Σωκράτης Κόκκαλης: Σαν σήμερα ξεκίνησε η ωραιότερη ερυθρόλευκη ιστορία του κόσμου
Σωκράτης Κόκκαλης: Σαν σήμερα πριν από 28 χρόνια, Μεγάλη Πέμπτη της 15ης Απριλίου 1993, ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέλαβε την προεδρία της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Όσα έγιναν εκείνη την ημέρα έμελλε να σηματοδοτήσουν την αρχή της δημιουργίας μιας αυτοκρατορίας . Ο αείμνηστος Σταύρος Νταϊφάς παρέδωσε τη σκυτάλη στον άνθρωπο που από τις 12 Ιουνίου 1991 που μπήκε στο μπάσκετ και από το 1992 που μπήκε στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ ενσάρκωσε τις ελπίδες και τα όνειρα εκατομμυρίων φίλων και οπαδών του Ολυμπιακού που έζησαν τα πέτρινα χρόνια.
[caption id="attachment_1587833" align="alignnone" width="481"] Ο Σωκράτης Κόκκαλης υποδέχεται τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό[/caption]
Αποπλήρωσε χρέη 7 δισεκατομμυρίων δραχμών, έφερε παίκτες που ακόμα δείχνουμε τα κατορθώματά τους στο youtube στα παιδιά μας, κατέκτησε 12 Πρωταθλημάτα, 5 Κυπέλλα, 4 Nταμπλ και 3 Σούπερ Καπ στο Ποδόσφαιρο, καθώς και 5 Πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 2 Νταμπλ και 1 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μπάσκετ, έφτιαξε γήπεδο, προπονητικό κέντρο και κυρίως ανεξίτηλες αναμνήσεις.
[caption id="attachment_1587775" align="alignnone" width="347"] Το εξώφυλλο της εφημερίδας «Φως των Σπορ» την Μ. Παρασκευή 16 Απριλίου 1993[/caption]
Ο εφιάλτης κρατούσε χρόνια. Με ήττες μέσα στο Καραΐσκάκη από τον Αθηναϊκό, την Παναχαική και την Τσερνομόρετς, με επεισόδια σχεδόν σε κάθε παιχνίδι εντός έδρας, με κυνήγι από θεούς και δαίμονες εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, με διαιτητικές σφαγές και μπλόκα. Με τους αντίπαλους σέντερ φορ να γλιστρούν στα ντους των αποδυτηρίων και να κερδίζουν πέναλτι , με κορνέδες στο Ρέντη και την απειλή του υποβιβασμού. Και μετά η λύτρωση. Μια παρατεταμένη χαρά για χρόνια. Τα καλύτερά μας χρόνια. Με έναν πρόεδρο που ονειρεύεται κάθε φίλαθλος.
[caption id="attachment_1587783" align="alignnone" width="565"] Η «Αθλητική Ηχώ» κάνει πρωτοσέλιδο την ανάληψη της προεδρίας από τον Σωκράτη Κόκκαλη αξιολογώντας και δικαίως την είδηση ως εξόχως ανησυχητική για το αναγνωστικό της κοινό[/caption]
Τι ήθελες; Να σε σέβονται και να μην είσαι θύμα εντός και εκτός γηπέδων; Σε θωράκισε. Τον καλύτερο διαθέσιμο προπονητή; Πάρτον. Παίκτες από τη Μπαρτσελόνα ή την Εθνική Βραζιλίας; Νάτοι. Γήπεδο; Ορίστε. Νταμπλ; 4. Τον Μαραντόνα; Τον Πελέ; Στους έφερνε. Κι αν έπαιζαν ακόμα, θα στους έφερνε και στο αεροδρόμιο και μετά για εργομετρικά. Final four και ευρωπαϊκά στο μπάσκετ; Τα ζούσες. Κομμένη η καζούρα από τους Παναθηναϊκούς φίλους σου; Κομμένη. Για χρόνια. Δεν είναι τυχαίο που σε ένα επικό χιουμοριστικό βίντεο που κυκλοφορεί ακόμα στο youtube ένας υποτίθεται πικραμένος Παοκτσής τηλεφωνεί στον Άγιο Βασίλη να πει τα παράπονά του, τον χαρακτηρίζει «ερυθρόλευκο Άγιο Βασίλη» και βαφτίζει τον Άγιο«παιδί του Κόκκαλη».
