Μόρια - Μάρτιος 2020: Λέσβος Κλειστή Δομή προσφύγων κι ο πρώτος θάνατος από κορονοϊό στο νησί

Μόρια - Μάρτιος 2020: Τελικά ο προσφυγικός καταυλισμός  της Μόριας έγινε μια «κλειστή» δομή προσφύγων. Όπως και η Μυτιλήνη και κάθε πόλη της Ελλάδας έγιναν λόγω κορονοϊού «κλειστές» πόλεις. Ο απεγκλωβισμός δεν έγινε παρά τις εκκλήσεις των κατοίκων των νησιών, της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ,  των Γιατρών χωρίς Σύνορα. Σήμερα εν μέσω πανδημίας, δεν είναι ρεαλιστικό ότι μπορεί να γίνει εκείνο που δεν έγινε τόσο καιρό. Άλλωστε υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική βούληση να μην γίνει. 

Το επιβεβαίωσε και η Ευρωπαία Επίτροπος εσωτερικών υποθέσεων κυρία Ίλβα Γιόχανσον, που δήλωσε ότι η Ε. Ε προσπαθεί να συμφωνήσει με την ελληνική κυβέρνηση, για την μεταφορά προσφύγων μακριά από τους υπερσυνωστισμένους καταυλισμούς, όμως δεν βρίσκει ευήκοα ώτα. Και βέβαια θα αναρωτηθούμε πού ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση όλον αυτόν τον καιρό, όταν εμείς αγωνιζόμασταν για τον απεγκλωβισμό των νησιών μας και πέφταμε πάνω στον τοίχο της άρνησης της κυβέρνησης;

Εκεί στη Μόρια. Στον καταυλισμό του ελαιώνα των χιλιάδων προσφύγων που ζούνε ο ένας δίπλα στον άλλον. Των μεγάλων οικογενειών, όπου σε ένα χαρτόκουτο μπορεί να ζουν επτά και οκτώ άτομα. Εκεί, έκλεισαν τα σύνορα, σταμάτησε η πρόσβαση, σταμάτησε και η ενημέρωση. Ένας μεγάλος προβληματισμός μας διακατέχει όλους, για το τι συμβαίνει μέσα στον καταυλισμό, όταν δεν υπάρχει επάρκεια σε νερό για να τηρηθούν οι κανόνες υγιεινής,  όταν  η κυβέρνηση αναστέλλει την καταβολή του μηνιαίου βοηθήματος που λαμβάνουν οι πρόσφυγες, με το οποίο προμηθεύοντας είδη πρώτης ανάγκης, καθώς πολλοί από αυτούς μαγειρεύουν. Χτες κυκλοφόρησε ένα βίντεο με μια φωτιά, ο καταυλισμός συνεχίζει να καίγεται, ενώ διάφορες ανεπιβεβαίωτες φήμες κυκλοφορούν στην πόλη.

Εμείς που τόσο καιρό φωνάζαμε για τον απεγκλωβισμό τους και ενημερώναμε για κάθε πρόβλημα που προέκυπτε, που βοηθούσαμε όπως μπορούσαμε αυτούς τους ανθρώπους, σήμερα αγωνιούμε για την κατάσταση στον καταυλισμό της Μόριας. Ανησυχούμε όχι μόνο για τους πρόσφυγες αλλά και για τους ντόπιους κατοίκους της περιοχής. Τους κατοίκους της πόλης μας γενικότερα.

Ο προσφυγικός καταυλισμός της Μόριας είναι αποκλεισμένος. Πρόσβαση έχουν στο ΚΥΤ μόνο οι εργαζόμενοι και κάποιες οργανώσεις μετά από ειδική άδεια. Μοιάζει λογικό. Το ανησυχητικό είναι ότι δεν γνωρίζουμε τι γίνεται με το φαγητό, το νερό, τη διανομή ειδών πρώτης ανάγκης; Σύμφωνα με το υπουργείο υγείας το σημαντικότερο προληπτικό μέτρο για την προφύλαξη από τον κορονοϊό είναι το πλύσιμο των χεριών με νερό. Οι πρόσφυγες με την ελάχιστη πρόσβαση σε νερό τι κανόνες υγιεινής να εφαρμόσουν; Μήπως πρόσβαση σε άλλα απολυμαντικά;  

Υπάρχει μια αόριστη αναφορά του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής ότι θα υπάρξουν σημεία πώλησης εντός του ΚΥΤ, καθώς και εγκατάσταση ΑΤΜ. Όμως ποιος πιστεύει ότι όλα αυτά θα γίνουν οργανωμένα και γρήγορα;  Εδώ εργαζόμενοι που έχουν προσληφθεί από τον Γενάρη και δεν τους έχουν ακόμα καλέσει να αναλάβουν υπηρεσία. 

Το ΚΥΤ της Μόριας είναι μια εξαθλιωμένη «κλειστή» πολιτεία. Οι πρόσφυγες που ζούνε εκεί αντιμετωπίζουν και αυτοί την αγωνία του κορονοϊού, την καταπίεση του εγκλεισμού. Όπως και εμείς, που είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας. Μην κάνουμε ότι το αγνοούμε. Δίπλα στα σπίτια μας υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε τρομερά δύσκολες συνθήκες. Αν οι συνθήκες ζωής τους ήταν καλύτερες, αυτό θα ήταν προς όφελος και της δικής τους υγειονομικής ασφάλειας και της τοπικής κοινωνίας. Αν και ευχόμαστε η κατάσταση να μην βγει εκτός ελέγχου, φοβόμαστε ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης οδηγούν σε τραγωδία. 

Για την κατάσταση στη Λέσβο, υπάρχουν ευθύνες. Κάποτε πρέπει να μιλήσουμε γι αυτές.
Την ίδια στιγμή, μόλις προ ολίγου ανακοινώθηκε ο πρώτος θάνατος πριν από λίγο στη Λέσβο από κορονοϊό. Έφυγε από τη ζωή λόγω των επιπλοκών που της δημιούργησε ο ιός, η 76χρονη γυναίκα που είχε εισαχθεί για νοσηλεία το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης