Νέλσον Μαντέλα: Διεθνής Ημέρα αφιερωμένη στον μαχητή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Το σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και ισότητα, γεννήθηκε στο Τρασκέι, στη Νότιο Αφρική και ήταν γιος ενός φυλάρχου. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, τη Νομική Σχολή. Το 1944, έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) και εργάστηκε ενεργά για την εξάλειψη των πολιτικών του απαρτχάιντ του κυβερνώντος Εθνικού Κόμματος.
Κάθε χρόνο, στις 18 Ιουλίου εορτάζεται η Διεθνής Ημέρα Νέλσον Μαντέλα, του ανθρώπου που έμεινε 40 χρόνια φυλακή μένοντας σταθερός στις αξίες του. Εμβληματική μορφή του αγώνα για την εξάλειψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων ανά την υφήλιο, γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου, γι΄ αυτό και ο ΟΗΕ του αφιέρωσε τη συγκεκριμένη ημέρα.
Στην πολιτική θεώρηση του Μαντέλα αναμίχθηκαν ο αντιαποικιακός αγώνας, η μάχη κατά των θεσμοθετημένων διακρίσεων βάσει φυλής, ο μαρξισμός, καθώς και η αρχή της αντίστασης χωρίς βία του Μαχάτμα Γκάντι. Εξασκώντας τη δικηγορία, ο Μαντέλα έκανε εκστρατεία για την καταπολέμηση του απαρτχάιντ και το 1956 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία.
Κατά τη διάρκεια της δίκης του για τις δραστηριότητές του, ο Μαντέλα διακήρυξε: «Πάλεψα ενάντια στην κυριαρχία των λευκών, πάλεψα και ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων. Αυτό που επιθυμώ είναι το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι συμβιώνουν αρμονικά και απολαμβάνουν ίσων ευκαιριών. Είναι ένα ιδανικό, το οποίο ελπίζω να ζήσω και να το πραγματοποιήσω. Αλλά αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω».
Μετά την πολύχρονη δίκη εναντίον του ιδίου και των συγκατηγορουμένων του, οι κατηγορίες τελικά κατέπεσαν. Το καθεστώς του απαρτχάιντ σκλήραινε όμως όλο και περισσότερο τη στάση του, και τελικά το 1960 το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο κηρύχθηκε παράνομο. Μαζί του πέρασε στην παρανομία και ο Μαντέλα, που απομακρύνθηκε από την αρχή της μη βίας. Τελικά, συνελήφθη ξανά, κατηγορήθηκε για σαμποτάζ και απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης και καταδικάστηκε το 1964 σε ισόβια.
Η καταδίκη δεν τον εμπόδισε να γίνει σύμβολο της αντίστασης στο διογκούμενο κίνημα κατά του απαρτχάιντ, αρνούμενος κατ’ επανάληψη να συμβιβάσει τις πολιτικές του θέσεις για να επιτύχει την απελευθέρωσή του. Τελικά, αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990 και ενέτεινε τη μάχη του εναντίον της καταπίεσης για να επιτύχει τους στόχους που αυτός και άλλοι είχαν θέσει σχεδόν σαράντα χρόνια πριν.
Το Μάιο του 1994, ο Μαντέλα ορκίστηκε ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής, ένα αξίωμα που κράτησε μέχρι το 1999. Προέδρευσε κατά την περίοδο που η χώρα άφησε πίσω της την διακυβέρνηση από μια μειονότητα και το απαρτχάιντ κερδίζοντας το διεθνή σεβασμό για την προάσπιση της εθνικής και διεθνούς συμφιλίωσης.
Κατά την 90ή επέτειο των γενεθλίων του, το 2008, έγινε ένας παγκόσμιος εορτασμός προς τιμήν του και αναζωπυρώθηκαν οι στόχοι της ελευθερίας και της ισότητας. «Όσο η φτώχεια, η αδικία και η κατάφωρη ανισότητα εξακολουθούν στον κόσμο μας, κανένας από εμάς δεν μπορεί να ησυχάσει πραγματικά».
