Πως η Τουρκία αγόρασε για ψίχουλα γαλλικό αεροπλανοφόρο από τη Βραζιλία

Το αεροπλανοφόρο που ναυπηγήθηκε το 1963 για το Γαλλικό Ναυτικό, είχε πουληθεί το 2000 στο Πολεμικό Ναυτικό της Βραζιλίας για 12 εκατομμύρια δολάρια. Επί δύο δεκαετίες ,το αεροπλανοφόρο «Σάο Πάολο», έγινε το σημαντικότερο πολεμικό πλοίο της Βραζιλίας, αλλά οι επισκευές που χρειάστηκαν για τον εκσυγχρονισμό του ανήλθαν σε 250 εκατομμύρια ευρώ. Το 2017, η Βραζιλία αποφάσισε να το ξεφορτωθεί .

Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα Aydinlik , πριν λίγες ημέρες ,το αεροπλανοφόρο αγοράστηκε σε δημοπρασία του πολεμικού ναυτικού της Βραζιλίας, από την τουρκική εταιρεία SÖK Denizcilik, αντί 1,6 εκατομμυρίων ευρώ. Για …παλιοσίδερα, κατ` αρχήν! Η βραζιλιάνικη ιστοσελίδα OpexNews , αναφέρει ότι η πρώην ναυαρχίδα του Ναυτικού της Βραζιλίας θα διασχίσει ρυμουλκούμενη τον Ατλαντικό και θα φτάσει στη Σμύρνη μέχρι τον Ιούνιο. Η τουρκική εταιρεία SÖK Denizcilik δεσμεύτηκε να διαλύσει και να ανακυκλώσει τα χαλύβδινα μέρη του αεροπλανοφόρου, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ) και τις απαιτήσεις της Σύμβασης της Βασιλείας. Μόνο που φαίνεται ότι η Αγκυρα έχει άλλα σχέδια.

Η Aydinlik κάνει πάντως λόγο για «μια νέα αποστολή για το πρώην Foch που γιορτάζει τα 58α γενέθλιά του φέτος». Αντί να διαλυθεί το αεροπλανοφόρο, ο απόστρατος Ναύαρχος Μουσταφά Τσιχάτ Γιάιτσι, πρώην επιτελάρχης του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, προτείνει «την ανακαίνιση του αεροπλανοφόρου ώστε να χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση του προσωπικού για τα αεροπλανοφόρα που θα ναυπηγήσει μελλοντικά η Τουρκία» . Με τον τρόπο αυτό «θα εξοικονομήσουμε χρόνο» λέει ο απόστρατος ναύαρχος που αναγκάστηκε να παραιτηθεί πέρυσι, αφού κατηγορήθηκε από τον υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ για λοβιτούρες στις προμήθειες του ναυτικού. «Αν και απόστρατος , ο Τούρκος ναύαρχος εξακολουθεί να έχει μεγάλη επιρροή» σημειώνει η ιστοσελίδα Nimrod ,που ειδικεύεται σε θέματα γεωστρατηγικής. «Είναι από τους πρωτεργάτες του σχεδίου της “Γαλάζιας Πατρίδας”, του πολιτικο-στρατιωτικού προγράματος που υποστηρίζει την επιθετική προστασία των τουρκικών θαλάσσιων συνόρων», επισημαίνει η ιστοσελίδα Nimrod.

Mιλώντας στην Aydinlik, ο ναύαρχος Τσιχάτ Γιάιτσι εξηγεί ότι « η χρήση του αεροπλανοφόρου για εκπαίδευση θα αυξήσει την τεχνική μας τεχνογνωσία. Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε στη διάθεσή μας ένα αεροπλανοφόρο για να επιτρέψουμε στις διάφορες ομάδες εργασίας να εκπαιδευτούν στα καθήκοντά τους αποτελεσματικά. Να προετοιμάζουμε προσομοιώσεις για να παρέχεται «εικονική εκπαίδευση» στο προσωπικό». Το πρώην «Foch» έχει μήκος 265 μέτρων και πλάτος 51 μέτρων στο επίπεδο του καταστρώματος και βάρος 24.000 τόνων. Είχε πλήρωμά 1000 ατόμων και μπορούσε να μεταφέρει 40 αεροσκάφη.

Το παράδειγμα της Κίνας

Ο Τούρκος ναύαρχος λέει μάλιστα ότι «το πρώην αεροπλανοφόρο Foch μπορεί να συνδυαστεί με την αγορά ρωσικών αεροσκαφών Sukhoi Su-27 που έχουν τη δυνατότητα κάθετης απονήωσης και προσνήωσης σε αυτό το πλοίο. Είναι μια σημαντική εναλλακτική λύση σε πολλές πτυχές σε σύγκριση με το τεχνικά και πολιτικά προβληματικό F-35 .Το πολιτικό κλίμα με τη Ρωσία είναι πιο κατάλληλο από ποτέ για την αγορά / παραγωγή αεροσκαφών στη χώρα μας» υποστηρίζει ο Τσιχάτ Γιάιτσι.

Η εφημερίδα Aydinlik υπενθυμίζει μάλιστα ότι υπάρχει προηγούμενο με τον ουκρανικό αεροπλανοφόρο «Varyag»,το οποίο είχε ξεκινήσει τη δράση του ως «Κουζνετσώφ» στο ρωσικό ναυτικό. Πωλήθηκε το 1998 για 20 εκατομμύρια δολάρια σε μια τουριστική εταιρεία του Μακάο υπό τον όρο ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά θα μετατραπεί σε καζίνο.

[caption id="attachment_1786598" align="alignnone" width="548"] Το πρωην ουκρανικο Varyag αγνώριστο και ανακαινισμένο ως κινεζικό πλέον[/caption]

Οι κινεζικές αρχές αναθεώρησαν όμως τη σύμβαση , ανακαίνισαν και εξόπλισαν το αεροπλανοφόρο και από το 2011 έγινε το «Liaoning», το πρώτο κινεζικό αεροπλανοφόρο. Σύμφωνα με τον ρωσικό τύπο, η τουριστική εταιρεία χρησίμευσε ως «κάλυμμα» για την κινεζική κυβέρνηση. Το 2019, η Κίνα ξεκίνησε τη ναυπήγηση ενός δεύτερου αεροπλανοφόρου το οποίο θα τεθεί σε επιχειρησιακή λειτουργία στα τέλη του χρόνου. «Απομένει να δούμε τώρα εάν, πέρα ​​από το φθόνο και τις φιλοδοξίες, η Τουρκία θα υιοθετήσει την κινεζική μέθοδο και άν έχει τα μέσα για να κάνει το ίδιο με το πρώην αεροπλανοφόρο Foch» γράφει στην ιστοσελίδα του το τηλεοπτικό δίκτυο ΒFM.

Ετοιμο σχεδόν και το ελικοπτεροφόρο Anadolu

Το αμερικανικό Forbes γράφει πάντως ότι «η Τουρκία θα μπορούσε να κατασκευάσει τον πρώτο δικό της αεροπλανοφόρο με τη βοήθεια του Ηνωμένου Βασιλείου».

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στις ιστοσελίδες Daily Sabah και Middle East Eye στις 3 Φεβρουαρίου, η Τουρκία ξεκίνησε διαβουλεύσεις με το Ηνωμένο Βασίλειο για την απόκτηση ενός νέου ή μεταχειρισμένου αεροπλανοφόρου. Η αραβική ιστοσελίδα Μiddle East Eye γράφει ότι η Τουρκία ζήτησε πέρυσι την αγορά ενός νέου αεροπλανοφόρου κατηγορίας Queen Elizabeth. Αυτό απορρίφθηκε από το Λονδίνο και μετά από διαβουλεύσεις με τη βρετανική κυβέρνηση, συμφωνήθηκε να ξεκινήσει η Αγκυρα την ναυπήγηση του πρώτου δικού της αεροπλανοφόρου , αντί να το αγοράσει».

Η Τουρκία ολοκληρώνει έχει τη ναυπήγηση με ισπανική βοήθεια του ελικοπτεροφόρου «TCG Anadolu» στα ναυπηγεία Σεντέφ στην Κωνσταντινούπολη. Το «Anadolu» θα έχει μήκος 231 μέτρων ,πλάτος 32 μέτρων, θα διαθέτει κατάστρωμα πτήσεων 5.440 m² και υπόστεγο 990 m² που μπορεί να φιλοξενήσει έως και 25 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους.

Εχει πάντως και τη δυνατότητα μεταφοράς μικρών μαχητικών αεροσκαφών κάθετης απονήωσης (STOVL). Η Τουρκία αναμενόταν να αναπτύξει αεροσκάφη F-35 Lightning-II στο Anadolu , αλλά το μοντέλο F-35B STOVL δεν παραγγέλθηκε ποτέ. Η συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35 διακόπηκε ούτως ή άλλως τον Ιούλιο του 2019. Σύμφωνα με το Forbes , το πρώτο ελικοπτεροφόρο του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, θα είναι η ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου , που «θα είναι πλέον καλύτερα εξοπλισμένος για επιχειρήσεις στο εξωτερικό».

Αυτοκρατορία εξοπλισμών

«Ο Ερντογάν χτίζει μια αυτοκρατορία εξοπλισμών» γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Με τη μαζική επέκταση της βιομηχανίας εξοπλισμών, η Τουρκία επιδιώκει να εμφανιστεί όλο και περισσότερο ως ισχυρισμό της περιφερειακή δύναμη» . Όταν το AKP κέρδισε εκλογές για πρώτη φορά το 2002, ούτε μία τουρκική αμυντική βιομηχανία περιλαμβανόταν στη λίστα των 100 μεγαλύτερων εταιρειών όπλων. Το 2006, η Aselsan ήταν η πρώτη τουρκική εταιρεία που συμπεριλήφθηκε στη λίστα του αμερικανικού εμπορικού περιοδικού "Defense News" και το 2012 η Tusas ήταν η δεύτερη. Απο το 2017 ,προστίθεται μία κάθε χρόνο . Σήμερα υπάρχουν επτά τουρκικές αμυντικές βιομηχανίες στη λίστα των 100 . Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία και η Κίνα έχουν περισσότερες εταιρείες οπλικών συστημάτων. Οπως σημειώνει άλλωστε η FAZ«Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη μετείχαν στις πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Καύκασο και τη Λιβύη. Ο τουρκικός στρατός χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα πυραύλων για να βομβαρδίζει τις θέσεις του PKK στο βόρειο Ιράκ και τη νοτιοανατολική Τουρκία . Και για να διατηρεί μόνιμη στρατιωτική παρουσία σε μεγάλα μέρη της Συρίας, η Άγκυρα χρειάζεται βαρύ οπλισμό».