[caption id="attachment_1587824" align="alignnone" width="525"] Το 2003 ο Σωκράτης Κόκκαλης ζήτησε από τους φίλους του Ολυμπιακού να γραφτούν μέλη για να δυναμώσει ο σύλλογος. Η ανταπόκριση ήταν μεγαλειώδης, αφού τα μέλη έφτασαν αμέσως στις 66.000[/caption]
[caption id="attachment_1587851" align="alignnone" width="573"] Κατακτητής της κορυφής του ευρωπαϊκού μπάσκετ στη Ρώμη το 1997[/caption]
Αυτός ήταν ο Κόκκαλης για όσους Ολυμπιακούς δεν πρόλαβαν λόγω ηλικίας την προεδρία του. Ένας «ποδοσφαιρικός Άγιος Βασίλης». Όταν μάλιστα γελούσε δημόσια με αυτό το χοχοχο δεν ήθελε και πολύ να μπερδευτείς και να του γράψεις γράμμα τις γιορτές ως πιτσιρικάς Ολυμπιακός . Σε μια εποχή που ο πρόεδρος έβαζε και δεν έβγαζε λεφτά από την ομάδα. Που κάθε μέρα συζητούσαμε ποιος θα έρθει και ποιος θα αγοραστεί και όχι ποιος θα φύγει και πόσο θα πουληθεί. Που οι αντίπαλοι ήταν δυνατοί. Με παικταράδες κι αυτοί. Και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
[caption id="attachment_1587802" align="alignnone" width="303"] 25 Μαϊου 1997 ο Σωκράτης Κόκκαλης σηκώνει το πρώτο από τα 12 πρωταθλήματα της θητείας του[/caption]
[caption id="attachment_1587822" align="alignnone" width="511"] Ιούλιος 1999 - Ο Σ. Κόκκαλης φωτογραφίζεται με τα μεταγραφικά αποκτήματα από Μπαρτσελόνα και Πόρτο, Ζιοβάνι Ντα Σίλβα και Ζλάτκο Ζάχοβιτς αντίστοιχα[/caption]
Αλλά και τώρα που μεγάλωσες τι να πρωτοανασύρεις από το συρτάρι των αναμνήσεων του νεαρού εαυτού σου εκείνης της εποχής; Την φιέστα με την Καβάλα τον Μάιο του 97 μια εβδομάδα αφού απολύθηκες από φαντάρος; Τις νίκες δια πυρός και σιδήρου γιατί «όλοι λυσσούσαν να σε κερδίσουν», την τρομερή μπάλα που είδες σε τόσα ματς κι ας θυμάσαι περισσότερο εκείνο το αλησμόνητο 1-0 επί του Άγιαξ στο ΟΑΚΑ με το γκολ του Γκόγκιτς; Τα μαγικά του Ζιοβάνι; Τα φάουλ πέναλντι του Ριβάλντο;
[caption id="attachment_1587803" align="alignnone" width="504"] Η αδυναμία του Προέδρου αλλά και του κόσμου του Ολυμπιακού Μάγος Ζιοβάνι[/caption]
[caption id="attachment_1587804" align="alignnone" width="461"] Ο Βίτορ Μπόρμπα Φερέιρα ή αλλιώς Ριβάλντο, 21 Ιουλίου 2004 ήρθε στην Ελλάδα προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στον "ερυθρόλευκο" κόσμο, που ένα χρόνο πριν έλεγε στον Σωκράτη Κόκκαλη "πρόεδρε, πρόεδρε σε παρακαλώ, φέρε τον Ριβάλντο στον Ολυμπιακό" και εκείνος έκανε το όνειρό πραγματικότητα την σεζόν της επιστροφής στο νεότευκτο "Γ. Καραϊσκάκης"[/caption]
