Αμερικανικές εκλογές αποτελέσματα και αυταπάτες

Βαστάτε, Τούρκοι, τ’ άλογα, λίγου να ξανασάνω

να χαιρετίσω τα βουνά κι τις ψηλές ραχούλες,

να χαιρετίσω τις πλαγιές, τις δροσερές βρυσούλες.

Σε αυτή την ψυχολογία που περιγράφουν οι στίχοι του πολυτραγουδισμένου  δημοτικού τραγουδιού, βρίσκονται οι περισσότεροι Έλληνες πολιτικοί με τους οποίους μίλησα από τα ξημερώματα έως τώρα.

[caption id="attachment_1715369" align="alignnone" width="552"] Τα αποτελέσματα στις 11 το πρωί ώρα Ελλάδος 4/11 πηγή Associated Press[/caption]

Σχεδόν ανοιχτά, οι περισσότεροι επένδυαν  στη νίκη των δημοκρατικών και του Τζο Μπάιντεν  για να ξεπεράσουμε κατά κύριο λόγο την ελληνοτουρκική κρίση χωρίς κάποια καταστροφή λόγω της φιλίας Τραμπ Ερντογάν.

Το ίδιο λάθος είχε ξαναγίνει και πριν από τις εκλογές του 2016 όπου ακόμα και ο τότε Υπουργός Εθνικής οικονομίας και  Ανάπτυξης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κ. Δημήτρης Παπαδημητρίου, είχε πει από τη Δημόσια Τηλεόραση ανοιχτά ότι προτιμά νίκη των δημοκρατικών.

Στις εκλογές του 2020 οι Έλληνες πολιτικοί ήταν βέβαια λίγο πιο προσεκτικοί από τους Δημοσιογράφους που στην συντριπτική τους πλειονότητα μιλούσαν και έγραφαν για τον Μπαιντεν σαν τον Σωτήρα της Ελλάδας και του πλανήτη πού θα πάει στο Λευκό οίκο καβάλα σε άσπρο άλογο.

Και μακάρι να πάει ο άνθρωπος αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ ανεξαρτήτως αν σας αρέσει ή όχι έχει πιάσει τον παλμό των Αμερικανών και αποδεικνύεται σκληρός παίκτης.

[caption id="attachment_1715371" align="alignnone" width="1024"] Πως ξαναπήρε την Φλόριντα ο Τραμπ σκληραίνοντας την στάση του απέναντι στην Κούβα κάτι που άρεσε στους ηλικιωμένους ψηφοφόρους στα νότια διαμερίσματα της Πολιτείας. Πηγή BBC[/caption]

Έχει πιάσει τον παλμό αυτών που ζουν στα βάθη των ΗΠΑ (κοιτάξτε στους χάρτες που είναι τα κόκκινα) και ψηφίζουν για την τσέπη και για τα δικά τους συμφέροντα ή μικροσυμφέροντα. Και όχι των politically correct ευρωπαίων αναλυτών αλλά και της αμερικανικής ελίτ που σωστά τα λέει, αλλά την χωρίζει απόσταση από τον μέσο ταλαίπωρο Ισπανόφωνο που ψήφισε πάλι και πιο μαζικά Τραμπ. Γιατί μιλάει την γλώσσα της καθημερινότητάς του. Κοιτάζει την οικονομία, έχει γωνίες, και είναι ο Superman που ξεπέρασε τον κορονοϊό.

Δεν υιοθετούμε. Καταγράφουμε. Θα χυθούν τόνοι μελανιού και θα αναστενάξουν τα πληκτρολόγια με αρθρογραφία για την «παθογένεια της αμερικανικής κοινωνίας», «τις γυναίκες που ξαναψήφισαν τον σεξιστή», «εκείνους τους μαύρους που στήριξαν και πάλι μετά το 2016 τον κρυφορατσιστή Ντόναλντ» και μάλιστα με 67% συμμετοχή ρεκόρ στις εκλογές, που είχε να συμβεί από το 1908 όταν και κέρδισε ο Ρεπουμπλικάνος Ουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ.

Μπορεί βέβαια ο Τραμπ να χάσει στις ...καθυστερήσεις, στα πέναλτι, στα ταχυδρομεία ή στα δικαστήρια αλλά πάντως ούτε μπλε κύμα (το χρώμα των Δημοκρατικών) είχαμε, ούτε τυφώνα Μπάιντεν.

Έτσι λοιπόν όπως γράφαμε συστηματικά εδώ και ένα χρόνο από το flash.gr, η Ελλάδα και τα ελληνικά συμφέροντα δεν πρέπει να ταυτίζονται ή να εξαρτώνται από το ποιος θα είναι πρόεδρος τις ΗΠΑ. Πρέπει να παίζουμε στο γήπεδο (πεδίο εξωτερικής πολιτικής) που υπάρχει και όχι σε αυτό που θα θέλαμε ενδεχομένως να δημιουργηθεί.

Και καθώς ξεκίνησα με δημοτικό τραγούδι από τον καιρό της Ελληνικής επανάστασης θα κλείσω με μια παροιμία από τους Παξούς και εκείνη την εποχή.

«Βαστάτε, Τούρκοι, το λαγό, να κατουρήσει ο σκύλος». Τι εννοούσε ο ποιητής;  Στις δύσκολες στιγμές πρέπει να ενεργούμε χωρίς την αυταπάτη πως οι φίλοι ή οι εχθροί θα μας βοηθήσουν ή θα μας περιμένουν.