Αγία Σοφία: «Θα υπάρχει πόρνη στο τζαμί;» - Η προκλητική ανάρτηση τούρκου ιστορικού
Συνεχίζονται οι τουρκικές προκλήσεις με φόντο την απόφαση του Ταγίπ Ερντογάν να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί. Αυτή τη φορά, τη σκυτάλη πήρε τούρκος ιστορικός, ο οποίος «τα έβαλε» με την αυτοκράτειρα Ζωή την Πορφυρογέννητη. Πιο αναλυτικά, ο καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Σαγγάριου, Εμπουμπεκίρ Σοφούογλου, με μια προκλητική ανάρτησή στα social media, ζητά την αφαίρεση - κι όχι μόνο την κάλυψη - της εικόνας της αυτοκράτειρας στο ναό θεωρώντας ότι είχε «έκλυτο βίο».
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε μήνυμά του στο twitter: «Θα υπάρχει πόρνη στο τζαμί; Όμως, αν οι εικόνες δεν αφαιρεθούν, η παρακαταθήκη του Μωάμεθ του Πορθητή, η Αγία Σοφία, μαζί με την πόρνη Ζωή θα έχει γίνει το πρώτο τζαμί παγκοσμίως όπου θα εκτίθεται μία πόρνη. Να μπει ένα τέλος στην ανοησία για προστασία των ειδώλων και να αποκαθηλωθούν πια οι εικόνες που αποτελούν ασέβεια προς τον Πορθητή».
Η Ζωή η Πορφυρογέννητη (περ. 978 – 11 Ιουνίου 1050) κυβέρνησε ως Αυτοκράτειρα των Ρωμαίων μαζί με την αδελφή της Θεοδώρα από το 1042 μέχρι το 1050 και ως Αυτοκρατορική σύζυγος από το 1028 έως το 1042. Την έχουν χαρακτηρίσει ως την Αυτοκράτειρα με την μεγαλύτερη επιρροή τον 11ο αι., η οποία καθόρισε για τέσσερις συνεχόμενες φορές τον Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
Η Ζωή ήταν η δεύτερη κόρη του Κωνσταντίνου Η΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και της Ελένης τού Αλυπίου και πήρε τον τίτλο «Πορφυρογέννητη», διότι είχε γεννηθεί στο πορφυρό δωμάτιο, όπου γεννιόταν μόνο τα παιδιά των Αυτοκρατόρων. Ο πατέρας της ήταν συναυτοκράτορας μαζί με τον αδελφό του τον Βασίλειο Β΄ τον Βουλγαροκτόνο, αλλά επειδή ήταν πολύ μικρός (ήταν μόλις δεκαέξι ετών, όταν ανέλαβε τον θρόνο) και γενικά δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πολιτική, ουσιαστικά την εξουσία την είχε υπό τον έλεγχό του ο Βασίλειος Β΄.
Από πολύ νωρίς ο βίος της Ζωής αποτέλεσε εξαίρετο παράδειγμα του τρόπου, με τον οποίο οι γυναίκες που προερχόταν από βασιλικές οικογένειες χρησιμοποιούντο ως πιόνια στα παιχνίδια εξουσίας των Ρωμαίων και μεσαιωνικών αρχόντων, χωρίς να λαμβάνεται καθόλου υπόψη η ανθρώπινη υπόστασή τους ή τα προσωπικά τους αισθήματα. Οι γυναίκες από οικογένειες ευγενών, και πολύ περισσότερο οι Ρωμαίες πριγκίπισσες, είχαν μοναδικό σκοπό ύπαρξης να γίνουν σύζυγοι κάποιου ισχυρού άνδρα με προοπτική να ενισχύσουν συμμαχίες και να εξασφαλίσουν την πολιτική εξουσία τού πατέρα τους, είτε τού αδελφού τους. Έτσι είχε γίνει και με την θεία της Ζωής και αδελφή του Βασιλείου Β΄, την Άννα Πορφυρογέννητη, που παρά τις αντιρρήσεις της παντρεύτηκε τον Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου, προκειμένου να ενισχυθεί η συμμαχία ανάμεσα στη Ρωσία και τη Ρωμανία. Έκανε συνολικά τρεις γάμους.
Η ίδια η Ζωή ήταν μία όμορφη γυναίκα, που είχε φροντίσει να συντηρήσει την ομορφιά της μέχρι την προχωρημένη ηλικία της. Αυτόπτες μάρτυρες την περιγράφουν ξανθιά, με κατάλευκο δέρμα, χωρίς ρυτίδες και πολύ νεανική εμφάνιση, που διατηρούσε την ομορφιά της και μετά τα εξήντα. Η πιο γνωστή απεικόνιση της Ζωής είναι ένα μωσαϊκό στην Αγία Σοφία, στο οποίο εμφανίζεται ο Κωνσταντίνος Θ΄ και η Ζωή σε ηλικία 64 ετών να διατηρεί τη νεανική της εμφάνιση, αν και λέγεται πως ζήτησε η ίδια να απεικονιστεί πιο κολακευτικά, από ότι ήταν στην πραγματικότητα.
Κάποιοι άλλοι λένε, πως ίσως το ψηφιδωτό να χρονολογείται από την εποχή της βασιλείας του Ρωμανού Γ΄ Αργυρού, όταν η Ζωή ήταν νεότερη και καθώς ο καιρός περνούσε και άλλαζαν οι Αυτοκράτορες, η Ζωή επέβαλλε την αλλαγή του προσώπου τού Αυτοκράτορα και του ονόματος στο ψηφιδωτό. Τα τελευταία χρόνια της Ζωής και η ενασχόληση με την αρωματοποιία και την κατασκευή καλλυντικών. Η Ζωή απεβίωσε στις 11 Ιουνίου 1050 σε ηλικία 72 ετών και ετάφη στον ναό των Αγίων Αποστόλων. Την έχουν αποκαλέσει ως τη Ρωμαία Αυτοκράτειρα με την μεγαλύτερη επιρροή κατά τον 11ο αιώνα, η οποία καθόρισε για τέσσερις συνεχόμενες φορές τον Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, γεγονός που οφείλεται τόσο στην εξουσία, που της έδινε η βασιλική της καταγωγή, όσο και στην αδυναμία του πατέρα της και του θείου της να παντρέψουν την ίδια και την αδελφή της με έναν κατάλληλο σύζυγο στην σωστή ηλικία, που ήταν γύρω στα δεκαπέντε.
