Η Λισαβόνα βγαίνει κερδισμένη από την κρίση του κορονοϊού - Μετατρέπει 20.000 άδεια τουριστικά καταλύματα σε κατοικίες

Πριν ξεσπάσει η πανδημία του κορονοϊού σε πολλά μέρη του κόσμου οι κάτοικοι δεν έβρισκαν να νοικιάσουν σπίτι λόγω του Airbnb. Χιλιάδες κάτοικοι σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως και στην Αθήνα, αναγκάστηκαν μάλιστα να μετακομίσουν από το κέντρο της πόλης, αφού οι τιμές των ενοικίων εκτοξεύθηκαν. Ο κορονοϊός, ωστόσο, «εξαφάνισε» τους τουρίστες και τα χιλιάδες τουριστικά καταλύματα έμειναν άδεια.

Η πανδημία έπληξε και την τουριστική βιομηχανία της Λισαβόνας. Σε μία προσπάθεια να λύσει το πρόβλημα στέγασης που δημιούργησε η άναρχη ανάπτυξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης η δημοτική αρχή της Λισαβόνας κινήθηκε γρήγορα και ανέλαβε δράση.

«Υπό μια έννοια η πανδημία δημιούργησε μια ευκαιρία για την πόλη μας. Η Covid-19 δεν ζήτησε άδεια για να έρθει στην Λισαβόνα, έχουμε όμως τη δυνατότητα να αξιολογήσουμε την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και να σκεφτούμε πώς μπορούμε να κινηθούμε προς την σωστή κατεύθυνση για να διορθώσουμε τα πράγματα και να τα βάλουμε στο σωστό δρόμο», δήλωσε ο δήμαρχος της Λισαβόνας, Φερνάντο Μεντίνα, στον Guardian.

Η πόλη εκμεταλλεύτηκε αυτές τις συνθήκες για να φέρει στο προσκήνιο ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που επιχειρήθηκε και πριν από την πανδημία. Αποφάσισε να μετατρέψει 20.000 τουριστικά διαμερίσματα σε στέγη για τους κατοίκους. Ο δήμος της Λισαβόνας δίνει κίνητρο στους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων αυτών για να τα νοικιάσει για πέντε χρόνια τουλάχιστον, προσφέροντάς τους έως 1.000 ευρώ τον μήνα. Στη συνέχεια, βρίσκει ενοικιαστές που πληρώνουν χαμηλό ενοίκιο, το οποίο δεν ξεπερνά το ένα τρίτο του εισοδήματός τους.

Για τους ιδιοκτήτες, το εισόδημα από ενοίκια είναι πιθανό να είναι χαμηλότερο από αυτό που θα μπορούσαν να κερδίσουν από τους τουρίστες, μέσω της διαχείρισης από πλατφόρμες τύπου Airbnb. Ο δήμος όμως δείχνει σίγουρος ότι το μακροπρόθεσμο, σταθερό εισόδημα – και η δυνατότητα που παρέχει η δημοτική αρχή για  προπληρωμή έως και τριών ετών μίσθωσης – θα πείσει τους ιδιοκτήτες, καθώς σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με την αβεβαιότητα που δημιούργησε η πανδημία.

Η πρωτοβουλία της Λισαβόνας έρχεται να αναδείξει το πώς μια πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση που επηρέασε το σύνολο των οικονομιών, ώθησε τις κυβερνήσεις πολλών χωρών του κόσμου να αλλάξουν την προσέγγιση τους σε σχέση με την στεγαστική κρίση, που αντιμετωπίζουν κυρίως οι μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες. «Όπως η πανδημία θα αλλάξει δραστικά την εργασία, έτσι αναμένεται να αλλάξει και τη στέγαση. Ελπίζω να το δούμε ως ευκαιρία για να βελτιώσουμε την κατάσταση μετά την Covid-19», είχε δηλώσει τον Μάιο στο Reuters ο Μπαλακρισνάν Ραχαγκοπάλ, υπεύθυνος του ΟΗΕ για το Δικαίωμα στη Στέγαση.

Ήδη κάποιες κυβερνήσεις σχεδιάζουν και εφαρμόζουν παρόμοιες πρωτοβουλίες. Για παράδειγμα στην Αγγλία, αξιωματούχοι έχουν υποσχεθεί να διαθέσουν 3.300 σπίτια σε αστέγους, ενώ η Βενετία έχει συμφωνήσει να δώσει κάποια τουριστικά καταλύματα σε φοιτητές. Τον Ιούνιο στο Βανκούβερ δύο ξενοδοχεία διέθεσαν 173 δωμάτια τους για να στεγαστούν οι πιο ευάλωτοι πολίτες της πόλης. «Η πανδημία της Covid-19 μας ώθησε να εστιάσουμε στις στεγαστικές ανάγκες των πολιτών μας», είχε δηλώσει ο δήμαρχος της πόλης, Κένεντυ Στιούαρτ.

Κάποιους μήνες νωρίτερα, το Σαν Χοσέ στην Καλλιφόρνια είχε προτείνει να προχωρήσει γρηγορότερα το πλάνο των 17 εκατομμυρίων δολαρίων που είχε δημιουργήσει για να κατασκευαστούν πεντακόσια μικρά σπίτια για αστέγους, που δεν είχαν που να κοιμηθούν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.