Ο Νίκος Αναστόπουλος λέει ιστορίες για τον Νίκο Αλέφαντο και τον Ολυμπιακό
Ο Νίκος Αναστόπουλος για το Νίκο Αλέφαντο και τη γνωριμία τους:
«Ήμουν παιδάκι, τον γνώρισα το 1973 ήταν προπονητής στο Ρουφ και εκεί αγωνιζόταν ένας αγαπημένος μου θείος που δεν υπάρχει πια ο Μίμης Ντουνιάς. Πήγαινα και τον έβλεπα. Την επόμενη χρονιά πήγε στα Γιάννενα και τον πήρε μαζί του. Παρακολουθούσα και εκεί τα παιχνίδια. Μία φορά το 1976 στον ΟΦΗ νομίζω ήταν, τον πιάνει ο Ντουνιάς και του λέει για ένα πιτσιρικά με ταλέντο. Εμένα. Με τα πολλά ήρθε να με δει. Τότε δίναμε με την εθνική νέων βραδινά παιχνίδια στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μόλις τελειώνει το ματς με το γνωστό του στυλ ο Αλέφαντος αρχίζει στον θείο να λέει "Είσαι εγκληματίας δεν μου είχες πει τίποτα. Θα τον πάρω δεν ξέρεις από μπάλα" και διάφορα τέτοια»
Για το 1983 που ο Αλέφαντος πρωτοπήγε στον Ολυμπιακό:
«Ας τα πούμε τώρα. Έχουν φύγει οι άνθρωποι. Μπορούμε. Προπονητής μας ήταν ο Χέερ. Στην Ευρώπη ήμασταν καλοί αλλά στο πρωτάθλημα λες και είχαμε πάθει καθίζηση. Με φωνάζει ο Νταϊφάς. «Τι λες να κάνουμε; Δεν πάει το πράγμα μου αναλύει». Του απαντώ «θέλεις να με ακούσεις; Να πάρουμε προπονητή τον Αλέφαντο». Εκεί ο Νταϊφάς έδειξε πώς πάγωσε. Ίσως δεν περίμενε να του πω αυτό αλλά σίγουρα μετά το σκέφτηκε. Στην προπόνηση βρήκα τον Γιάννη Γούναρη πολύ καλό φίλο και του είπα ότι «αν σε ρωτήσει ο Πρόεδρος να του πεις για Αλέφαντο» έτσι και έγινε. Ήρθε ο Αλέφαντος στον Ολυμπιακό η κατάσταση βελτιώθηκε αλλά ο στόχος του πρωταθλήματος δεν επιτεύχθηκε ήμουν και ντεφορμέ εγώ εκείνη τη σεζόν».
[caption id="attachment_1643111" align="alignnone" width="837"] 172647[/caption]
Η Πάντειος και το Οτομπιάνκι
«Κάποτε για να θυμηθώ και άλλα μου έλεγε πως έχει περάσει στην Πάντειο του λέω «Που είναι;» Σκέφτεται. Συνεχίζω. «Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας» και λέει «Ναι ρε γίγαντα...» αλλά δεν είχε περάσει ούτε απέξω και κάναμε πλάκα με αυτά. Απίστευτες ιστορίες.
Παίζαμε με τη δόξα Δράμας και είπε στον συγχωρεμένο τον Αλμπερτσεν «Εσύ θα φεύγεις με diesel»
Ή κάτι που συνέβη με τον Τάκη μακροδημήτρη στον Πανιώνι. ο Αλέφαντος είχε ένα Autobianchi και μετά την προπόνηση περνούσε από την Ομόνοια. Ο μακροδημήτρης το ήξερε. Και κάποτε τον ρώτησε. «Κύριε Νίκο πάτε στην Ομόνοια; Να έρθω;» ο Αλέφαντος ήταν σύμφωνος και στο δρόμο όταν τους έπιασε φανάρι λέει ο Δημήτρης «πως με είδες στο ματς;» «Θέλεις την αλήθεια;» «Ναι» λέει ο παίκτης «Ήσουν υστερείσας διακριθείς».
Για την τελευταία του θητεία στον Ολυμπιακό το 2004 όταν χάθηκε ο τίτλος
«Εγώ ήμουν στην Κέρκυρα. Μου έλεγε συνεχώς πήγαινε θα είμαι και εγώ μαζί σου. Δεν έγινε. Ένιωσε όμως μεγάλη αδικία. Στερήθηκε τον τίτλο πίστευε πάντα πως τον αδίκησε ο Δούρος και δεν κατέκτησε ένα πρωτάθλημα ήταν ένα απωθημένο που δεν έφυγε ποτέ. Και το άξιζε. Χωρίς καμία αμφιβολία κατά τη γνώμη μου.
Ο Αλέφαντος είναι ένας τόμος στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου ένας προπονητής που δεν κατέκτησε κάποια κορυφή αλλά βρέθηκε επί σειρά ετών στην κορυφογραμμή της συνείδησής του κόσμου Αυτό είναι το σπουδαιότερο»