Πρωτομαγιά Άιρτον Σένα: 26 χρόνια που η Formula 1 έγινε φτωχότερη [vids & pics]

Πρωτομαγιά Άιρτον Σένα: Μία ημερομηνία σαν την σημερινή έχει την δική της βαρυσήμαντη ιστορία. Ή καλύτερα ιστορίες. Γιατί σαν σήμερα, το 1994, ένας μύθος της Formula 1 άφησε την τελευταία του πνοή. Ο λόγος για τον αείμνηστο Άιρτον Σένα.

Το καταραμένο γκραν πρι στο Σαν Μαρίνο

Βρισκόμαστε στο γκραν πρι της Formula 1 στο Σαν Μαρίνο, στην Ιμολα.Ο τρεις φορές πρωταθλητής (1988, 1990, 1991) Άιρτον Σένα, στον 7ο γύρο της κούρσας, βγαίνει από μια στροφή (Ταμπουρέλο την ονόμαζαν) και καρφώνεται με το μονοθέσιό του στον τοίχο με 233 χιλιόμετρα την ώρα, όπως έδειξαν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα οι μετρήσεις.

Το ιατρικό τιμ συγκλονισμένο σπεύδει στα συντρίμμια του μονοθέσιου, απεγκλωβίζει τον Βραζιλιάνο πιλότο, οποίος χάσει άφθονο αίμα και ο σφυγμός του είναι εξαιρετικά αδύναμος. Ο γιατρός τού κάνει απευθείας τραχειοτομή και ζητάει να μεταφερθεί στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Αργότερα, ο ίδιος γιατρός εκμυστηρεύεται ότι κατάλαβε πως ο Σέννα δεν είχε ελπίδες να ζήσει. Έπρεπε απλώς να πιστέψουν όλοι σε ένα θαύμα που δεν έγινε ποτέ.

Πάνω από τον βαριά τραυματισμένο στο κεφάλι Σένα είχε βρεθεί και ο διάσημος τότε Αγγλος νευροχειρουργός Σιντ Γουότκινς. Ο Γουότκινς ήταν φίλος με τον Σένα. Λίγη ώρα μετά το τρομακτικό ατύχημα είπε στους ρεπόρτερ: «Όταν τον έβγαλα από το κόκπιτ και τον ακούμπησα στο έδαφος, μου έκανε ένα νεύμα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Δεν είμαι θρήσκος. Νομίζω όμως ότι εκείνη τη στιγμή βγήκε η ψυχή από το σώμα του».

Ο Βραζιλιάνος, στα 34 του, έχασε τη ζωή του στο καταραμένο εκείνο γκραν πρι της Ιμολα. Την προηγούμενη μόλις μέρα, το Σάββατο, κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών, είχε χάσει τη ζωή του ο Αυστριακός πιλότος Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ. Μια μηχανική βλάβη στα φρένα και στο μπροστινό τμήμα του μονοθέσιου τον έστειλε πάνω σε τοίχο, μια στροφή μετά από εκείνη που σκότωσε τον Σένα.

O Σένα ήθελε να αφιερώσει τη νίκη στον Ράτζενμπεργκ

Η πιο συγκινητική στιγμή ήταν όταν έβγαλαν τον Σένα από το όχημά του για να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Οι διασώστες βρήκαν στο κάθισμα του Σένα μια αυστριακή σημαία. Την είχε μαζί του με σκοπό, εφόσον κέρδιζε τον αγώνα ή ανέβαινε στο βάθρο, να την υψώσει, τιμώντας τη μνήμη του Ράτζενμπεργκερ. Η μοίρα ξέρει να παίζει παράξενα παιχνίδια. Να γράφει… σενάρια που δεν τα βάζει ανθρώπου νους.

Το κακό είχε ξεκινήσει από την Παρασκευή. Ένας άλλος οδηγός, ο επίσης Βραζιλιάνος Ρούμπινς Μπαρικέλο, είχε ατύχημα που τον έστειλε στο νοσοκομείο με σπασμένη μύτη και χέρι. Ο Σένα ήταν ο πρώτος που έτρεξε να τον βοηθήσει και ο πρώτος άνθρωπος που αντίκρισε ο Μπαρικέλο όταν ανέκτησε τις αισθήσεις του.

Το 1994 ήταν η χρονιά που ο Σένα άφησε τη MacLaren για να πάει στη Williams, παίρνοντας τη θέση του Αλέν Προστ που αποχώρησε. Πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς, στις δοκιμές στο Εστορίλ, ο Σένα είπε ότι είχε αρνητικά συναισθήματα για το νέο του μονοθέσιο. «Δεν νιώθω άνετα μέσα του. Κάτι είναι λάθος. Δεν μου προσφέρει την αυτοπεποίθηση που πρέπει και αυτό με αγχώνει». Τότε κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει πόσο προφητικά ήταν τα λόγια του. Ούτε καν ο ίδιος.