Το 1-4 στη Λεωφόρο; Την αριστερή πτέρυγα που πέταγε φωτιές με τους δύο καραφλούς; Τον μουντιαλικό Καρεμπέ αλλά και την αδυναμία σου τον Τάσο Πάντο; Τη νίκη στον ημιτελικό του Τελ Αβίβ; Τον Πάσπαλιε; Το 6-2 με τη Λεβερκούζεν στη Ριζούπολη; Το πρωτάθλημα στη Ριζούπολη; Τις φιέστες; Τον Ρίβερς και τη Ρώμη; Την «υπερκούπωση»; Το ψαλίδι του Αλεξανδρή στη φιέστα με την Πάρμα το 2002 που σε έκανε να φύγεις στο ημίχρονο γιατί ένιωσες ποδοσφαιρικά χορτασμένος;
[caption id="attachment_1587805" align="alignnone" width="485"] Το πρωτάθλημα στο μπάσκετ με Πάσπαλιε και Ιωαννίδη τον Μάιο του 93[/caption]
[caption id="attachment_1587806" align="alignnone" width="449"] 19 Ιουνίου 2003 Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σωκράτης Κόκκαλης, δίπλα στη μακέτα του νέου Σταδίου Καραίσκάκη. Ένα χρόνο αργότερα ήταν έτοιμο[/caption]
Την πρώτη φορά που μπήκες στο Καραισκάκη το καλοκαίρι του 2004 χωρίς να ψάχνεις φελιζόλ για να κάτσεις; Ακόμα και τις δυο φορές μόνο που δάκρυσες. Το 94 με τον Κορνέλιους Τόμπσον και το 99 με τον Κόντε που σας το υπογράφω δεν φταίει ο Ελευθερόπουλος αλλά εκείνος ο δαιμονισμένος αέρας. Και να κλείσω το συρτάρι προσωρινά... Πόσες αναμνήσεις. Και πόσα ευχαριστώ για κάθε μία από αυτές. Και πόσες έχετε και σεις που διαβάζετε και δεν έγραψα για τις δικές σας.
[caption id="attachment_1587807" align="alignnone" width="256"] Με τον Ντιέγκο Μαραντόνα που έγινε μέλος του Ολυμπιακού στις 16 Ιανουαρίου 2005.[/caption]
[caption id="attachment_1587808" align="alignnone" width="431"] Μέλος του Ολυμπιακού και ο Πελέ στις 12 Μαΐου 2005[/caption]
[caption id="attachment_1587809" align="alignnone" width="379"] Τον Ιούνιο του 2008 παρουσιάζεται ως νέος προπονητής ο Ερνέστο Βαλβέρδε μετέπειτα τεχνικός της Μπαρτσελόνα[/caption]
[caption id="attachment_1587813" align="alignnone" width="485"] Νταμπλ με Γεωργάτο Τζόρτζεβιτς[/caption]
Ξέρετε όμως τι ξεχωρίζει την περίπτωση του προέδρου του Ολυμπιακού Σωκράτη Κόκκαλη από οποιονδήποτε άλλον διοικητικό ηγέτη; Το πόσο πολύ τον αγάπησε και τον αγαπά ο κόσμος και η εξέδρα της ομάδας. Έγινε σύνθημα. Στίχος στις προσδοκίες και τα όνειρα κάθε οπαδού. Τραγούδι, σίγουρο πάντα, πως θα συνόδευε νίκες και τίτλους. Και αυτή η παρακαταθήκη δεν μπορεί να θαμπώσει όσα χρόνια και αν περάσουν. Μέρος αυτής της παρακαταθήκης είναι οι τίτλοι, τα έργα, αλλά και η εξασφάλιση της συνέχειας του συλλόγου το 2010.
[caption id="attachment_1587848" align="alignnone" width="326"] Ο πρόεδρος Σωκράτης Κόκκαλης με τον αρχηγό των τίτλων Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς[/caption]
[caption id="attachment_1587819" align="alignnone" width="253"] Στα γραφεία της Πλατείας Αλεξάνδρας που εκσυγχρονίστηκαν στον Πειραιά[/caption]
Κι όλα αυτά γιατί εκείνη τη Μεγάλη Πέμπτη του 1993, ο Σωκράτης Κόκκαλης άρχιζε να γράφει ιστορία, την ωραιότερη ερυθρόλευκη ιστορία του κόσμου...