Η πανδημία καταπίνει την στρατηγική του Τζόνσον για το Brexit
Δύσκολες στιγμές περνάει η Κυβέρνηση Τζόνσον, μιας και το βασικό αφήγημα που της χάρισε την νίκη στις πρόσφατες εκλογές, φαίνεται να μην μακροημερεύει. Οι Συντηρητικοί και στις εκλογές του 2017 άλλα και στις πρόσφατες του Δεκεμβρίου, γνωρίζοντας ότι η σκληρή νεοφιλελεύθερη ατζέντα τους δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, επένδυσαν στην κυβερνητική τους εμπειρία και την ικανότητά τους να διαπραγματεύονται με την Ευρώπη. Σκληρός στο κοινωνικό και εργασιακό πεδίο άλλα ταυτόχρονα άξιος και ικανός στην διαχείριση της εξουσίας, ο Μπόρις Τζόνσον κατασκεύασε μία ατσάλινη εικόνα που για κάποιους δημοσιογραφούντες θυμίζει Τσώρτσιλ και σε άλλους Θάτσερ. Όλα αυτά βέβαια, μέχρι την τελευταία εβδομάδα όταν και μία μίνι κυβερνητική κρίση χτύπησε την πόρτα με το νούμερο 10 στην Downing Street.
Όσα συνέβησαν την τελευταία εβδομάδα με την Κυβέρνηση να καλύπτει πλήρως τον κορυφαίο Σύμβουλό της ο οποίος σύμφωνα με καταγγελίες έσπασε την καραντίνα ενώ είχε συμπτώματα κορονοϊού, φαίνεται να αλλάζει τα πιόνια στην σκακιέρα της Βρετανικής πολιτικής σκηνής και να αδυνατίζει το αφήγημα της κυβέρνησης. Το ερώτημα, τι συμβαίνει όταν μία κυβέρνηση χάνει το «προνόμιο της κυβερνησιμότητας» και απομένει μόνο με μία σκληρή οικονομική ατζέντα, θα απαντηθεί τις επόμενες εβδομάδες.
Ήδη πάντως οι βαριές πένες των βρετανικών εφημερίδων, ακόμη και του παραδοσιακού αστικού τύπου, κάνουν λόγο για έναν αδύναμο Πρωθυπουργό ο οποίος λίγο θυμίζει το μέχρι πρόσφατα στιβαρό προφίλ του Μπόρις Τζόνσον μιας και είναι «ανίκανος» να απολύσει έναν σύμβουλο που πλήττει την εικόνα ολόκληρης της Κυβέρνησης. Από κοντά και 61 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος οι οποίοι ασκούν έντονη κριτική στον κορυφαίο κυβερνητικό σύμβουλο ενώ 44 εξ αυτών δεν διστάζουν να πάνε κόντρα και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό και ζητούν την άμεση αποπομπή του. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιέσεις που δέχονται από περίπου 180.000 emails πολιτών, μεταφέρονται στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας με πολλαπλασιαστικό τρόπο.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό που πλήττει την δημοφιλή εικόνα του Μπόρις Τζόνσον. Οι διεθνείς εξελίξεις και οι σαρωτικές αλλαγές που έφερε η πανδημία, όχι μόνο δυσχεραίνουν τις διαπραγματεύσεις για το Brexit, άλλα ουσιαστικά εξουδετερώνουν το βασικό επιχείρημα της ατζέντας του που η επιστροφή της πολιτικής στο εθνικό επίπεδο.
Αρκεί να παρακολουθήσουμε τις δηλώσεις όσων διαχειρίζονται μεγάλα επενδυτικά χαρτοφυλάκια, για να κατανοήσουμε την αλλαγή κλίματος. Πριν την πανδημία, οι επενδυτές ζητούσαν μικρότερης κλίμακας κρατικές παρεμβάσεις, τώρα αναζητούν την οικονομική σταθερότητα και την πολιτική συνέχεια. Η πανδημία κατάφερε να επαναφέρει την ανάγκη για θεσμικά σημεία αναφοράς και για έναν νέο τύπου παρεμβατισμό, ακόμη και με νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά. Αντίστοιχα, η εικόνα ενός success story για το Brexit φαίνεται ότι είναι ολοένα και λιγότερο πειστική ακόμη και μέσα στο κυβερνητικό στρατόπεδο, και αυτό φαίνεται από το άγχος του Μπόρις Τζόνσον να αλλάζει διαρκώς την ατζέντα ώστε να μην “λιμνάζει” γύρω από θέματα που φέρνουν την κυβέρνηση σε άβολη θέση.
Εκμεταλλευόμενα το κλίμα που δημιουργούν οι προβλέψεις της Τράπεζας της Αγγλίας η οποία κάνει λόγο ενδεχομένως για την χειρότερη ύφεση των τελευταίων τριών αιώνων, τα συνδικάτα έχουν σημάνει συναγερμό και έχουν γράψει περίπου εκατό χιλιάδες καινούρια μέλη σε μία προσπάθεια να διαδραματίσουν ισχυρότερο ρόλο στην «κανονικότητα» της επόμενης ημέρας. Όπως και να έχει, ο πάγος έσπασε για την Κυβέρνηση Τζόνσον ενώ προκαλεί ερωτηματικά η πράα στάση της νέας ηγεσίας των Εργατικών οι οποίοι δείχνουν να ξοδεύουν το μεγαλύτερο τμήμα της ενέργειας τους για να απομονώσουν την Κορμπυνική στελέχωση μέσα από το κόμμα, παρά για να κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση.
Στέλιος Φωτεινόπουλος