Η κηδεία του Σένα μεταδόθηκε ζωντανά από τη βραζιλιάνικη τηλεόραση, ενώ υπολογίστηκε ότι περίπου 3.000.000 άτομα πλημμύρισαν τους δρόμους του Σάο Πάολο για να τιμήσουν τη μνήμη του. Στον τάφο του υπάρχει η επιγραφή: «Τίποτα δεν μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Θεού».

Οι ευθύνες

Η δίκη για να αποδοθούν ευθύνες ολοκληρώθηκε ύστερα από 14 ολόκληρα χρόνια, χωρίς ουσιαστικά να βρεθεί ένοχος. Η αναφορά των τεχνικών για το τι μπορεί να πήγε στραβά από τεχνικής άποψης ξεπέρασε τις 600 σελίδες. Υπεύθυνος δεν βρέθηκε. Δημοσιογραφικές αναφορές εκείνης της εποχής έδιναν μεγάλη σημασία στην πίεση που ένιωθε, ειδικά σε εκείνον τον αγώνα, ο Σένα.

Οι λόγοι ήταν αρκετοί:

• Ο τραυματισμός πριν από 48 ώρες του συμπατριώτη του Μπαρικέλο.
• Ο θάνατος του Ράτζενμπεργκερ στα δοκιμαστικά την προηγούμενη μέρα.
• Το κακό του ξεκίνημα στη σεζόν, που τον είχε αφήσει 20 βαθμούς πίσω.
• Τα προβλήματα με το μονοθέσιο, τα οποία είχε αναφέρει δημόσια. 5. Το γεγονός ότι δεν τον αποδέχονταν οι γονείς της τότε συντρόφου του, Αντριάν Γκαλιστό.

Ο Σένα ήταν καθολικός, βαθιά θρησκευόμενος. Όπως είχε πει η αδερφή του Βιβιάν, το πρωί της ημέρας που σκοτώθηκε διάβασε ένα απόσπασμα από τη Βίβλο για να ηρεμήσει μετά από όσα είχαν συμβεί. «Ελαβε το ωραιότερο δώρο, τον Θεό τον ίδιο», κατέληξε η Βιβιάν.

Είχε κάνει πολλές δωρεές σε ιδρύματα, κυρίως για φτωχά παιδιά. Μετά το θάνατό του δημιουργήθηκε το Ιδρυμα Άιρτον Σένα, το οποίο προσφέρει ευκαιρίες, σε πολλούς τομείς, σε άπορα παιδιά και νέους.

Όταν ήταν κι εκείνος νέος, προτίμησε το όνομα Σένα, που ήταν της μητέρας του, αντί του Ντα Σίλβα, του πατέρα του, που χρησιμοποιούν όλοι. «Ήθελε να είναι ξεχωριστός, το Ντα Σίλβα είναι πολύ συνηθισμένο», εξήγησε η αδερφή του. Ο Σένα τα κατάφερε. Ήταν πράγματι ένας ξεχωριστός άνθρωπος.

Αναλυτικά το βιογραφικό του:

21/3/1960-1/5/1994

Τόπος Καταγωγής: Σάο Πάολο

Εθνικότητα: Βραζιλιάνος

Ντεμπούτο: 25/3/1984 – Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία

Πρώτη νίκη: 21/4/1985 – Εστορίλ, Πορτογαλίας

Τελευταία νίκη: 7/11/1993 - Αδελαΐδα, Αυστραλία

Τίτλοι (3): 1988, 1990, 1991

Ο Σένα με αριθμούς:

(Χρονιά, Θέση/Βαθμοί, Ομάδα, Ομόσταυλος)

1984 (9ος)/ 13 (Toleman) Στέφαν Γιόχανσον, Τζόνι Κεσότο

1985 (4ος)/ 38 (Lotus) Έλιο ντε Ανγκελίς

1986 (4ος)/ 55 (Lotus) Τζόνι Ντάμφρις

1987 (3ος)/ 57 (Lotus) Σατορού Νακαγίμα

1988 (1ος)/ 90 (McLaren) Αλέν Προστ

1989 (2ος)/ 60 (McLaren) Αλέν Προστ

1990 (1ος)/ 78 (McLaren) Γκέρχαρντ Μπέργκερ

1991 (1ος)/ 96 (McLaren) Γκέρχαρντ Μπέργκερ

1992 (4ος)/ 50 (McLaren) Γκέρχαρντ Μπέργκερ

1993 (2ος)/ 73 (McLaren) Μίκα Χάκινεν, Μίκαελ Αντρέτι

1994 (Williams) Ντέιμον Χιλ

Όλες οι νίκες του:

1. (21/4/85, Εστορίλ – Πορτογαλία)

2. (15/9/85, Σπα – Βέλγιο)

3. (13/4/86, Χερέθ – Ισπανία)

4. (22/6/86, Ντιτρόιτ – ΗΠΑ)

5. (31/5/87, Μόντε Κάρλο – Μονακό)

6. (21/6/87, Ντιτρόιτ – ΗΠΑ)

7. (1/5/88, Ίμολα – Σαν Μαρίνο)

8. (12/6/88, Μόντρεαλ – Καναδάς)

9. (19/6/88, Ντιτρόιτ – ΗΠΑ)

10. (10/7/88, Σίλβερστοουν, Μεγ. Βρετανία)

11. (24/7/88, Χόκενχαιμ – Γερμανία)

12. (7/8/88, Ουγκαρόρινγκ – Ουγγαρία)

13. (28/8/88, Σπα – Βέλγιο)

14. (30/10/88, Σουζούκα – Ιαπωνία)

15. (23/4/89, Ίμολα – Σαν Μαρίνο)

16. (7/5/89, Μόντε Κάρλο – Μονακό)

17. (28/5/89, Πόλη του Μεξικό)

18. (30/7/89, Χόκενχαιμ – Γερμανία)

19. (27/8/89, Σπα – Βέλγιο)

20. (1/10/89, Χερέθ – Ισπανία)

21. (11/3/90, Φοίνιξ – ΗΠΑ)

22. (27/5/90, Μόντε Κάρλο – Μονακό)

23. (10/6/90, Μόντρεαλ – Καναδάς)

24. (29/6/90, Χόκενχαιμ – Γερμανία)

25. (26/8/90, Σπα – Βέλγιο)

26. (9/9/90, Μόντσα – Ιταλία)

27. (10/3/91, Φοίνιξ – ΗΠΑ)

28. (24/3/91, Ίντερλάγος – Βραζιλία)

29. (28/4/91, Ίμολα – Σαν Μαρίνο)

30. (12/5/91, Μόντε Κάρλο – Μονακό)

31. (11/8/91, Ουγκαρόρινγκ – Ουγγαρία)

32. (25/8/91, Σπα – Βέλγιο)

33. (3/11/91, Αδελαΐδα – Αυστραλία)

34. (31/5/92, Μόντε Κάρλο – Μονακό)

35. (16/8/92, Ουγκαρόρινγκ – Ουγγαρία)

36. (13/9/92, Μόντσα – Ιταλία)

37. (28/3/93, Ίντερλάγος – Βραζιλία)

38. (11/3/93, Ντόνινγκτον Παρκ – Ευρώπη)

39. (23/5/93, Μόντε Κάρλο – Μονακό)

40. (24/10/93, Σουζούκα – Ιαπωνία)

41. (7/11/93, Αδελαΐδα – Αυστραλία)

Οι ατάκες του:

«Η νίκη είναι σαν φάρμακο και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα έρθω δεύτερος ή τρίτος».

«Όταν βγαίνεις δεύτερος, είσαι ο πρώτος από εκείνους που έχασαν».

«Οι αγώνες και ο ανταγωνισμός είναι στο αίμα μου. Είναι όλη μου η ζωή. Αυτό θα το κάνω όλη μου τη ζωή και θα είναι πάνω από όλα τα άλλα».

«Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ασήμαντα ατυχήματα σε αυτό το σπορ».

«Πιστεύω ότι το 1994 θα είναι μια χρονιά με πολλά ατυχήματα. Θα ρισκάρω και θα πω ότι θα είμαστε τυχεροί εάν δεν συμβεί κάτι».

«Φυσικά και σκέφτομαι τι θα γίνει όταν σταματήσω να κερδίζω. Αλλά εμένα μου αρέσει να κερδίζω».

«Εάν έχεις βάλει ένα στόχο στη ζωή σου, δεν παίζει ρόλο εάν είσαι φτωχός ή πλούσιος. Εάν δουλεύεις σκληρά και πιστεύεις στο Θεο τότε θα πετύχεις στη ζωή σου».

«Το ξέρω ότι είναι αδύνατο να κερδίζεις συνεχώς. Ελπίζω ότι η ήττα δεν θα έρθει στον ερχόμενο αγώνα».

«Κάθε οδηγός πρέπει να βελτιώνεται. Όλοι έχουν ένα όριο. Εμένα το όριο μου είναι λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους πιλότους».

«Ψάχνω πάντα να βρω κάτι παραπάνω από τον εαυτό μου. Θέλω πάντα να κάνω το επόμενο βήμα προσπαθώντας να βελτιωθώ και να πάω σε έναν άλλο κόσμο, διαφορετικό. Έναν κόσμο που δεν ήμουν πριν».

«Είναι μοναχικό το να οδηγείς ένα μονοθέσιο».