Αποστρατικοποίηση νησιών: Προκαλεί ο Ακάρ - «Η Τουρκία έχει δίκιο και η Ελλάδα το γνωρίζει»
Συνεχίζει την εμπρηστική ρητορική η Τουρκία με τον υπουργό Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, να ζητά την αποστρατικοποίηση 16 νησιών του Αιγαίου. Απευθυνόμενος στην ετήσια ειδική συνάντηση στο Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων, που ήταν επικεντρωμένη στον απολογισμό των δραστηριοτήτων για το 2020, αφού έκανε εκτενή αναφορά στην πρόοδο της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας, στις ετήσιες εθνικές και διεθνείς ασκήσεις, στον καθοριστικό ρόλο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και στη διεθνή παρουσία της Τουρκίας στα μέτωπα της Συρίας, του Ιράκ, της Σομαλίας, της Λιβύης και του Ναγκόρνο- Καραμπάχ στον Νότιο Καύκασο, επιτέθηκε στην Ελλάδα.
Μεταξύ άλλων, τόνισε ότι η χώρα μας θα πρέπει να προχωρήσει σε αποστρατιωτικοποίηση 16 νησιών και ότι είναι πρόκληση το γεγονός ότι πολιτικοί και στρατιωτικοί παράγοντες τα επισκέπτονται, «κίνηση που χειροτερεύει περαιτέρω την κατάσταση». Υποστήριξε ότι η Αθήνα φοβάται το διάλογο με την Άγκυρα γιατί γνωρίζει ότι η Τουρκία έχει δίκιο. Και κατέληξε λέγοντας ότι «τα αιτήματα της Ελλάδας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εγωιστικά και βλακώδη». Αναφορικά με τη Λιβύη, επεσήμανε ότι η Τουρκία θα ενισχύσει ακόμα πιο πολύ την εκεί παρουσία της, υποστηρίζοντας τη νόμιμη κυβέρνηση Σάρατζ στην Τρίπολη.
Η θέση της Ελλάδας
Όσον αφορά τη στρατικοποίηση, το καθεστώς των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου διέπεται από διεθνείς συνθήκες. Ειδικότερα:
• το καθεστώς των νήσων Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε με τη Σύμβαση του Montreux του 1936,
• το καθεστώς των νήσων Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923 και
• το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.
Λήμνος και Σαμοθράκη
Η αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης- η οποία μαζί με την αποστρατικοποίηση των Δαρδανελλίων, της Θάλασσας του Μαρμαρά και του Βοσπόρου, καθώς επίσης και των τουρκικών νησιών Ίμβρου (Gokceada), Τενέδου (Bozcaada) και Λαγουσών (Tavcan), αρχικώς προεβλέπετο από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, ωστόσο καταργήθηκε από τη Σύμβαση του Montreux του 1936- η οποία, όπως ρητώς μνημονεύεται στο προοίμιό της, αντικατέστησε στο σύνολό της την προαναφερόμενη Σύμβαση της Λωζάννης.
Μύρινα, Λήμνος
Το δικαίωμα της Ελλάδας να εξοπλίσει τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη αναγνωρίσθηκε από την Τουρκία, σύμφωνα και με την επιστολή που απηύθυνε στον έλληνα Πρωθυπουργό στις 6 Μαΐου 1936 ο τότε Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα Roussen Esref, κατόπιν οδηγιών της Κυβέρνησής του. Η Τουρκική Κυβέρνηση επανέλαβε αυτή τη θέση, όταν ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Rustu Aras, απευθυνόμενος προς την Τουρκική Εθνοσυνέλευση με την ευκαιρία της κύρωσης της Συμβάσεως του Montreux, αναγνώρισε ανεπιφύλακτα το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας να εγκαταστήσει στρατεύματα στη Λήμνο και τη Σαμοθράκη, με τις εξής δηλώσεις του: "Οι διατάξεις που αφορούν τις νήσους Λήμνο και Σαμοθράκη, οι οποίες ανήκουν στη γειτονική μας και φιλική χώρα Ελλάδα και είχαν αποστρατικοποιηθεί κατ' εφαρμογήν της Σύμβασης της Λωζάννης του 1923, επίσης καταργήθηκαν με τη νέα Σύμβαση του Montreux και αυτό μας ευχαριστεί ιδιαίτερα" (Εφημερίδα των πρακτικών της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, τεύχος 12, Ιούλιος 31/1936, σελ. 309). Παρόμοιες διαβεβαιώσεις εδόθησαν σχετικώς, κατά την ίδια περίοδο, εκ μέρους της Τουρκίας προς τις Κυβερνήσεις τρίτων ενδιαφερομένων χωρών.
Σαμοθράκη
