατί δεν με άκουγαν για το θέμα που σου ανέλυσα πιο πάνω. Αν δεν έφευγα ίσως να έκανα κακό στον ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω αν θα είχα το ίδιο κίνητρο με πριν».

-Έχεις επαφές σήμερα με κανέναν από τον ΠΑΟΚ;

«Ναι, φυσικά και έχω. Μιλάω κάποιες φορές με τον Μάκη Γκαγκάτση, με τη Μαρία Γκοντσάρεβα, αλλά και τον φίλο μου τον Κυριάκο!»

-Με τον Ιβάν Σαββίδη πότε μίλησες τελευταία φορά;

«Με τον Ιβάν δεν έχουμε μιλήσει από τότε που έφυγα. Τελευταία φορά μίλησα μέσω μηνυμάτων με τον Γιώργο Σαββίδη, όταν ανέλαβα την Αλ Χιλάλ».

-Γενικά είσαι ένας πολύ συναισθηματικός άνθρωπος. Αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στην κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στην ΑΕΚ, μετά το κλεμμένο πρωτάθλημα και την κατάκτηση αήττητου του πρωταθλήματος, κρίνοντας με βάση μόνο το συναίσθημα, ποιο θα επέλεγες;

«Είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις. Στον τελικό κόντρα στην ΑΕΚ ήταν πολύ σημαντικό να κερδίσουμε! Υπήρχε φοβερή πίεση, όλοι θέλαμε και ονειρευόμασταν το πρωτάθλημα και τελικά το κερδίσαμε μέσα στο γήπεδο. Ωστόσο κανείς δεν σεβάστηκε πως τα δώσαμε όλα, και μας το έκλεψαν. Εκείνη η σεζόν ήταν δύσκολη. Ξεκινήσαμε χωρίς προετοιμασία, στην αρχή δεν ήμαστε τόσο καλοί, αλλά τελικά καταφέραμε να βρεθούμε στην πρώτη θέση και να κρίνονται όλα από εμάς.

Δεν μπορώ να ξεχάσω όσα έγιναν. Υπήρξαν παίκτες του Ολυμπιακού που μου είπαν πως ήρθαν στη Θεσσαλονίκη για να μην παίξουν ποδόσφαιρο! Ήξεραν πως αν έμπαιναν στο γήπεδο για να παίξουν δεν μπορούσαν να με κερδίσουν και έτσι οργανώθηκε όλο αυτό που είδαμε εκείνο το βράδυ. Ήταν πολύ σκληρό ότι έγινε και για μένα και για τους παίκτες και για όλους στον ΠΑΟΚ! Ήμαστε πρωταθλητές και σε μια στιγμή μας πήραν το τρόπαιο από τα χέρια μας με αποφάσεις που πάρθηκαν στο παρασκήνιο και ανάρμοστους τρόπους»

-Βλέπω ότι ακόμη δεν μπορείς να το ξεχάσεις!

«Ήταν οργανωμένο σχέδιο όλο αυτό! Πόσες ομάδες στην ιστορία πέρασαν κάτι τέτοιο; Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο καμία. Θυμάμαι πως πήγαμε να παίξουμε εκείνο τον τελικό στο ΟΑΚΑ και είχαμε τεράστια πίεση μετά τα όσα έγιναν. Θέλαμε να κερδίσουμε και να δείξουμε σε όλη την Ελλάδα ποιος ήταν ο πραγματικός πρωταθλητής. Διαλέγω λοιπόν αυτό το Κύπελλο ως το πιο σημαντικό τρόπαιο που κέρδισα στην Ελλάδα.

Πριν μερικές ημέρες μίλησα στη Ρουμανία και όταν ρωτήθηκα για τους πιο σημαντικούς αγώνες που έχω δώσει απάντησα πως πρώτος είναι ο τελικός του Ασιατικού Τσάμπιονς Λιγκ, δεύτερος ο αγώνας Κυπέλλου με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ μετά το κλεμμένο πρωτάθλημα και τρίτος ο αγώνας με τον Ολυμπιακό πέρυσι στην Τούμπα, που ουσιαστικά εκεί κατάλαβαν όλοι ότι θα είμαστε εμείς οι πρωταθλητές».

-Η φιλία σου με τον Κυριάκο Κυριάκο είναι γνωστή. Πλέον επέστρεψε και πάλι στον ΠΑΟΚ. Θες να κάνεις ένα σχόλιο για αυτό;

«Είμαι χαρούμενος για τον Κυριάκο, αλλά και τον ΠΑΟΚ! Ο Κυριάκος είναι ένας άνθρωπος που έχει να δώσει πολλά στην ομάδα. Είναι πολύ έξυπνος άνθρωπος, αλλά και μαχητής. Έχει φρέσκες ιδέες και αγαπάει την ομάδα! Η άποψη μου είναι πως μπορεί να βοηθήσει στην επιπλέον προστασία του ΠΑΟΚ στα media».

-Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου, να κάθεται και πάλι κάποια στιγμή στον πάγκο του ΠΑΟΚ στο μέλλον;

«Πραγματικά δεν ξέρω… Τι να σου πω… Το μέλλον δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει, οπότε δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Ο ΠΑΟΚ θα είναι για πάντα στην ψυχή μου! Θα τον αγαπάω για όλη μου τη ζωή αυτόν τον σύλλογο. Έζησα φανταστικές στιγμές σε αυτή την ομάδα.Ο τίτλος που μας έκλεψαν θα μπορούσε να είναι ο μοναδικός τίτλος στη ζωή μου. Ωστόσο, δεν ήταν! Η Θεσσαλονίκη, ο κόσμος, η ομάδα με έκαναν να νιώθω σαν το σπίτι μου. Κανείς δεν ξέρει ποιο θα είναι το δικό μου μέλλον ή του ΠΑΟΚ. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα πετύχω εγώ ή ο ΠΑΟΚ στο μέλλον και τι μονοπάτια μας επιφυλάσσει η ζωή»